seymanur K
Fri 16 December 2011, 05:51 pm GMT +0200
VEDİA (EMANET)
Vedia bir emanettir.
Emaneti koruyabilecek kimsenin emaneti kabul etmesi müstahaptır.
Emaneti alan telefinden yükümlü olmaz ancak kusurlu davranışı olmuşsa sorumlu olur.
Emanetçi, emanet verene emaneti geri verdiğine dair sözü makbuldür.
Emanetçi emaneti gerektiği şekilde koruması vaciptir. Emanetin geri verilmesi istenip emanetçinin gücü yettiği halde emaneti geri vermemesi durumunda, o emanet telef olursa emanetçi zamin (yükümlü) olur.
Vedia, malın korunması hususunda birine bırakılan emanettir.
Vedianın delili şu ayet-i kerimedir:
"Şüphesiz Allah, sizlere emanetleri sahiplerine testim etmeyi emreder." (Nisa: 4/58)
Peygamberimiz (s.a.v.)'nin şu hadis-i şerifi de sünnetten delil olarak gösterilebilir:
"Herhangi bir şeyi sana emanet olarak bırakana; emanetini iade et. Sana ihanet edene sen ihanet etme." [1]
Vedianın meşru oluşunun hikmeti:
Müslümanlara kolaylık olması içindir. İnsanlar zaman zaman mallarını ve eşyalarını korumaktan aciz kalabilirler. Bu durumlarda yardımda bulunmaya ihtiyaç duyulur. İşte vedia muamelesi bu durumlar için müstehaptır.
Böyle durumlarda emanet veya teslim edilicek mala gelebilecek zararı önlemek için bir kimsenin emaneti alması sünnettir.
Kendisine emanet arzedilen kimse kendisinden emin olup koruma gücüne sahip ise emeneti kabul etmesi vaciptir. [2]
[1] Ebu Davud, 3535; Tirmizi, 1264.
[2] Kadı Ebu Şuca’, Ğayet’ül-İhtisar ve Şerhi , Ravza Yayınları: 373-374.