Diyalogun Başarı Şansı

6- Diyalogun Başarı Şansı

Papalık ve Kiliseler Birliği kendi içinde gerçekleştirdiği diyalogtan sonra, ikinci diyalog adımım yakın dinler, kendileri gibi kökleri Hz. İbrahim'e dayanan Yahudilik ve İslam'a doğru atmıştır. Çünkü İnsan nedir? Hayatın anlamı nedir? Sevap ve günah nedir? Acıların kaynağı ve amacı nedir? Gerçek mutluluğa ulaşan yol hangisidir? Ölüm nedir? Ölümden sonra yargılanma ve kıyamet nedir? Varlığımızı kuşatan son ve gizem nedir? sorunlarında üç dinin yaklaşımları birbirine yakındır. Diyalogun başarı ümidini kuvvetlendirmektedir. Maurice Borrmans'a göre, resmi makamlar gelişmelere ayak uyduramasa, bürokratik engeller olsa dahi, dinler arası evlilik oranlarının artması ve kan bağlılıkları, artan komşuluk ilişkileri ve Batı Avrupa'da gelişen din ve vicdan hürriyetinin atmosferinde oluşan Müslüman cemaatlerle Kiliseler arasındaki diyalog gayri resmi olarak kısmen devam etmektedir. Birlikte yaşayan, birbirini kabullenen, anlayan, paylaşan, birlikte riske atılan insanların diyalogları tabiidir. Ancak ilerlemelerin kaydedüebilmesi, karşılıklı derin bilgî ve dürüstlüğe, samimiyete bağlıdır. HiFİstiyanların kendi paylarına düşen görev İslam Kültürü, İslam Din bilimi, mistik özelliklere ciddi bir şekilde eğilmelerini gerektirdiği gibi, Müslümanların da Hıristiyan kültürünün içeriğini, din bilimlerini ve gelişimini, mistisizmini kavraması gerekmektedir. Böylelikle diyalogun tarafları, heryönüyle karşımdakilerin ruhani zenginliklerini, kendilerine çizdikleri yolu tanıyacaklardır. Hıristiyanların İslam'ı tanıması müslümanların kabullendiği şekilde, müslümanların Hıristiyanlığı tanıması da, Hıristiyan'ın kabullendiği şekilde olmalıdır. Yanlış tanıma, yanlış anlama, yanlış kabul görme kaygıları en aza indirilmelidir. Diyalogtaki cesaret ve güvenin başında tarafların birbirini iyi tanıması gelmektedir. Karşısındaki tarafından aldatılmak endişesi diyalogu başarısızlığa götürür.

Tanrının ve İsa'nın mahiyeti konusunda ki büyük ayrılıklar sebebiyle, diyalogun inanç meselelerinden önce, dinlerdeki ahlaki değerler üzerinde birlik sağlamaları daha kolay görünmektedir. Her İki din için de, dünya insanlar içindir. İnsan hayatına ve analığa saygı gerekir. Kürtajı, intiharı, gönüllü ölümü ret, yeniden dirilmeyi beklemek her iki dinin ortak değerleridir. Cinsel eğitim, anne ve çocukları koruma, yıkılan ailelere yardımcı olma konularında birlikte çalışılabilir. Farklı dinden oluşan evliliklerde, iki dinin aile değerlerini geliştirerek ailenin korunmasına çalışmak yararlı olur. Bu arada Hz. İbrahim'e kadar inilerek temel inançlarda saflaşmaya, İbrahim inancında yakınlaşmaya gitmek, ayıran unsurları keşfetmek yararlı olur. Tarafların birbirlerini kendi inançlarına kazanma gayreti ise, teşebbüsleri faydasız kılar. Misyon hedefli, ideolojik ve sosyolojik manevralar veya karşısındakini İnancında şüpheye düşürme gayretleri diyalog için en büyük hata olabilir.

Tarihte yapılan hatalar veya onların araştırılmasj onları yeniden canlandırmak için değil, aynı hatalara tekrar düşmemek için, tedbirli olmak için yapılmalıdır. Cemaatlar arası sağırlar diyalogu, sorunları ertelemekten başka işe yaramaz. Bu sebeple samimiyetle fert vetoplumların mutluluklarını engelleyen sorunları tespit ve çözüm arayışları insanlığa yarar getireceğinde şüphe yoktur. Bu herkes için yararlı olacaktır. Zenginlik, yoksulluk, lüks ve sefahat, sağlık ve hastalık vs. gibi dengesizlikler insanlar arası birliği, ahlakı bozan unsurlardır. Savaşların kaldırılmasına, ihtiyaç sahiplerine yardıma birlikte çalışılabilir. Her iki cemaatın birlikte çalışmalarıyla bunların üstünden gelinebilir. Sanat ve kültürel konularda ortak düşünce ve duygular geliştirilebilir.

Müminler kendilerini sorgulayacağın aynı Tanrı olduğu, zaman içinde peygamberleri vasıtasıyla insanlarla konuştuğu bilincindedirler. Anlaşmazlıklarda, doktrinel tıkanıklıklarda hükmü tanrıya bırakarak, ortak anlaşma ve iyilik noktalan aranmalıdır. Hıristiyanlar da, Müslümanlar da Peygamberlerin gönderilmesini insanlara karşı Tanrının merhametinin delili olarak görürler. Tanrısal mesajı Müslüman Hz. Muhammed'de, Hıristiyan Hz. İsa'da bulur. Müslümanların birlik şuuru ümmet kavramında müşahhasİaşırken, Hıristiyanlarınki Kilise kavramında müşahhaslasın Tanrıya giden yolda rakip değil, birbirine yardımcı olabilirler. Resmî ve serbest dualar her İki dinde de vardır, her iki cemaatın müminleri aynı tanrıya dua ederler. Her dinin kendi kitabına bağlı olmaları da yadırganacak bir husus değildir. Birbirlerine saygı göstermeleri gerekir. Manevi deneyimlerinden istifade edebilirler. Nihayet ölümde birleşilecektir. Yüzyılların tarihi polemikleri ise, ortak şuurla, sabırla, sevgiyle aşılabilir. Karşılıklı suçlamaları bırakmak, bir yerde başlangıç olabilir. Sabır ve samimiyet diyalogun anahtarı olabilir. [578]

Konu ile İlgili çalışmalarda bulunan aydınlarımız da, diyalogun başarrı şansını kısaca şu temeller üzerinde görmektedir:

Müslüman taraf önce kendi kutsal metinleriyle ve guruplarıyla Kur'an'ın evrenselliğini sınırlamadan bir uzlaşmaya varmalı ve kendi içindeki diyalogu tamamladıktan sonra ikinci adım olarak Müslüman olmayanlarla diyalogunu sürdürmelidir. [579]

Diyalogta doktrinel alandan uzak durulmalı, diyaloğun merkezini fakirliğe, bilgisizliğe, adaletsizliğe, sosyal ızdıraplara ve dengesizliklere, savaşlara karşı iş birliğine çekmeli; insan haklarının, refahın adaletin yaygınlaştırılmasında yardımlaşma öne çıkarılmalıdır. [580]

Globalleşen dünyamızda barış ve mutluluğu yakalayabilme yolunun “Global ahlakın” ortaya konmasıyla gerçekleşeceği; dolayısıyla diyalog merkezi çalışmalarının evrensel ahlakı yakalamaya yönelik olması gerektiği yönündedir. [581]

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın