Benî Tücîb kabilesi halkından bir cemaat, Mina´da Peygamberimiz Aleyhisselamla buluştular. [547]

"Biz, Ebzâ oğullarıyız!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam, onlara:

"Sizinle birlikte bana gelmiş olan genç ne yapıyor?" diye sordu.

"Yâ Rasûlallah! [548] Allah´ın verdiği rızka onun kadar kanaatli ve razı olanını görmemişizdir! [549]

İnsanlar dünyayı aralarında bölüşecek olsalar, o genç ona gözucuyla bile bakmaz!" dediler. [550]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Allah´a hamd eder, onun hep o hal üzere ölüp gitmesini dilerim!" buyurdu.

Peygamberimiz Aleyhisselam, bu gencin dileği üzerine:

"Ey Allah´ım! Onu yarlığa, rahmetinle esirge! Onun kalbine de zenginlik ver!" diye dua etmişti. [551]

Tücîb oğullarının bildirdiklerine göre; o genç, aralarında, en iyi bir halde, dünyadan çekingen, Allah´ın kendisine verdiği rızka en razı bir kul olarak yaşamakta devam etmiş; Peygamberimiz Aleyhisselamın vefat üzerine Yemen halkının İslâmiyetten döndükleri sırada ise, Tücîb oğulları içinde kalkıp onlara Allah´ı ve İslâmiyet] anlatmaktan geri durmamış, onun sayesinde kavminden hiçbir kimse İslâmiyetten dönmemiştir. [552]



Peygamberimiz Aleyhisselamın Mina´daki İkinci Hutbesi


Peygamberimiz Aleyhisselam, Mina´da ilk hutbesini 10 Zilhicce kurban günü irad buyurmuştu. [553]

İkinci hutbesini ise, kurban kellelerinin yenildiği[554] teşrik günlerinin ortasında ve arasında irad buy urdu. [555]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Zilhicce´nin 12. günü teşrik günlerinin ortasına rastlayan Pazartesi günü, kaba kuşluk vaktinde[556] Kasvâ´nın semerlenmesini emretti.

Üzerine binip cemreler arasına gitti ve orada durdu. [557]

Müslümanlardan, Allah´ın dilediği kadarı da orada toplandı. [558]

Kasvâ´nın yularını Ebu Harretü´r-Rakkâşî´nin amcası tutuyor, halkı Peygamberimiz Aleyhisselam m yanından uzaklaştırıyordu. [559]

Halkın kimisi oturmakta, kimisi ayakta durmakta idi.

Hz. Ali, Peygamberimiz Aleyhisselamın hutbesini halka ulaştırmak için, önünde duruyordu. [560]

O sırada, Haris b. Amr, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına yaklaşıp:

"Yâ Rasûlallan! Babam, anam sana feda olsun! Benim için Allah´tan mağfiret dile!" diye rica etti.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Allah sizi yarlıgasın!" buyurdu. [561]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Allah´a hamd ü senada bulunduktan sonra: [562]

"Bugün hangi gündür?" diye sordu.

"Allah ve Resûlü daha iyi bilir!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Teşrik günlerinin ortası değil midir?" diye sordu[563] ve:

"Ey insanlar! Biliyor musunuz, siz hangi aydasınız? Hangi gündesiniz? Hangi beldedesiniz?" diye sordu.

"Haram olan ayda, haram olan günde, haram olan beldedeyiz!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"İşte, kanlarınız, mallarınız ve ırzlarınız da-Rabbinize kavuşacağınız güne kadar-şu ayınızda, şu beldenizde, şu gününüzün haramlığı gibi birbirinize haramdır!

Beni iyi dinleyiniz! Dikkat ediniz!

Sakın zulüm yapmayınız!

Müslüman bir kimsenin malı-kendisi gönlünden koparak vermiş olmadıkça-başkasına helâl olmaz!

Biliniz ki, Cahiliye çağına ait bütün kan, mal davaları ve öğünmeye vesile olan şeyler.. Kıyamet gününe kadar şu ayaklarımın altındadır, hükümsüzdür!

Kaldırdığım ilk kan davası da, Rebia b. Haris b. Abdulmuttalib´in oğlunun davasıdır.

Haberiniz olsun ki, Cahiliye çağına ait bütün ribâ (faiz) alacakları kaldırılmıştır.

Yüce Allah ilk olarak Abbas b. Abdulmuttalib´in riba alacağını kaldırmaya hükmetmiştir.

Re´sü´l-mallarınız (anaparalarınız) sizindir.

Ne bundan fazlasını isteyip zulüm ve haksızlık ediniz, ne de hakkınızdan aşağı alıp mazlum duru­ma düşünüz. [564]

Biliniz ki; zaman, Allah´ın göklerle yeri yarattığı gündekine benzeyen şekline, eski haline dön­müştür!" buyurdu[565] ve:

"Aslında ayların sayısı Allah katında, Allah´ın Kitabında, tâ gökleri ve yeri yarattığı günden beri oniki aydır.

Onların dördü haram olanlardır. İşte bu, en doğru hesaptır.

O haram olan aylarda kendinize zulmetmeyiniz" (Tevbe: 36) mealli âyeti okudu ve hutbesini şöyle sürdürdü:

"Dikkat ediniz! Benden sonra kâfirlik devrine dönmeyiniz, birbirinizin boynunu vurmayınız!

Haberiniz olsun ki; şeytan, kendisine tapılmaktan umudunu kesmiştir. Fakat o sizi kandırıp azdır­mak için aranızda bulunacaktır.

Kadınlar hakkında Yüce Allah´tan korkunuz.

Onlar sizin yanınızda zayıftırlar, kendileri için hiçbir şeye malik değildir!er.

Onların sizin üzerinizde hakkı, sizin de onların üzerinde hakkınız vardır.

Sizin onlar üzerindeki hakkınız, döşeğinize sizden başkasına ayak bastırmamaları, istemediğiniz kimsenin evlerinize girmesine izin vermemeleridir.

Eğer şerlerinden, serkeşliklerinden yılarsanız, onları önce öğütieyiniz.

Vazgeçmezlerse, kendilerini yatakta yalnız bırakınız.

Yine kâr etmezse, fazla incitmeyecek derecede dövünüz!

Onların sizin üzerinizdeki hakkı da, kendilerinin mâruf veçhile (memleket âdet ve geleneğine göre) yiyeceklerini ve giyeceklerini sağlamaktır.

Siz onları ancak Allah´ın bir emaneti olarak aldınız ve kendileriyle evlenmeyi de Yüce Allah´ın kelimesi ve müsaadesiyle helâl edindiniz.

Kimin yanında bir emanet varsa, onu emanet edene teslim etsin!

Tebliğ ettim mi?

Tebliğ ettim mi?

Tebliğ ettim mi?

Bunları, burada bulunan, bulunmayana da ulaştırsın!

Olabilir ki, ulaştırılan, işitenden daha çokyararlanır. [566]

Ey insanlar!

Dikkat ediniz! Sizin Rabbiniz birdir, babanız da birdir.

Şunu da iyi biliniz ki; Arap Arap olmayana, Arap olmayan Araba, beyaz karaya, kara da beyaza-takva hasletinden başka birşeyle-üstün tutulamaz!" buyurdu. [567]

Abdullah b. Abbas´a göre; bunlar, Peygamberimiz Aleyhisselamın ümmetine vasiyeti idi. [568]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Allah aşkına! Tebliğ ettim mi?

Allah aşkına! Tebliğ ettim mi?" diye tekrar tekrar sorduktan[569] ve tebligatına Yüce Allah´ı da şahit tuttuktan ve bunları burada bulunanların bulunmayanlara da ulaştırmalarını tenbih buyurduktan sonra halk ile vedalaşınca, halk:

"Bu. veda haccıdır!" dediler. [570]



[547] İbn Sa´d, Tabak âtü´l-kübrâ, c. 1, s. 232, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 247, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 54, Kastalânf, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 266, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 266.

[548] İbn Seyyid, c. 2, s. 247, İbn Kayyım, c. 3, s. 54, Halebî, c. 3, s. 266.

[549] İbn Sa´d, c. 1, s. 323, İbn Seyyid, c. 2, s. 247, İbn Kayyım , c. 3, s. 54, Kastalânf, c. 1, s. 319.

[550] İbn Kayyım, c. 3, s. 54, Kastalânf, c. 1, s. 319, Halebî, c. 3, s. 266.

[551] İbn Seyyid, c. 2, s. 247, İbn Kayyım, c. 3, s. 54-55, Halebî, c. 3, s. 266.

[552] İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 247-248, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 55, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 266.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/183-184.

[553] Vâkıdî.Megâzî.c. 3, s. 1111, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 185, Ahmed b. Hanbel.Müsned, c. 5, s.7,Buharı", Sahih, c. 2, s. 191, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 195, 198, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 1016.

[554] EbuDâvud,c.2, s. 197.

[555] Ahmed, c. 5, s. 72, 411, Ebu Dâvud, c. 2, s. 195, 198.

[556] Ebu Dâvud, c. 2, s. 192.

[557] Buhârî, c. 2, s. 192, Ebu Dâvud, c. 2, s. 195.

[558] Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 5, s. 202.

[559] Ahmed, c. 5, s. 72.

[560] Ahmed, c. 3, s. 477, Ebu Dâvud, c. 2, s. 198.

[561] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 485.

[562] Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 5, s. 202.

[563] Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 197.

[564] Ahmed b. Hanbel, c. 5, s. 72-73.

[565] Amed, c. 5, s. 73, Buhârî, Sahili, c. 6, s. 235, Müslim, Sahili, c. 3, s. 1305, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 195-196.

[566] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 5, s. 73.

[567] Ahmed, c. 1, s. 230, Buhârî, SahPh, c. 2, s. 191.

[568] Buhârî, c. 2, s. 191.

[569] Ahmed, c. 1, s. 230, Buhârî, c. 2, s. 191.

[570] İbn Sa´d, Tab akâtü "l-kübrâ, c. 2, s. 184, Buhârî, c. 2, s. 191 -192.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/184-187.


[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Aleykümselam.Rabbim razı olsun paylaşımdan Sümeyye abla.Veda hutbesine uyan,peygamber efendimizin yolunda giden,Allahın rızasını kazanan ve cennet ehli olan kullardan olalım inşallah....
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Ve aleykümüsselam ve rahmetüllah,  Bizler de Peygamberimiz'in ( sallallahu aleyhi ve sellem ) tebliğ görevini en güzel şekilde yaptığını biliyor ve şahitlik ediyoruz. Rabbim ( celle celaluhu ) bizleri Peygamberimiz'e ( sallallahu aleyhi ve sellem ) yakın eylesin.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın