Hadice
Sat 18 December 2010, 01:07 pm GMT +0200
Yüzüne Bakacak Yüz Yok Bizde Efendim
İslam bayrağının dünyada dalgalanmasına vesile olan ey kutlu insan;
Ümmetin seni özlüyor, firkatın acısı en yüksek seviyelerde ...
Sendeki güzelliği;
Sendeki ahlakı;
Sendeki sevgiyi;
Hepsini ama hepsini keşke yeniden diriltsende;
Vuslat hasretimizi dindirsen...
Ey Kutlu İnsan;
Hani senin ahlakın Kuran ahlakıydı,
Hani ümmetininde bu yolda yürümesini istiyordun,
Senin yüzüne bakacak yüz yok bizde efendim..
Ümmetin senden sonra hiç Kuranla amel etmeye çalışmadık ki
Kuran'ı sadece ramazana özel, mezarlıklarda okuyan bir kitap haline dönüştürdük...
Oralarda okudukta amelimize işlemedik
Ey Efendim;
Senin vefatından sonra ilk yaptığımız iş tefrika yaymak oldu,
Hani lanetlenen bir yahudileşme zihniyeti vardı aynı zihniyet, aynı insanlar senin ümmetine yani müslümanlara yağmur misali bombalarını yağdırdılarda sesimizi çıkaracak gücümüz yoktu
Yağmurdan kaçar gibi evlerimize çekindik kulaklarımızı tıkarcasına...
Ey Nebi;
Sen ümmetine ilim öğren dedin;
Biz ne yaptık?
Cehaleti ilim sandık,
Şimdi gelsen ümmetimin hali nicedir desen yemin olsun yüzüne bakacak yüz yok bizde efendim...
Ya Resul;
Sen bizlere ayettede sabit bulunduğu üzere "el küfru miletun vahidetun" dedin,
yani "Küfür Milleti Tektir"
biz ne yaptık?
Onların içinlerine girip dostluk kurmak için elimizden geleni...
Efendim;
Senin yokluğunda senin yaşadığın şekilde yaşayan,düşünen,uygulayan ümmetin artık yok...
Nasıl ki ayetler senin uygulaman ile hayat buluyorsa bizde dünyevileşme duygusunu harekete geçirmek için tüm imkanlarımızı seferber ettik...
Ey Mübarek İnsan;
Sen bizlere doğru yolu itimad etmeyi nefs-i emmare'ye itaat etmememizi emrettin...
Oysa biz nefs-i emmare kölesi olduk...
Senin vefatından sonra ümmetin hiziplere bölündü ve her hizip kendi ideolojisini kurdu...Utanarak diyorum ki
ideolojilerine iman edip hatta bunun için canını verenler dahi oldu...
Resulum,
Ahlaktan, edepten, imandan, teslimiyetten bir sal inşa edip kendimizi azgın sulara karşı koruyabilseydik belki şuan senin yüzüne bakacak yüz olacaktı bizde...
Malesef en ufak hamlede çırpınarak boğulduk efendim...
İnsan yetiştirmek peygamberlik mesleği idi,
Bunu idrak edemedik insan yetiştirmenin bir nevi ibadet olduğunu bilemedik efendim...
İşte hal-i pür-melalimiz budur efendim...
Keşke gelsende görsen ümmetinin düştüğü durumu,
Elemler, buhranlar, desiseler, zillet yolumuz oldu...
Yüzüne bakacak yüz yok bizde efendim
ALINTI
İslam bayrağının dünyada dalgalanmasına vesile olan ey kutlu insan;
Ümmetin seni özlüyor, firkatın acısı en yüksek seviyelerde ...
Sendeki güzelliği;
Sendeki ahlakı;
Sendeki sevgiyi;
Hepsini ama hepsini keşke yeniden diriltsende;
Vuslat hasretimizi dindirsen...
Ey Kutlu İnsan;
Hani senin ahlakın Kuran ahlakıydı,
Hani ümmetininde bu yolda yürümesini istiyordun,
Senin yüzüne bakacak yüz yok bizde efendim..
Ümmetin senden sonra hiç Kuranla amel etmeye çalışmadık ki
Kuran'ı sadece ramazana özel, mezarlıklarda okuyan bir kitap haline dönüştürdük...
Oralarda okudukta amelimize işlemedik
Ey Efendim;
Senin vefatından sonra ilk yaptığımız iş tefrika yaymak oldu,
Hani lanetlenen bir yahudileşme zihniyeti vardı aynı zihniyet, aynı insanlar senin ümmetine yani müslümanlara yağmur misali bombalarını yağdırdılarda sesimizi çıkaracak gücümüz yoktu
Yağmurdan kaçar gibi evlerimize çekindik kulaklarımızı tıkarcasına...
Ey Nebi;
Sen ümmetine ilim öğren dedin;
Biz ne yaptık?
Cehaleti ilim sandık,
Şimdi gelsen ümmetimin hali nicedir desen yemin olsun yüzüne bakacak yüz yok bizde efendim...
Ya Resul;
Sen bizlere ayettede sabit bulunduğu üzere "el küfru miletun vahidetun" dedin,
yani "Küfür Milleti Tektir"
biz ne yaptık?
Onların içinlerine girip dostluk kurmak için elimizden geleni...
Efendim;
Senin yokluğunda senin yaşadığın şekilde yaşayan,düşünen,uygulayan ümmetin artık yok...
Nasıl ki ayetler senin uygulaman ile hayat buluyorsa bizde dünyevileşme duygusunu harekete geçirmek için tüm imkanlarımızı seferber ettik...
Ey Mübarek İnsan;
Sen bizlere doğru yolu itimad etmeyi nefs-i emmare'ye itaat etmememizi emrettin...
Oysa biz nefs-i emmare kölesi olduk...
Senin vefatından sonra ümmetin hiziplere bölündü ve her hizip kendi ideolojisini kurdu...Utanarak diyorum ki
ideolojilerine iman edip hatta bunun için canını verenler dahi oldu...
Resulum,
Ahlaktan, edepten, imandan, teslimiyetten bir sal inşa edip kendimizi azgın sulara karşı koruyabilseydik belki şuan senin yüzüne bakacak yüz olacaktı bizde...
Malesef en ufak hamlede çırpınarak boğulduk efendim...
İnsan yetiştirmek peygamberlik mesleği idi,
Bunu idrak edemedik insan yetiştirmenin bir nevi ibadet olduğunu bilemedik efendim...
İşte hal-i pür-melalimiz budur efendim...
Keşke gelsende görsen ümmetinin düştüğü durumu,
Elemler, buhranlar, desiseler, zillet yolumuz oldu...
Yüzüne bakacak yüz yok bizde efendim
ALINTI