Yardımseverliği

Yardımseverliği

Rasûlullah sahabeden Habbâb b. el-Erett'i bir gazveye göndermişti. Habbâb'ın evinde hiç erkek yoktu ve evin kadınları da keçilerin nasıl sağılacağım bilmiyorlardı. Rasûlullah, her gün Habbâb'ın evine giderek keçilerini sağdı (İbn-i Sa'd). Habeşistan'dan bazı misafirler Medine'ye geldiğinde ashab onlara hizmet etmek istedi, fakat Rasûlullah; "Onlar bizim arkadaşlarımıza hizmet ettiler, bu yüzden onlara hizmet etme vazifesini ben göreceğim" buyurarak ashabı bu işten alıkoydu (Kadı Iyaz).

Rasûlullah'ı Taife yolculuğu esnasında yaralayan Sakif kabilesinden bir heyet Medine'ye geldiğinde, onlara Mescid-i Nebevi'de yer hazırlattı ve ziyaretleri esnasında onlara bizzat hizmette bulundu.

Medine'nin kadınları ona gelirler ve değişik türde işlerini görmesini isterler; o da bunu reddetmez ve hemen kalkarak onlar için bu işleri görürdü (Buhari). Medine'de mecnun bir câriye vardı. Bir gün Rasûlullah'a gelerek kolundan tuttu. Rasûlullah, "Ey kadın, Medine'nin herhangi bir sokağına otur, işini ben yapacağım" buyurdu ve onunla birlikte giderek kadına yardım etti (Ebu Davud ve Müslim).

Ashabdan Abdullah b. Ali, Rasûlullah'ın bir dula veya muhtaç kişiye gidip işini görmekten çekinmediğini rivayet etmektedir (Nesei ve Darimi).

Bir keresinde tam namaza duracakken bedevinin biri geldi ve elbisesinden çekiştirerek "benim tamamlanmamış işlerim var; korkarım ki, unuturum, önce benim işimi yap" dedi. Rasûlullah hemen adamla mescidden çıktı ve adamın işini gördükten sonra namazı kıldırdı (Buhari ve Ebu Davud).

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın