selsebil
Thu 1 October 2009, 12:53 am GMT +0200
Zamanın aktığı yer. Hayatın bittiği an. Bir telaş insanlarda. “Nereye doğru bu kaçıs. “Ses yok. Arkaya bakmadan neleri kaybettiğimizi düşünmeden bir şeyler elde etme peşinde herkes. Durup etrafına bakan yok. Dikkat yok. Heyecan aşk yok. Monoton hayatın zevksiz tadını çıkarma derdinde herkes.
Söylenir hep “Ahh o eski günler“. Hangi eski günler. Bugünler de gelecekte eski günler olacak. Duygu yok. His kalmamış. Ahlakın yerlerde süründüğü bir dünya.yüreklerın gözyaşları kalmadı. Atiye bakış maziye bir nazar kondurmadan ibaret sadece.
İnsanlar neden hep hırçın.ruhlarına vurulan prangadan mı yoksa. Ruhun ilacını veremeyenlerin nasıl hasta olduğunu hep müsahade etmişiz hayatımızda. Insanların canına acımasızca kıyan anne-babasını bir kaç kuruşa öldürten canilerin yetimin hakkını yiyen fakirleri doyurmayanestetiği ruh dünyasından dünyaya açılması gerekirken yüzüne yapanların ruhalarındaki eksikliği nasıl anlatmalı.
İdeali sadece çevresindeki sloganik olan bir ruh halini nasıl algılamalı. Bir sorun olmalı değil mi?!. Topluma ve kendisine faydalı olmayan ruhların yaptıgı radikal çıkışlarla kendini ispatlama dürtüsü olmalı galiba. Ne kendisine faydası olmuş ne faydanın ne olduğunu algılayabilmiş ruhların senfonisini yaşadığımız.
Ruhlari ne ile beslemeli. Ne ile sulamalıyız ki ruh çiceklerimiz kurumasın hayatta. İlahi dürtüden mahrum ruhların ne hale geldiklerini yaşadığımız şu günlerde daha iyi gözlemliyoruz. Beslenme kaynaklari yanlış. Sevgi kaynağı yanlış bu ruhlarin. “Güzel sözle cağır“ ilahi müjdenin evrenselliğini kavrayamamış “Anne babana bile of deme“ ikliminin bereketini kavratamayan düşüncelerin ruhlarını nasıl canavarlaştırdıklarını iyi algılamak lazım.
Birileri insan canınamalına kıymış canavarı yine aynı şeyleri yapsın diye affetmek. Affetmek sadece canavarın parçaladığının yakınlarında olmalı değil mi?!.
Gelin!
Ruhlarini O`nun dışındakilere teslim edenler!
Gelin!
Yeniden dünyayi O`nun öğretileri ile imar edelim Ruhlarımızı ilahi nefhanın parlaklığı ile aydınlatalım. O`nun ikliminden bereket yağmurları ile yüreklerimizi ailemiziçevremizi ve bütün dünyayı yıkayalım.
O`nun sevgi pınarına koşalım.Yoksa çok acılar çekecek dünyamız.
Mehmet Hardal
