sumeyye
Sun 5 September 2010, 05:35 pm GMT +0200
ZAMANIN BAHAR RENGİ
Mevsim bahardır.
Deniz durgun olur bu zamanlarda. Dalgalar kayaları yıkamamaya yemin etmiş gibi çeker kendini içine.
Gürültüsünü sessizliğe vurup, huzuru bırakacağı kumsalları vardır denizlerin. Bütün kavgaları yenmiş, bütün işini bitirmişçesine durgunlaşır deniz ve kıskandırır üstünde gezip duran limansız, kara dumanlı gemileri. Bağrına basıp kucakladığı martıları, içinde barındırdığı minik hayatları vardır denizlerin. Bu yüzden martılar deniz kokulu olur bu zamanlarda.
Deniz, berraklaştırır ruhları, arınmış taze duruluklar verir karışmış düşüncelere. Hüznü bertaraf edip çoğu zaman, dalıp giden gözlere bırakır maviliğini.
Mevsim bahardır ve üzerine kurulacak fenerleri vardır durulmuş denizlerin. Huzuru deste deste dağıtacağı kocaman bir yüreği vardır…
Mevsim bahardır.
Yürekler umuda bulanmış olur bu zamanlarda. Güvercinlerin beyazından çaldıkları umutları vardır insanların. Umut, kucak açar insanların bitkin bakışlarına, yoldaş olur yola çıkacak minik adımlara. Bazen uçan kuşun kanadına iliştirir kendini, bazense yorgun duruşlu hasta yüreklere… Yaşamak ister hep, bitmemek ister, gözlerde ki yaşı silip yüreklerde kalmak ister. Bu yüzden baharı bekler umut ve bilir ki mevsim bahardır, hayalleri yeşerten, ışığıyla yenileyen açık bir pencere muhakkak vardır.
Mevsim bahardır.
Çocuk olmak fiyakalı olur bu zamanlarda. İnsanların en misafirperverleridir çocuklar bahara karşı. Evlere girmek yasakmış gibi dışarıda bir dünya kurarlar kendilerine. Kışta biriktirdikleri oyunlarla çıkarlar aydınlığa ve özendirirler çocukluğunu geride bırakmış bedenleri. Baharı bekleyen bisikletler çıkarılır gün ışığına, uçurtmalar umutla salınır mavisine göklerin. Akşamı olunca günün oyunları hep yarım kalmış olur ve yarına devam edecek birileri muhakkak bulunur. “Şimdi çocuk olmak vardı…” cümlesi takılsa da insanların diline mevsim bahardır ve her insanın içinde baharı bekleyen küçük bir çocuk mutlaka vardır.
Mevsim bahardır.
O’ na yönelmek bir başka olur bu zamanlarda. Tadına doyum olmayan secdeleri vardır alınların. O’ nu anlatır ışığı baharın, kırmızı güllerin, dönüp duran her şeyi dünyanın. Yıldızlı bir yol açılır duayla atan kalplere. Kırgınlığı diner zamanın, Rahmani bir rüzgâr eser ruhları besleyen. Bahar, gölgesidir asılların, O’ na adanmışların yurdundan bir ışıltıdır sadece. Gözlerinde perde bulunanlar anlamasa bile mevsim bahardır ve O’ nu anlatan büsbütün bir kâinat vardır.
Mevsim bahardır ve her kışın ardından gülümseyen bir bahar muhakkak vardır…
Şule Yüksel GÖKYAR