Komşumun kızı okula gitmek istemiyor

KOMŞUMUN KIZI OKULA GİTMEK İSTEMİYOR

Aralık 2011 75.SAYI

Komşumun 11 yaşında bir kızı var. Ailenin tek çocuğu. Annesine çok bağlı. Babası etrafında çok sevilen hoş bir abi ancak kızıyla mesafeli. Bu kızımız bu öğretim dönemi boyunca türlü bahanelerle okula gitmek istemedi. Annesi ikna ederek götürmeye çalıştıysa da bu kez de okuldan çıkana kadar annesinin onu beklemesini istedi. Annesi kimi zaman güzellikle, kimi zaman kızarak anlatmaya çalıştıysa da bu tutumundan vazgeçiremedi. Nitekim kadıncağız bütün sene boyunca okulda bekledi. Eve gelmeyi denedi ise de bu kez de hasta olduğunu söyleyerek öğretmeni arattırdı. Okul dışında bir de dershaneye gidiyordu ancak orada da aynı şeyler yaşandı. Şimdilerde bir Kur’an kursuna gitmekte, ancak yine aynı şekilde annesi götürüp orada saatlerce bekliyor ve eve beraber geliyorlar. Kızımızın yaklaşık 8 yaşına kadar alt ıslatma problemi de vardı. Gözlemlediğim kadarıyla ailede eşler arasında ya da çocuğa uygulanan şiddet yok. Ancak bu gidişle kadıncağız hem sağlık hem de psikolojik olarak yıpranacak. Biz bunlara seyirci kalamıyoruz. Sizin aileye ve komşu olarak bizlere tavsiyeleriniz nelerdir?
E. B

1 yaşında, ailenin tek çocuğu, anneye bağımlı ve okula gitmek istemeyen bir çocuk, çevresinde sevilen ancak kendi çocuğuyla mesafeli bir baba, sıkıntılar yaşayan bir anne… Anlattığınız tablo psikolojide, ayrılma bunaltısı ya da okul fobisi diye adlandırılan bir durumu çağrıştırmaktadır.

Çocuk açısından ailede baba güveni, anne ise şefkati temsil eder. Ailede ilk çocukluk döneminden itibaren baba-çocuk ilişkilerinin iyi olması, anne babanın çocuğuna karşı olan davranışlarında tutum birliği içinde olması son derece önemlidir. Ayrıca bu kızımız 8 yaşına kadar bir de alt ıslatma sorunu yaşamış. Alt ıslatan çocuklar için aile, yeterli ve uygun çabayı göstermezse çocuğun çekingen olması ve arkadaş çevresi içinde uyum problemi yaşaması kaçınılmaz olmaktadır.

Soruda belirtmemişsiniz ama sanırım okula gitmek istememe davranışı, okula ilk başladığı zamandan beri devam ediyordur. Böyle bir tabloda sadece çocuğun anneye bağımlılığını değil, annenin çocuğa olan bağımlılığını da değerlendirmek gerekir.

Öncelikle anne ve baba çocuğun varsa okul rehber öğretmeni ile birlikte, oturup bir durum değerlendirmesi yapmalıdır. Buradan çıkan sonuçlara göre tutum birliği içinde hareket edilmelidir. Ayrıca çocuk okula gitmek istemediğinden dolayı asla suçlanmamalı, okula gitmesi konusunda anne baba kararlı olmalıdır. Bazen sınıf öğretmeninin birkaç gün özel ilgisi, yakın bir arkadaşıyla birlikte çocuğa başarılı olabileceği bir grup çalışması yaptırması problemi çözmede yeterli olur. Bu kızımızın okula düzenli gitmesi önemlidir. Sorun ne kadar zor olursa olsun kesinlikle çocuğun okula gitmesi sağlanmalıdır.

Önemli bir husus da, evde yaşanan sorunlar varsa bunlar acilen çözüme kavuşturulmalıdır. Çocuklar huzurlu bir aile ortamı isterler. Anne yerine çocuğu okula babasının götürmesi de önerilebilir.Her şeye rağmen sorun devam ediyorsa bir uzmandan yardım almaları gerekir.
Selam ve dua ile...

Perihan GÜL
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın