hafiza aise
Mon 21 March 2011, 04:18 pm GMT +0200
17. Üzerinde Meyve Olan Hurmayı Satan Kimse
202. Abdullah ibn Ömer (r.anhümâ)'dan rivayet edilmiştir: Resulullah (s.a.v) in şöyle buyurduğunu işittim:
"Kim aşılanmış bir meyve ağacını satarsa, (bir rivayette: satın alırsa) müşteri (kendisi için) şart koşmamışsa, (mal) satıcıya aittir. (Yine) kim (malı olan) bir köle satın alırsa, müşteri (kendisi için) şart[239] kölmamışsa, (köle ile birlikte bulunan) mal satıcıya aittir.[240]
Bu; Müslim, Ebu Dâvud ile Tirmizî'nin (naklettiği) rivayettir.
Buhârî ise başka bir manayı nakletmiştir.
Yine Ebu Dâvud ile Tirmizî, bundan farklı bir rivayet nakletm işlerdir. Yalnız bunlar, bu rivayeti, Abdullah ibn Ömer yoluyla Hz. Ömer'den mevkuf olarak nakletm işlerdir. [241]
Nesâî ise, bu hadisi, Müslim'in rivayetine uygun bir şekilde nakletmiştir. [242]
Yine Nesâî, bu hadisi, başka bir rivayetinde, sadece hurma ile ilgili (cümleyi) nakletmiştir. [243]
[239] Hadis, hüküm itibariyle İki konuyu kapsamaktadır:
1. Elinde malı olan bir köle satıldığı takdirde, mal satıcıya aittir. Ama müşteri pazarlık ederken malı da birlikte satın almayı şart koşmuşsa o zaman mal müşterinin olur.
Bu, alimlerin ihtilaf ettiği konulardandır.
2. Dahnda meyve olan aşılanmış bir hurma ağacı satılırsa, ağaçtaki hurma satıcıya aittir. Ama müşteri hurmanın kendisi için olmasını şart koşmuşsa hurma müşterinin olmuş olur. Hanefilere göre; ağaç ister aşılı olsun, ister aşısız olsun, meyve ağacın satışına girmez. Satıcıya aittir. Müşteri meyvenin kendisine ait olmasını şart koşmuşsa müşterinin olur. Hanefİler, bu konuda "Kim içerisinde hurma ağacı olan bir araziyi satın alırsa, meyve satıcıya aittir. Müşteri meyveyi kendisi için şart koşarsa başka" (Zeylaî, Nasbu-Râye) hadisine ve ekine kıyas ederîer. (ç)
[240] Buhârî, Büyü' 90, 92, Şirb (=Müsakat) 17; Müslim, Büyü1 77-80 (1543); Ebu Dâvud, İcare 42 (3433, 3434}; Tirmizî, Büyü' 25 (1244); Nesâî, Büyü1 75; İbn Mâce, Ticârât 31 (2210); Ahmed b. Hanbel, 2/6, 63
[241] Ebu Dâvud, İcare 42 (3434}; Tirmizî, Büyü' 25 (1244)
[242] Nesâî, Büyü1 76
[243] Nesâî, Büyü1 75
202. Abdullah ibn Ömer (r.anhümâ)'dan rivayet edilmiştir: Resulullah (s.a.v) in şöyle buyurduğunu işittim:
"Kim aşılanmış bir meyve ağacını satarsa, (bir rivayette: satın alırsa) müşteri (kendisi için) şart koşmamışsa, (mal) satıcıya aittir. (Yine) kim (malı olan) bir köle satın alırsa, müşteri (kendisi için) şart[239] kölmamışsa, (köle ile birlikte bulunan) mal satıcıya aittir.[240]
Bu; Müslim, Ebu Dâvud ile Tirmizî'nin (naklettiği) rivayettir.
Buhârî ise başka bir manayı nakletmiştir.
Yine Ebu Dâvud ile Tirmizî, bundan farklı bir rivayet nakletm işlerdir. Yalnız bunlar, bu rivayeti, Abdullah ibn Ömer yoluyla Hz. Ömer'den mevkuf olarak nakletm işlerdir. [241]
Nesâî ise, bu hadisi, Müslim'in rivayetine uygun bir şekilde nakletmiştir. [242]
Yine Nesâî, bu hadisi, başka bir rivayetinde, sadece hurma ile ilgili (cümleyi) nakletmiştir. [243]
[239] Hadis, hüküm itibariyle İki konuyu kapsamaktadır:
1. Elinde malı olan bir köle satıldığı takdirde, mal satıcıya aittir. Ama müşteri pazarlık ederken malı da birlikte satın almayı şart koşmuşsa o zaman mal müşterinin olur.
Bu, alimlerin ihtilaf ettiği konulardandır.
2. Dahnda meyve olan aşılanmış bir hurma ağacı satılırsa, ağaçtaki hurma satıcıya aittir. Ama müşteri hurmanın kendisi için olmasını şart koşmuşsa hurma müşterinin olmuş olur. Hanefilere göre; ağaç ister aşılı olsun, ister aşısız olsun, meyve ağacın satışına girmez. Satıcıya aittir. Müşteri meyvenin kendisine ait olmasını şart koşmuşsa müşterinin olur. Hanefİler, bu konuda "Kim içerisinde hurma ağacı olan bir araziyi satın alırsa, meyve satıcıya aittir. Müşteri meyveyi kendisi için şart koşarsa başka" (Zeylaî, Nasbu-Râye) hadisine ve ekine kıyas ederîer. (ç)
[240] Buhârî, Büyü' 90, 92, Şirb (=Müsakat) 17; Müslim, Büyü1 77-80 (1543); Ebu Dâvud, İcare 42 (3433, 3434}; Tirmizî, Büyü' 25 (1244); Nesâî, Büyü1 75; İbn Mâce, Ticârât 31 (2210); Ahmed b. Hanbel, 2/6, 63
[241] Ebu Dâvud, İcare 42 (3434}; Tirmizî, Büyü' 25 (1244)
[242] Nesâî, Büyü1 76
[243] Nesâî, Büyü1 75