rabia
Tue 1 June 2010, 12:50 am GMT +0200
Yüreğiniz Var mı?
Yaşadığınıza Emin misiniz?
İnsan hem bedeniyle hem de ruhuyla insandır. Beden ruha giydirilmiş et ve kemik yığınından başka birşey değildir. Bedeni anlamlandıran ruhtur.
Bu yüzden sizin tanımınız uzun boylu, yeşil gözlü, zayıf ya da semiz olmanız değildir.
Toplumda sizin iyi ya da kötü insan oluşunuzdan bahsedilir. Bunlar sizin asıl tanımınızın öz cümlesidir. Hayatımızın tek gayesi yaşadığımız toplumda insanların bizim hakkımızda bu yargıya varmalarıdır. Bu yargıya bedeni değil ruhi yönümüzle varılır. Ruhi yönümüzü kalbimiz temsil eder. Ruhi hayat, manevi hayat, kalbi hayat aynı şeylerdir aslında. Ruhun açlığı, kalbin açlığı, manevi açlıkla aynı ifadelerdir. Bedenimizin nasıl beslenmeye ihtiyacı varsa kalbimizin de beslenmeye ihtiyacı vardır. “BASİRET” kalp gözü açık olan insanlar için, “BASİRETSİZ” ise kalp gözü kapalı insanlar için kullanılır.
Hacc suresi 46. ayette “Muhakkak ki gözler kör olmaz fakat kalpler kör olur” ifadesiyle gönüllerdeki kalbin körlüğüne işaret edilir. İnsan bedeniyle değil kalbi (hayat)ıyla insandır. “Kuşkusuz ki ALLAH sizin suretinize değil, ancak kalblerinize bakar” hadisi, bize Allah’ın nazargahının insanın kalbi olduğunu bildiriyor. Allah’ın ilgilendiği alan tertemiz olmalı, ona yakışır bir kalp hazırlamalıyız. Bir yürek muhasebesini günlük ölçekte mutlaka yapmalıyız. Herşey yürekte başlar ve biter. Kalbinizle yani yüreğinizle sevdiğiniz bir insanın dış tezahürü sizin için önemli olmaz. Yüreğinizle nefret duyguları taşıdığınız bir kimse ise sizin için önemini yitirmiş bir kişidir. Kalbini kırdığınız bir insana ne yaparsanız yapın hemen tamir edemezsiniz. Sevginin ana merkezi kalptir. Kalpte insan niyet barındırılmamalıdır. Kötü niyet şerr, olarak yansıma bulur çünkü. Allah’a ait kılınan sadece ona tahsis ettiğimiz kalbimizden kin, öfke, haset, kibir kıskançlık gibi şerli duyguları izale etmeliyiz. Aksi halde kalbin katılaşması tehlikesiyle karşı karşıya geliveririz. Katı kalp acımaz, sevemez, bağışlayamaz, ilgi gösteremez, anlayamaz. Anlayamaz çünkü Allah kalbin anlama yeteneğinden bahseder. “Onların kalpleri vardır ama anlamazlar”(Arâf 179)
Birşeyi yüreğinizde yaşatmanız çok önemlidir. Sevmediğinizi yüreğinize koymazsınız. Yüreğinizdekiler sevdikleriniz, değer verdiklerinizdir. O halde herkes yüreğinde Yaratıcısına ne kadar yer ayırdığına bir baksın! Bu, sevgisinin bir tezahürü olacaktır. Allah’a ne kadar ilgi duyduğunuz işte burada belli olacaktır. Allah’a ait olması gereken yerde başka yapay sevgiler var mı? Ondan daha fazla ilgi kurup zaman ayırdığınız sanal büyükler var mı? Kalbinizin gıdası iyiliktir, affetmelerdir. Kalbinizi gıdasız bırakmayınız, yoksa kalbiniz ölür. Kalbinizin ölümü tüm bedeninizin ölümüdür.
Son söz: Yaşayıp yaşamadığınızı bir daha test edin. Kalbiniz durmuş olabilir. Kalbiniz ölüyse nereniz diri sayılabilir ki?
Alıntı
Yaşadığınıza Emin misiniz?
İnsan hem bedeniyle hem de ruhuyla insandır. Beden ruha giydirilmiş et ve kemik yığınından başka birşey değildir. Bedeni anlamlandıran ruhtur.
Bu yüzden sizin tanımınız uzun boylu, yeşil gözlü, zayıf ya da semiz olmanız değildir.
Toplumda sizin iyi ya da kötü insan oluşunuzdan bahsedilir. Bunlar sizin asıl tanımınızın öz cümlesidir. Hayatımızın tek gayesi yaşadığımız toplumda insanların bizim hakkımızda bu yargıya varmalarıdır. Bu yargıya bedeni değil ruhi yönümüzle varılır. Ruhi yönümüzü kalbimiz temsil eder. Ruhi hayat, manevi hayat, kalbi hayat aynı şeylerdir aslında. Ruhun açlığı, kalbin açlığı, manevi açlıkla aynı ifadelerdir. Bedenimizin nasıl beslenmeye ihtiyacı varsa kalbimizin de beslenmeye ihtiyacı vardır. “BASİRET” kalp gözü açık olan insanlar için, “BASİRETSİZ” ise kalp gözü kapalı insanlar için kullanılır.
Hacc suresi 46. ayette “Muhakkak ki gözler kör olmaz fakat kalpler kör olur” ifadesiyle gönüllerdeki kalbin körlüğüne işaret edilir. İnsan bedeniyle değil kalbi (hayat)ıyla insandır. “Kuşkusuz ki ALLAH sizin suretinize değil, ancak kalblerinize bakar” hadisi, bize Allah’ın nazargahının insanın kalbi olduğunu bildiriyor. Allah’ın ilgilendiği alan tertemiz olmalı, ona yakışır bir kalp hazırlamalıyız. Bir yürek muhasebesini günlük ölçekte mutlaka yapmalıyız. Herşey yürekte başlar ve biter. Kalbinizle yani yüreğinizle sevdiğiniz bir insanın dış tezahürü sizin için önemli olmaz. Yüreğinizle nefret duyguları taşıdığınız bir kimse ise sizin için önemini yitirmiş bir kişidir. Kalbini kırdığınız bir insana ne yaparsanız yapın hemen tamir edemezsiniz. Sevginin ana merkezi kalptir. Kalpte insan niyet barındırılmamalıdır. Kötü niyet şerr, olarak yansıma bulur çünkü. Allah’a ait kılınan sadece ona tahsis ettiğimiz kalbimizden kin, öfke, haset, kibir kıskançlık gibi şerli duyguları izale etmeliyiz. Aksi halde kalbin katılaşması tehlikesiyle karşı karşıya geliveririz. Katı kalp acımaz, sevemez, bağışlayamaz, ilgi gösteremez, anlayamaz. Anlayamaz çünkü Allah kalbin anlama yeteneğinden bahseder. “Onların kalpleri vardır ama anlamazlar”(Arâf 179)
Birşeyi yüreğinizde yaşatmanız çok önemlidir. Sevmediğinizi yüreğinize koymazsınız. Yüreğinizdekiler sevdikleriniz, değer verdiklerinizdir. O halde herkes yüreğinde Yaratıcısına ne kadar yer ayırdığına bir baksın! Bu, sevgisinin bir tezahürü olacaktır. Allah’a ne kadar ilgi duyduğunuz işte burada belli olacaktır. Allah’a ait olması gereken yerde başka yapay sevgiler var mı? Ondan daha fazla ilgi kurup zaman ayırdığınız sanal büyükler var mı? Kalbinizin gıdası iyiliktir, affetmelerdir. Kalbinizi gıdasız bırakmayınız, yoksa kalbiniz ölür. Kalbinizin ölümü tüm bedeninizin ölümüdür.
Son söz: Yaşayıp yaşamadığınızı bir daha test edin. Kalbiniz durmuş olabilir. Kalbiniz ölüyse nereniz diri sayılabilir ki?
Alıntı