hafiza aise
Thu 7 July 2011, 03:48 pm GMT +0200
3— Yahudiler Anlaşmayı Bozuyorlar:
Huyey b. Ahtab, Kurayza yahudilerine gidip kalelerine yaklaştı. Kâ'b b. Esed ona kapıyı açmak istemedi. Bunun üzerine Huyey, kapıyı açıncaya kadar dil döktü. Yanma girince; "Sana zamanın kuvvet ve şerefini, sana Mu-hammed'le savaşmak üzere başlarında komutanları olduğu halde Kureyş, Gatafan ve Esedoğullarımn (ordularını) getirdim." dedi.
Kâ'b b. Esed: "Allah'a yemin olsun ki sen bana zamanın zillet ve horlu-ğunu, suyu boşalmış, şimşekler çakan, gürültüler koparan fakat içi boş bir bulut getirmişsindir." dedi. Huyey, Kâ'bTD. Esed'e, Allah Rasûlü (s.a,) fle arasındaki ahdi bozup müşriklerle beraber Allah Rasûlü'ne (s.a.) karşı savaşa girmeyi kabul etmesine kadar ısrar etti. Müşrikler bu karara son derece sevindiler. Yalnız Kâ'b, Huyey'e, şayet Muhammed'e karşı galip gelemezler-se kendisiyle beraber gelip kalesine girmesini ve onun başına geleceklerin Huyey'e de gelmesi şartıyla bunu kabul edeceğini söyledi. Huyey de kabul etti ve ona verdiği sözü tuttu.
Kurayzaoğullan yahudilerinin durumu ve andlaşmayı bozdukları haberi Allah Rasûlü'ne (s.a.) ulaşınca, Sa'd b. Ubâde, Sa'd b. Muaz, Havvât b. Cü-beyr ve Abdullah b. Revâha'yı; onların verdikleri sözde durup durmadıklarını, anlaşmayı bozup bozmadıklarını anlamaları için Kurayza yahudilerine gönderdi. Bu sahabîler, Kurayzaoğullarına yaklaştıklarında onları, olabilecek en kötü bir hal ve tutum üzere buldular. Allah Rasûlû'nün (s.a.) elçilerine açıktan açığa sövüp düşmanlıklarım izhar ettiler. İş, Allah Rasûlü'ne (s.a.) dil uzatmaya kadar varınca, onlardan ayrılıp, yahudilerin kesin olarak ahid-lerini bozup sözlerinde durmadıklarını haber vermek üzere Allah Rasûlüne (s.a.) yöneldiler.
Bu durum müsîümanlara çok ağır geldi. İşte o zaman AllaliRasûlü (s.a.): "Allahu ekber! Ey müslümanlar! müjde size!" buyurdu. Belâ şiddetlendi, nifak başgöstermeye yüz tuttu. Hâriseoğullarmdan bazıları Allah Rasûlü'-nden (s.a.) Medine'ye gitmek için izin isteyerek şöyle dediler: "'Evlerimiz gerçekten açıktır.' Halbuki onlar (in evleri) açık değildi. Onlar sadece kaçmak istiyorlardı. "[645] Selemeoğullan da dağılmaya yeltendi, fakat daha sonra Allah (c.c), iki grubu da sebat ettirdi. [646]
[645] Ahzâb, 33/13.
[646] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/311-312.
Huyey b. Ahtab, Kurayza yahudilerine gidip kalelerine yaklaştı. Kâ'b b. Esed ona kapıyı açmak istemedi. Bunun üzerine Huyey, kapıyı açıncaya kadar dil döktü. Yanma girince; "Sana zamanın kuvvet ve şerefini, sana Mu-hammed'le savaşmak üzere başlarında komutanları olduğu halde Kureyş, Gatafan ve Esedoğullarımn (ordularını) getirdim." dedi.
Kâ'b b. Esed: "Allah'a yemin olsun ki sen bana zamanın zillet ve horlu-ğunu, suyu boşalmış, şimşekler çakan, gürültüler koparan fakat içi boş bir bulut getirmişsindir." dedi. Huyey, Kâ'bTD. Esed'e, Allah Rasûlü (s.a,) fle arasındaki ahdi bozup müşriklerle beraber Allah Rasûlü'ne (s.a.) karşı savaşa girmeyi kabul etmesine kadar ısrar etti. Müşrikler bu karara son derece sevindiler. Yalnız Kâ'b, Huyey'e, şayet Muhammed'e karşı galip gelemezler-se kendisiyle beraber gelip kalesine girmesini ve onun başına geleceklerin Huyey'e de gelmesi şartıyla bunu kabul edeceğini söyledi. Huyey de kabul etti ve ona verdiği sözü tuttu.
Kurayzaoğullan yahudilerinin durumu ve andlaşmayı bozdukları haberi Allah Rasûlü'ne (s.a.) ulaşınca, Sa'd b. Ubâde, Sa'd b. Muaz, Havvât b. Cü-beyr ve Abdullah b. Revâha'yı; onların verdikleri sözde durup durmadıklarını, anlaşmayı bozup bozmadıklarını anlamaları için Kurayza yahudilerine gönderdi. Bu sahabîler, Kurayzaoğullarına yaklaştıklarında onları, olabilecek en kötü bir hal ve tutum üzere buldular. Allah Rasûlû'nün (s.a.) elçilerine açıktan açığa sövüp düşmanlıklarım izhar ettiler. İş, Allah Rasûlü'ne (s.a.) dil uzatmaya kadar varınca, onlardan ayrılıp, yahudilerin kesin olarak ahid-lerini bozup sözlerinde durmadıklarını haber vermek üzere Allah Rasûlüne (s.a.) yöneldiler.
Bu durum müsîümanlara çok ağır geldi. İşte o zaman AllaliRasûlü (s.a.): "Allahu ekber! Ey müslümanlar! müjde size!" buyurdu. Belâ şiddetlendi, nifak başgöstermeye yüz tuttu. Hâriseoğullarmdan bazıları Allah Rasûlü'-nden (s.a.) Medine'ye gitmek için izin isteyerek şöyle dediler: "'Evlerimiz gerçekten açıktır.' Halbuki onlar (in evleri) açık değildi. Onlar sadece kaçmak istiyorlardı. "[645] Selemeoğullan da dağılmaya yeltendi, fakat daha sonra Allah (c.c), iki grubu da sebat ettirdi. [646]
[645] Ahzâb, 33/13.
[646] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/311-312.