Bol çeşitli sofrayla lüks araba her zaman hayırlı mı

Bol çeşitli sofrayla lüks araba her zaman hayırlı mı

Son günlerde beynine musallat olmuştu bu düşünceler..Kendi kendine söylenip duruyordu:

-Sabahtan akşama kadar koşturuyorum,yürümekten iskelet haline geldim.Bedenimde tek gram yağ kalmadı.Yine de bir araba alacak para biriktiremedim. Halbu ki bir arabam olmalı,yürümeyi bırakmalıyım. Zengin sofram olmalı, bol çeşitli sofraya oturmalıyım!..

Hayaline hücum eden bu arzularla boğuşuyordu adeta.. Çevresindeki lüks arabalı,zengin sofralı kimseleri görüyor, kendisinin de benzeri lüks arabaya binmesi, bol çeşitli sofraya oturması gerektiğine iyice inanıyordu.Yoksa mutsuz ve şanssız biri olarak görecekti kendisini...

Cuma namazına bile bu düşünceleriyle boğuşarak gitmişti..

Gariptir ki kürsüdeki hoca efendi sanki kendisine hitap ediyor gibi konuşuyordu cemaata:

- İlle de bol çeşitli sofralara oturmayı,mutlaka lüks bir arabaya sahip olmayı hayırlı sanma!. Senin istediğin sana hayırlı olmayabilir.Sen üzerine düşeni yap,çalış, gerisine karışma ? benim hakkımda hayırlısı buymuş? diyerek haline razı ol,İlahi takdire itiraz etme.!..

Bu sözlerin etkisiyle birazcık rahatladı. Ama bu defa da hoca efendi ile kavga ediyordu hayalinde:

- Lüks arabaya binmek,bol çeşitli sofraya oturmak hayırsızlık mı sanki?...Bu hocalar da halen bir lokma,bir hırka felsefesini sürdürüyorlar..

Zihni, bol çeşitli sofrayla bir arabaya kilitlenmişti sanki. Anlaşılan çok arzu ediyordu.

Bir şey çok arzu edilirse Rabbimiz de onu ihsan edermiş.Nitekim öyle de olmaya başladı..

Son günlerde işleri yavaş yavaş yoluna giriyor,kazancına kazanç ilave ederek araba parasını biriktirmeye başlıyordu..Nitekim çok geçmedi topladığı parayla hayal ettiği arabayı aldı.. Artık eskisi gibi bütün gün yürümüyordu. Zaten ahdetmişti.Arabası olursa bakkala dahi arabayla gidecekti..

Bu kadarla da kalmadı elbette..Hayal ettiği bol çeşitli sofrasını da kurmaya başladı. Hatta yemeklerde yediği önünde yemediğini de çöpe gönderirken:

-Ha şöyle,diyordu..İşte hayat budur.Ne istersen önünde, istediğini yiyorsun, istediğin yere de yürümeden gidiyorsun....

Bu minval üzere günler, aylar..geçerken bir ara bir rahatsızlık hissetti iç organlarında.

Parası boldu. Hemen doktora koştu. Beyaz gömlekli doktor kalbini dinledi,ciğerlerini kontrol etti.Sonra da masasına geçip teşhisini anlattı:

-Bey efendi,dedi, sofran bol çeşitli mi? İştah açıcı yemekler fazla mı sofranda? Hep arabayla mı dolaşıyorsun? Hiç yaya yürümen yok mu? .Sözlerine şunu da ilave etti:

-Bu rahatsızlık bol çeşitli sofraya oturanlarla ,arabadan inmeyenlerde olur da.. Senin iç organlarını yağ bağlamış. Anlaşılan bol çeşitli sofra kurmuş, fazla kalorili gıda almışsın.Yediğini de (yürümediğin için) yakmamışsın, organların yağ bağlamış.

. Kısık sesle:

-Çare?.diyebildi.

-Çare, bol çeşitli sofrayı hemen terk edeceksin . Mütevazi sofrada az yiyeceksin. Ayrıca da her gün yürüyeceksin.Arabayla gitmeyeceksin her yere.Şurası hiç unutulmamalı ki,biriken yağların eritilmesi için en tesirli ilac: mütevazi sofrada az yemek, günlük hayatta çok yürümek!.En etkili ilaç bunda ibarettir.

.. Tavsiyeden ibaret ilaçlarını aldıktan sonra yine Cuma için camiye yöneldi.

Bu defa itirazsız dinliyordu hoca efendiyi:

- Ey insan! nefsini değil aklını dinle .Ulaşamadığın şeylere kafanı takma.Sana ne verilmişse ona nefsini razı et.. Bol çeşitli sofra, lüks araba her zaman hayırlı olmayabilir.!

-Doğru söylüyorsun hocam! diyordu bu defa. Keşke daha önce böyle düşünseydim de,az yemekle yetinse, yürümeyi de bırakmasaydım.! Şimdi göbeğim küp gibi çıkmayacak,bacağım da çöp gibi kalmayacaktı..

-Ne dersiniz bu yoruma ve anlayışa? Doğruluk payı var mı?

ahmet şahin
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın