sumeyye
Fri 15 January 2010, 12:17 pm GMT +0200
Yâkub Aleyhisselâmın Suçlu Oğulları İçin İstiğfar Edişi:
Yüce Allah; Yâkub Aleyhisselâmın ev halkını Mısır´da topladığı zaman, suçlu oğulları, birbirlerine:
"Şeyh Yâkub´a ve Yûsuf´a, neler yaptığınızı, biliyorsunuz değil mi?" diye sorup,
"Evet! dediler, eğer, onlar, sizin suçlarınızı, bağışlarlarsa, Rabb´inizle olan du rumunuz nasıl olacak?
İşinizin doğrulması, düzelmesi, Şeyh´e gitmenizdir!" dediler.
Yâkub Aleyhisselâmın yanına varıp önüne oturdular.
Yûsuf Aleyhisselâm da, Babasının yanında oturuyordu.
"Ey Babamız! Biz, sana, şimdiye kadar gelmediğimiz bir iş hakkında geldik.
Başımıza, şimdiye kadar bir benzeri daha gelmeyen bir iş geldi!
Peygamberler, halkın en merhametlisidirler!" dediler.
Yâkub Aleyhisselâm:
"Ey oğulcuklarım! Ne var başınızda?" diye sordu.
"Bizim tarafımızdan sana ve kardeşimiz Yûsüf´e karşı yapılmış olanları, bili yorsun değil mi?" dediler.
Yâkub Aleyhisselâm:
"Evet! Biliyorum!" dedi. "Sizler, bizi affettiniz değil mi?" dediler. Yâkub Aleyhisselâmla Yûsuf Aleyhisselâm: "Evet!" dediler.
"Eğer, Yüce Allah, bizleri, affetmeyecek olursa, sizin, bizleri affetmeniz, bizi Allah´ın azabından kurtarmaz!" dediler.
Yâkub Aleyhisselâm:
"Ey oğulcuklarım! Benden, ne yapmamı istiyorsunuz?" diye sordu.
"Bizim için, Allah´a dua etmeni, Allah tarafından vahiy geldiği zaman, bizi, af-´etmesini, kendisinden dilemeni, istiyoruz.
Eğer, dileğin kabul edilir de, hepimiz affedilirsek, gözlerimiz aydın ve kalbleri-miz mutmain ve müsterih olacaktır.
Aksi takdirde, bizim için dünyada ebediyen göz aydınlığı ve sevinç olmayacak tır!" dediler.
Bunun üzerine, Yâkub Aleyhisselâm, ayağa kalkıp kıbleye yöneldi.
Yûsuf Aleyhisselâm da, Onun arkasında ayakta durdu.
Kardeşlerin hepsi de, zelil ve huşulu olarak ikisinin arkasında ayakta durdular.
Yâkub Aleyhisselâm, dua etti.
Yûsuf Aleyhisselâm da, âmîn! dedi.
Uzun yıllardan sonra, Yâkub Aleyhisselâmın vefatına yakın, Cebrail Aleyhis selâm gelip oğulları hakkındaki duasının kabul edildiğini, onların, yaptıkları şey-terden affedildiklerini müjdeledi.[102]
[102] Sâlebî-Araiss.140-141.
M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/294-295.