ezelinur
Fri 27 August 2010, 08:28 pm GMT +0200
Ey nefsim!.. Deme, ‘Zaman değişmiş, asır başkalaşmış; herkes dünya ya dalmış, hayata perestiş eder, hayata aşırı şekilde bağlanmış, geçim derdiyle sarhoştur.’ Çünkü, ölüm değişmiyor; ayrılık, ebediyete dönüşüp, başkalaşmıyor. İnsanın aczi, insanın fakrı değişmiyor; ziyadeleşiyor, artıyor. İnsanların yolculuğu kesilmiyor, sürat ve hız kazanıyor.
Hem deme, ‘Ben de herkes gibiyim.’ Çünkü, herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder. Herkesle musibet ve kötülükte beraber olmak demek olan teselli ise, kabrin öbür tarafında pek esassız ve geçersizdir.
Hem kendini başıboş zannetme!.. Zira bizlerin geçici evi sayılan misafirhaneyi dünyada nazarı hikmetle, dikkatli bakışlarla bakıp, görsen; hiçbir şeyi nizamsız, düzensiz, gayesiz göremezsin; Nasıl sen nizamsız, gayesiz kalabilirsin?