sumeyye
Sun 11 July 2010, 01:53 pm GMT +0200
Yüreğimdeki Tarifi İmkansız Dosta
Yüreğim ne kasırgalar geçirdi, ne boranlar kopardı dost dediklerinden dostum dediklerinden Bu yüreğim nicelerini dost bildi, bâki Dostu bilmeden, `O`nu yüreğinin derinliklerinde hissedemeden
Dilim bunları söylerken, gönlüm tarifi imkansız haykırışlarda, `Seni` arayışta
Dost dedikleri nasıl bir şeydir ki, benim serhad gibi yüreğimi birden sallandırdı Dosta tutku dedikleri nasıl bir duyguydu ki, gönlüm Hazreti Yusuf (aleyhisselam)`ın kuyuda tutsak olduğu zaman gibi yakarışta, o zaman gibi hüzünlü tâ ki Senin dostluğuna kavuşana kadar Dosta aşk yüreğimde nasıl bir kordur ki, yüreğimi Mecnun`un yüreğinde yanan ateş gibi kor, o ateş gibi Sana muhtaç kılan
Peki neydi insanı bu kadar duygu yoğunluğuna iten, insana şiirler yazdırtan? Ya da nasıl bir duyguydu ki Sana içten seslendiği vakit nemlenen gözleri yaşartan, yüreğimize manevi iklimler saçan?
Bunu nasıl anlatabilirim ki?
Çünkü bu diller lâl oldu Seni anlatamamaktan, Seni Mecnun`un aradığı gibi arayamamaktan
Ey yüreğimizdeki tarifi imkansız Dost!
Sana yöneldim, Sana haykırıyorum Biliyorum Senin dostluğuna lâyık değilim amma ümitvârım, Dostluğunun limanındayım aç yelkenleri aç tâ dostluğuna geleyim
N`olur beni dostluğuna kabul et (Âmin)
ALINTI