Peygamber (s.a.v.)in Mut´a Nikahını Yasaklaması

Peygamber (s.a.v.)in Mut´a Nikahını Yasaklaması

Peygamber (s.a.v.)´in Mut´a nikahına sarahaten izin verdiği aktarılmamıştır. Ancak ondan nakledilen şey bu nikahı açık bir ifadeyle yasaklamasıdır. Bu yasağı aktaranlar, Peygamber efendimizin daha önce bu nikaha izin verdiği manasını çıkar maktadırlar. Çünkü daha önce izin verilmemiş olsaydı, bu ni kahı yasaklamaya gerek kalmazdı. Mut´a nikahının ilk olarak Hayber savaşında yasaklandığı hususunda alimler ittifak etmişlerdir. Bundan sonra beş yerde bu yasak tekrarlanmıştır. Umretül Kazada, Tebuk Gazvesinde, Mekke-i Mükerreme fet hinde, fetih senesinde ve veda haccmda Peygamber efendimiz Mut´a nikahını yasaklamıştır. Daha önceleri peygamber efendimizin Mut´a nikahına izin verdiğine dair haberler birbirlerini te´yid etmemiş olsalardı, bu yasak tekrarının yasağı te´kid et mek için olduğunu söylerdik. Çünkü cahiliyet devrinde Mut´a nikahıyla kadın ve erkeğin ilişki kurmaları, köklü bir gelenek haline gelmişti. Peygamber efendimiz bu köklü geleneği mü´minlerin kalplerinden söküp atmak için yasağım tekrarla yarak te´kid etmiştir. Ancak Peygamber efendimizin Mut´a ni kahına izin vermesinden önce de bu nikahın çok defalar meyda na geldiğine ilişkin haberler birbirlerini desteklemektedir. Şu halde Peygamber efendimizin Mut´a nikahına izin vermiş olma sı mutlak bir serbestiyet anlamını taşımaz. Aksine savaş esna sında bazı şiddetli ferdi zaruretler bulunduğunu ve izni bu fer di zaruretlere dayanarak verdiğini ortaya koyar. Daha sonra Peygamber efendimiz kıyamete kadar Mut´a nikahının haram kılındığını ifade buyurmuştur. Şu halde diyebilirizki, Peygam ber efendimiz daha önce izin verdiği için bilahere bu nikahı ya saklamıştır. Bu son yasak, kıyamete dek hükmü geçerli olan ve önceki izni nesheden bir yasaktır. Bunun Ötesinde Kur´an-ı Ke rimde Mut´a nikahının kesinlikle haram kılındığı beyan edilmektedir ki, bunda söz konusu nikaha asla izin yoktur. Bu, içinde ruhsat bulunmayan bir azimettir. Bunda ruhsat bulun duğunu zannetmeye mahal yoktur.

Şimdi de Mut´a nikahıyla ilgili meseleye yeniden dönelim. Sünnet fıkıhçıları topluca görüş birliği ederek Mut´a nikahının kıyamet gününe kadar haram kılındığını ifade etmişlerdir. Ri vayete göre Abdullah bin Abbas hazretleri savaş durumunda zaruret nedeniyle Mut´a nikahına ruhsat vermiştir. Bazı savaş larda bekarhktari dolayı sıkıntı çeken mücahidlere Peygamber efendimizin bu nikah hususunda izin verdiği söylenir. Hangi savaşta buna izin verdiği bilinmediğine göre Hz. Al i bu ruhsata dayanarak fetva vermesini Abdullah bin Abbas ´a yasaklamış ve peygamber efendimizin bu nikahı kesinlikle men ettiğini ona açıklamış ve şöyle demiştir: "Sen yolunu şaşırmış bir adamsın. Halbuki Resulullah (s.a.v.) bu izni neshetmiştir. Allah´a andol-sun ki, her kimin Mut´a nikahı yapmış olduğu söylenir de bu suçtan dolayı yanıma getirilirse, onları mutlaka recmederim."

Rivayete göre Abdullah bin Abbas hazretleri bu ruhsatı vermekten vazgeçmiş ve Mut´a nikahının yasaklanması yolun da fetva vermiştir. Ehli sünnet ve cemaat alimlerinden hiçbiri evlenme imkanı bulunmayan gençlere gençlik zarureti nedeniy le Mut´a nikahının mubah olduğunu söylememiştir. Bu, sorum suzca konuşan, ilmi derinliği olmayan, haram ve helala aldırış etmeyen kimselerin uydurduğu bir iftiradır.

Şimdi de imamiyeye dönelim. Görüyoruz ki bu mezhebin son devir bilginleri Mut´a nikahına müsaade etmektedirler. Bu mezhebin imam ve vasilerinin bu nikaha fetva verdiklerini bil miyoruz. Her ne kadar kimileri bunların da Mut´a nikahına fet va verdiklerini ileri sürmektelerse de bu asılsız bir iddiadır.

Şimdi de şia fıkhının kaynaklarından bazı nakiller yapma mız gerekiyor. Bu kaynaklar, başlarında imam Ebu Abdillah Cafer-i Sadık ve babası büyük insan Ebu Cafer Muhammed Bakır bin Ali Zeynel Abîdin olmak üzere hidayet yoluna er miş şia imamlarının Mut´a nikahını reddettiklerini ifade et mektedirler. Rivayete göre Bisam es-Sayrefi Ebu Abdilah Cafer-i Sadık´tan Mut´a nikahının hükmünü sormuş. Allah kendisinden razı olsun o da bu nikahın zina olduğunu ifade bu yurmuştur.

Kafi adlı eserde Irak fatihi Yahya bin Zeyd´in şöyle dediği rivayet edilir: "Peygamber ailesi, Mut´a nikahının mekruhluğu-nu ve yasaklanmış olduğunu ittifakla beyan etmişlerdir."

Beyhaki, İbn Şihab ez-Zühri´nin şöyle dediğini rivayet et miştir: Abdullah bin Abbas (r.a.) Ölmeden bu fetvasından geri dönmüştür. Said bin Zübeyr ibn Abbas´a: "Mut´a nikahı hakkında ne dersin?" diye sorduğunda ibn Abbas: "Vallahi ben bu yolda fetva vermiş değilim" diye cevap vermiştir. Mut´a nikahı tıpkı leş hükmündedir. Nasıl ki zaruret halinde leş ye mek mubah sayılıyorsa, Mut´a nikahı da onun hükmündedir.

Biz Mut´a nikahını mubah sayacak bir zaruret görmüyoruz ki, zaruret durumunda leş etini yeme hükmüne tabi olsun. Pey gamber (s.a.v.) efendimiz, gençlerin Mut´a nikahını yapmaları na neden olacak bir zorunluluk olmayacağını açıkça beyan buyurmuştur. Ama kalplerinde dini duyguya yer bulunmayan ba zı kimseler, gençleri Mut´a nikahına zorlayan sebeplerin bulun duğunu iddia etmektedir. Bu asılsız bir iddiadır. Bu hususta Peygamber (s.a.v.) efendimiz şöyle buyurmuşlardır:

"Ey gençler topluluğu sizden evlenmeye gücü yeten olursa evlensin. Evlenmeye gücü yetmeyenin oruç tutması gerekir. Çünkü oruç şehveti kırar." Oruç kapısı açık olduğuna göre, mut´a nikahım caiz kılacak veya ona ruhsat verecek bir zaruret yok demektir.

Şia imamları asrından sonra gelen imamiye fıkıhçılan, Mut´a nikahına verilen iznin neshedilmediğini iddia etmişler ve bu nikahın cevazının sürdüğünü şu delillere dayanarak söyle mişlerdir.

1- Mut´a nikahına izin verilmiş olduğu icma ile sabittir. Müs lümanlar, peygamber efendimizin Mut´a nikahına izin verilmiş olduğu hususunda icma etmişlerdir. Bu nikaha verilen iznin neshedildiğini ifade eden deliller, ahad haberlerle sabit olmuş tur ki, ahad haberler üzerinde icma edilen bir hükmü çürüte-mezler. Rivayete göre Ibn Mesud Mut´a nikahının caizliğine fetva vermiştir. Buhari ile Müslim´in sahihlerinde rivayet olunduğuna göre o şöyle demiştir: "Resulullah (s.a.v.) belli bir süreye kadar bir şey karşılığında kadını nikahlamamıza ruh sat verdi." Ibn Mesud böyle dedikten sonra şu ayeti kerimeyi okudu:

"Ey inananlar, Allah´ın size helal kıldığı güzel ve temiz şeyle ri haram etmeyin" (Maide-. 87)

Peygamber efendimizin sözleri arasında geçen nesh ibareleri Mut´a nikahı ile ilgili miras ve talak konularını ilgilendirmek tedir.

2- "O halde onlardan ne kadar yararlandınızsa, ona karşılık kesilen ücretlerini bir hak olarak verin" (Nisa- 24) ayeti kerimesi nin, Mut´a nikahının mübahlığma delalet ettiğim söylemişler dir. Ayrıca şu ayet-i kerimenin de, mut´a nikahının helal oldu ğuna delil teşkil ettiğim söylemişlerdir: "Ey inananlar, Al lah´ın size helal ettiği güzel ve temiz şeyleri haram etmeyin" (Maide:87)

Bu sözler hem Özet olarak, hem tafsili olarak sahih değildir ler. Çünkü bunlar şia imamları ile vasilerinin çağından sonra söylenmiş sözlerdir. Kaldı ki bunlar bir kaç açıdan geçersizdir ler:

a- Şia fıkıhçılarmm ileri sürdükleri ayet-i kerimeler, sahih nikah sonucunda meydana gelen hükümleri açıklayan ayet-i kerimelerdir. Bunların konusu Mut´a nikahı değil, sahih evlilik akdi olan nikahtır. Zira bu ayet-i kerimeler, kendileriyle evle-nilmesi haram olan mahrem kadınları açıklamaktadır. Bu hu-susda Cenab-ı Allah şöyle buyurmuştur:

"Size (şunlarla evlenmeniz) haram kılındı. Analarınız, kızlarınız, kızkarâteşleriniz, halalarınız, teyzeleriniz, kardeş kızları, kızkardeş kızları, sizi emziren analarınız.......Bunlardan ötesi ni, iffetli yaşamak, zina etmemek şartıyla mallarınızla isteme niz (Mehirlerini verip almanız) size helal kılındı." (Nisa: 23-24)

Ayet-i kerimede kasdedilen yararlanma, karı-kocanın şehevî bakımdan birbirlerinden yararlanmalarıdır. Arapçadan biraz anlayan kimseler, ayet-i kerimenin bu manayı kasdettiğini id rak ederler. Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

"İçinizde inanmış hür kadınlarla evlenmeye gücü yetmeyen kimse, elleriniz altında bulunan inanmış genç kızlarınız (olan cariyeleriniz) den alsın" (Nisa: 25)

Kur´an-ı Kerim´deki: "Öyle ise iffetli yaşamaları, zina etme meleri şartıyla" ayet-i kerime de buna delalet etmektedir. Şüp hesiz ki mut´a nikahı, recmi gerektiren bir cezayı icab ettirme mektedir.

b- Mut´a nikahının mubah kılındığına ilişkin herhangi bir ic-ma gerçekleşmiş değildir. Bu nikahın mubah olduğunu ifade et mek hatadır. Araştırmacı bilginler mubah olduğunu söyleme mişler, ancak bu nikaha -zaruret halinde leş yemeye izin veril diği gibi- izin verildiğini söylemişlerdir. Mübahlık fiildeki zati bir sebepten dolayı oluşur, izne gelince o, izne cevaz veren bir zaruretten dolayı vuku bulur. Bazı imamlar Mut´a nikahının mübahlığını ifade etmişlerse de, bu mübahlık ifadedeki tole rans türündendir. Peygamber efendimizin bu nikahı yasakla masından sonra alimler bu konudaki iznin nesh edilmiş olduğu hususunda icma etmişlerdir. Şu halde Mut´a nikahının mübah-lığı üzerinde icma edildiğini söylemeye yer yoktur. İbn Ab-bas´ın savaş durumunda Mut´a nikahına izin verildiğine dair bir ifade kullanmış olması aktarılmaktaysa da o, daha sonra bu görüşünden vazgeçmiştir. Doğruyu en iyi bilen elbetteki Yüce Allah´tır.

Şia imamları ile vasilerinin çağından sonra Mut´a nikahının mübahlığı hususunda şia ile ehl-i sünnet arasında icma meyda na geldiği ileri sürülmüşse de, ehl-i sünnet bilginleri sadece bu nikahın mübahlığının neshedildiği hususunda, görüş belirtmiş lerdir. Mut´a nikahına izin veren delillerin bizzat kendileri, bu nikahın mübahlığmı neshet...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın