sumeyye
Tue 6 July 2010, 12:57 pm GMT +0200
YoLCu YoLuNDa GeRek
Sabah serçe kuşlarının cıvıltıları içimde unutulmaya yüz tutmuş duyguları uyandırdı
Maziye daldı gözlerim
Kar yağdırılıyor…
Geçmişi silip geleceğe bembeyaz bir sayfa açmak istercesine inadına yağdırılıyor…
Gömmek istercesine dargınlıkaları,nefreti ve günahı
Yeniden başlamak hayata bembeyaz bir sayfayla
Hayat bulmacasının bu yeni sayfasında aramak hikmetleri
Serçe kuşları uçuşuyor sabahları
Onlar da arıyor hayatın anlamını,onlar da arıyor rızıklarını
Ana rahmiyle mezar arasında,yani iki mağara arasında bir yolculuk
Yolcu yolculuğunu bilmeli!
Duraklara takılmadan,yolculuğunun bilincinde…
Şimdi kar yağdırılıyor hem de inadına
Bir şeyler fısıldıyor ilhama açık ruhlara…
Ürkek bir serçe kuşu sıçrıyor taşların üzerinden
Onlar da yolcu,konup göçen yolculardan…
Arıyor hayatın anlamını,durmuyor…
Yolcu yolunda gerek
Serçe kuşları karın musikısiyle raksediyor
Soğuk havada üşüyoruz
Serçe kuşlarının kanatları,bizimde parmaklarımız titriyor
Ah bir de kalbim titrese…
Titrese ruhum,yolcu olduğunun bilinciyle kendine dönse…
Hiçbir kar tanesi birbirine benzemiyor ve yeni kelimesinin büyüsü var her kar tanesinde
Yeniden başlamak bembeyaz bir sayfada
Kar da bir gün inadını kesip vazifesini bitirecek
Yeniden serçe kuşlarının ümit besteleriyle baharın güneşi doğacak üzerimize
Kar son kez yıkadıktan sonra misafirleri,akacak yeniden dirilmeyi bekleyen yolculara doğru
Serçeler belki bir daha göremem diye yıkanıyorlar iliklerine kadar
Belki bir daha görememek!
Serçe kuşları arıyor,çırpınıyor da insanlar uyuyor!
Gelecek,yolcunun son durağını saklıyor sırlı bir mekanda
Kar beyaz bir kefen mi yoksa beyaz bir kundak mı?
Hayatın anlamı bu iki örtü arasındaki yolculukta
Kar inadını kesti
Serçe kuşları da buldu aradığını artık
Beyaz örtü gözlerimi kapadığında,artık ben de bulmuş olacağım aradığımı
Şimdi durmamalıyım çünkü,
YOLCU YOLUNDA GEREK…
alıntı