Mücahidlere yol azıklarının bölüştürülüşü

Mücahidlere Yol Azıklarının Bölüştürülüşü

Peygamberimiz Aleyhisselam, mücahidlere yol azığı olmak üzere bir dağarcık dolusu hurma verdi.[100]

Yola devam edildiği sırada azık tükenmeye başlayınca, Ebu Ubeyde b. Cerrah, askerlere, yan larında ne kadar azık varsa getirmelerini emretti.

Getirilen azıkları bir iki kapta topladı.[101]

Onları mücahidlere her gün, azar azar,[102] o da tükenmeye yüz tutunca, birer birer dağıtmaya başladı.[103]

Mücahidler her gün aldıkları birer hurmayı küçük çocuğun emişi gibi emiyor, sonra da üzerlerine su içiyorlar, bu da onlara geceye kadar günlük gıdalarının yerine geçiyordu.[104]

Sonra, bir tek hurma da bölüştürülmeye başlandı.[105]

Nihayet, o da bitti.[106] Onun yokluğunun da acısını çektiler.[107]

Abdullah b. Âmir´in bildirdiğine göre; babası Âmirb. Rebia:

"Yavrucuğum!" demiş, "Resûlullah Aleyhisselam bizi askerî bir birlik içinde göndermişti.

Bizim bir dağarcık hurmadan başka azığımız da yoktu.

Kumandanımız, bu hurmaları aramızda birer avuç birer avuç bölüştürüyordu. Sonra, birer birer bölüştürür oldu!"

Abdullah b.Âmir:

"Babacığım! Bir tek hurmanın size ne yararı olabilir?" deyince, Âmir b. Rebia:

"Böyle söyleme yavrucuğum! Tükendikten sonra, ona da ihtiyaç duyduk!" demiştir.[108]

[99] Vâkıdî, c. 2, s. 775, İbn Sa´d, c. 2, s. 132, İbn Seyyid, UyÜnu´l-eser, c. 2, s. 158.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/275-276.

[100] İbn İshak.İbnHişam, c. 4, s. 281, İbn Sa´d, c. 3, s. 411, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1535, Taberî, Târih, c. 3, s. 105, Beyhakî, D el âil ü´n-nübü we, c. 4, s. 407, İbn EsTr, Kâmil, c. 2, s. 232, Ze hebf, M egâzf, s. 433, E bu´l -F i dâ, el -B idâye ve´n-nih âye, c. 4, s. 276.

[101] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 306, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 11 4, Müslim, Sahih, c. 3 s. 1537.

[102] Buhârî, Sahih, c. 5, s. 114.

[103] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 306, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 114, Müslim, c. 3, s. 1537.

[104] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 311 , Müslim, Sahih, c. 3, s. 1535.

[105] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 774.

[106] İbn İshak.İbnHişam, c. 4, s. 281, İbn Sa´d, c. 3, s. 311 .

[107] Vâkıdî, c. 2, s. 774, İbn Sa´d, c. 3, s. 411 , Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 306, Buhârî, c. 5 s. 114.

[108] Ahmedb. Hanbel, c. 3, s. 446, Ebu Nuaym, Hilyetü´l-evliya, c. 1, s. 179.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/277.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın