Kuş mu olsam, çiçek mi; aslan mı yoksa balık mı?

Kuş mu olsam, çiçek mi; aslan mı yoksa balık mı?

Penceremden geçen kuşları seyrediyordum Ben de bir kuş olsam, dedim içimden Hayal perisi yanı başımdaymış Bir anda gökyüzünde buldum kendimi Özgürce uçtum Dağlar, denizler geçtim Ovaları aştım Rüzgarla yarıştım Çocuklarla oynaştım Ve bir çeşme başına ulaştım Bir damla su içecekken bir taş sıyırdı geçti kanatlarımı Göğe yükselirken gördüm: "Bir çocuk sapanıyla taş atıyordu" Ona anlatmak istedim gerçeği Ama ağzımdan çıkan kelimeler "cik cik"ten başka bir şey değildi Anladım çabam boşuna Yeniden başladı yolculuk Dinlenmek için bir ağaca kondum Saçma taneleri uçuştu üzerimde Az kalsın ölüyordum Bir adam tüfeğiyle kuş avlıyordu Minicik kuşun eti dişine bile dokunmaz, diyecektim Baktım ki kurulmuş saat gibi diyorum: cik cik, cik cik, cik cik… Oradan da uzaklaştım Az sonra bir ses yankılandı göklerde: "Göç zamanı!" Sıcak ülkelere başladı yolculuk Bu yorgunlukla çekemem, dedim göçü Hayal perisi beliriverdi yanımda O anda yine penceremin camında dışarıyı seyrederken buldum kendimi Kuş olmak ne zormuş meğer

Dağ başında bir lale olsam, dedim içimden Bugün aklıma gelen başıma geliyor nedense Dağ başında yalnız bir laleyim şimdi Başım dimdik göğe doğru bakıyorum Üzerimden kuşlar, bulutlar geçiyor Etrafıma bir göz atayım diyorum Her yer yemyeşil çimenler ve rengarenk çiçeklerle dolu Biraz gezinip etrafı tanıyayım, diyorum Tam adımımı atmak için bir hamle yapıyorum Ne mümkün yürümek? Yerime çivilenmiş gibiyim Üzerimden şaşkınlığımı atamadan bir tavşan yapraklarımı çiğneyerek geçip gidiyor Biraz canım yanıyor Ucuz kurtuldum derken, bir çocuk: "A ne güzel bir çiçek!" diye bağırıyor Elini uzatırken başımı okşayacak sanıyorum Ama o, hoyratça koparmaya çalışıyor Lale olamam ben diye bağırıyorum Hatta hiçbir çiçek, ağaç bile olamam ben Yine hayal perisi koşuyor yardımıma Penceremden sevinçle seyrediyorum gelip geçenleri
Aslan olmalıyım ben aslan, diyorum hayal perisine Ne çiğnenirim ne taşlanırım o zaman Ben ki ormanların hakimi, zarar vermek isteyenlerin korkulu rüyası Kralım ben kral Rüzgar yelelerimi tatlı tatlı okşarken dolanıyorum ormanda Beni gören saklanacak delik arıyor Hoşuma gidiyor korku salmak Bir müddet sonra oyun oynamak istiyorum Kimse cesaret edip çıkamıyor karşıma Kral olmanın havası güzelmiş; ama yalnızlıkmış bütün kralların kaderi Canım çok sıkılıyor Az sonra bir homurtu yankılanıyor tüm ormanda Dev bir fil üzerime geliyor Krallık taslayan sen misin? Bu defa ben kaçacak delik arıyorum Kaçarken bir tuzağa düşüyorum Bir arabaya koyup hayvanat bahçesine götürüyorlar beni Ve yine başlıyor dayanılmaz yalnızlık Krallıktan istifa ediyorum Ben aslan da olamam Hayal perisi beliriyor karşımda Biraz daha gecikseydi çatlayacaktım sıkıntıdan

Sonra, balık oldum okyanusta Yüzmenin tadını çıkarırken büyük balıklar takıldı peşime Canımı zor kurtardım Ama balıkçının ağından kurtaramadım kendimi Küçücük bir kovanın içinde zıplayıp durdum Ne kurtulabildim kovadan ne de sesimi duyurabildim birilerine İnsan olmak istiyorum diye bağırdım hayal perisine Hatta sadece çocuk olmak istiyorum
Artık çocuktum Kuşlarla, çiçeklerle, aslanlarla, balıklarla daha güzelleşiyor hayat Ama yine de her şey yerli yerinde güzel.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın