sumeyye
Fri 28 October 2011, 05:46 pm GMT +0200
BÖLÜM: 20
ZEKAT MEMURUNU MEMNUN ETMEK
ZEKAT MEMURUNU MEMNUN ETMEK
647- Cerir (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur: “Zekat memuru size geldiðinde yanýnýzdan memnun olarak ayrýlsýn.” (Müslim, Zekat: 55; Nesâî, Zekat: 14)
648- Ebû Ammâr (r.a.), Huseyn b. Hureys, Sûfyân b. Uyeyne ve Dâvûd’tan, Þa’bî’den ve Cerir’den bu hadisin aynýsýný nakletmiþtir.
ž Tirmîzî: Dâvûd’un Þa’bi’den rivâyeti Mûcâlid’in rivâyetinden daha sahihtir. Bazý ilim adamlarý Mûcâlid’in zayýf olduðunu kaydetmiþlerdir. Çünkü o çok yerde yanýlmýþtýr.
BÖLÜM: 21
ZEKAT ZENGINLERDEN ALINIR FAKIRLERE VERILIR
649- Ebû Cuhayfe (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: “Peygamber (s.a.v.)’in zekat memuru bize geldi, zekatý zenginlerimizden alarak fakirlerimize daðýttý. Ben yetim bir çocuk idim bana bacaklarý uzun, genç bir diþi deve vermiþti.” (Tirmîzî rivâyet etmiþtir.)
ž Tirmîzî: Bu konuda ibn Abbâs’tan da hadis rivâyet edilmiþtir.
Tirmîzî: Ebû Cuhayfe hadisi hasen sahihtir.