sumeyye
Wed 20 April 2011, 04:04 pm GMT +0200
Uhut'da Öldürülen Müşrikler
İbni İshâk'ın deyişine göre Uhut'ta, Abdüddâr oğullarından onbir kişi Öldürülmüşlerdi ki, bunlar sırayla şunlardır:
1- Talha.
2- Ebû Saîd.
3- Osman. Bu üçü Ebû Talha Abdullah b. Abdül'Uzzâ'nın oğullandır.
4- Köleleri (Kuzman tarafından öldürülen) Suâb.
5- Musafî,
6- Hâris,
7- Cülas,
8- Kilab, Bu dördü adı ilk sıradaki Talha'nın çocuklarıdır.
9- Mus'ab (r.a.)'ın kardeşi Ebû Yezîd b. Urheyr,
10- Bunun amca oğlu Erta b. Abdi şürahbil b. Haşim.
11- Amcalarının oğlu Kasıt b. şüreyh,
12- Abdullah b. Humeyd b. Züheyr el-Esedî.
13- Sibâ' b. Abdiluzza el-Huzâî. Bu zat Beni Esed'in antlaşmalısı idi. Mahzum oğullarından öldürülen de şu dördüdür:
14- Ümmü Seleme'nin kardeşi Hişam b. Ebû Ümeyye b. El Muğîre.
15- Velîd b. Âs b. Hişam b. el-Muğîre.
16- Ebû Ümeyye b. Ebî Huzeyfe b. el-Muğîre.
17- Bunların antlaşmalısı Hâlid b. el-A'lem.
18- Benû Zühre oymağından, Ebû'l Hakem b. Ahnes b. şerîk. Onlarla anlaşmalı idi. Cümah oğullarından şunlar öldürülmüştü:
19- Übey b. Halef.
20- Ebû Izze Amr b. Abdullah b. Umeyr. Rasûlüllah bunun idam edilerek öldürülmesini emretmiş idi. Bunun sebebi şu idi. Bu kâfir Bedir harbinde Müslümanlara esir düşmüş ve Efendimizden af dilemiş idi. Nebî (s.a.v.)'de onu, fakir olduğundan fidye almadan, sadece "bir daha kendi aleyhine müşriklere yardımcı olmayacağı" sözünü alıp serbest bırakmış idi. Lakin bu herif sözünü bozup, Uhuda geldi ve yine esir alınmış idi. Efendimize, "çoluk çocuğuma bağışla" demesi fayda vermemiş- Efendimiz ona:
"Vallahi bundan sonra sen "ben Muhammedi iki kere kandırdım" diyerek yanaklarını Mekke'de bir daha silemeyeceksin" buyurup, boynunun vurulmasını emretti. O da idam edildi.
Rivayete göre bu adamdan başka esir olan olmamıştır.[352]
Amir b. Lüey oğullarından öldürülenlerde:
21- Ubeyd b. Cabir (Vakıdiye göre Haciz)
22- Şeybe b. Mâlik b. Mudarrib.[353]
[352] İbni Sa'd 2/43; Beyhakî Sünen-i Kübra9/65; Bey. Delâil 3/281; Vakîdî 1/309. Vakîdî ve îbni Sa'd, burada Efendimizin bu sözlerine "Bir Mii'min kesinlikle aynı delikten kendini -yılana- iki defa sokturmaz" diyerek başladığını anlatır.
[353] Vakîdî 1/308;
İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 3/282-283