armi
Thu 1 April 2010, 11:36 am GMT +0200
TEVVÂB
"Tövbe" masdarından mübalâğa siğası olup, doksanokuz olan Esmâ-i Hüsnâ´dan biri. Tövbe; kulun, günahtan sonra Allah´a itaat etmeye dönüş yapmasıdır. Tevvâb ise, Allah Teâlâ´nın Esmâ-i Hüsnâ´sından biri olup; manası, kulun Allah´a itaat etmeye dönüş yaptığı ve günahlarından dolayı pişmanlık duyduğu zaman Allah´ın o, kuluna ihsan ve rahmetini ulaştırması; kulun önceden yaptığı hayırlı amelleri boşa çıkarmaması ve itaatkâr kullarına va´dettiği ihsandan bu kulunu da mahrum etmemesidir. Kulun tövbesi tekerrür ettikçe Tevvâb olan Allah Teâlâ´dan da kabûlü tekerrür eder.
Allah´ın Tevvâb ismi, Kur´an-ı Kerîm´de el-Bakara suresinde 4; et-Tevbe suresinde de 2 defa olmak üzere 6 yerde geçer. Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Âdem Rabbından bir takım kelimeler telâkki etti, yalvardı; o da tövbesini kabul buyurup ona yine baktı. Filhakika O´dur ancak öyle Tevvâb öyle Rahim? (el-Bakara, 37).
Tövbe, kula, nisbet edildiği zaman arazı olan günah halini bırakıp aslî olan salâh halinde dönmek demek olur. Allah Teâlâ´ya nisbet edildiği zaman da tâli olan gazab nazarından aslî olan rahmet nazarına dönmek manasını ifade eder. (Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur´an Dili, İstanbul, 1979, 1, 326).
Bir Hadis-i Şerif´te Resulullah (s.a.v) şöyle buyurur: "Allah sizden birinizin tövbesine, birinizin kayıp hayvanını bulduğu vakit sevinmesinden daha çok sevinir" (Müslim, Kitabu´t-Tevbe, Bab, I-II, 87).
Rahmeti sonsuz olan Allah Teâlâ, Tevvâb´dır ve Tevvâb olanları sever ve şöyle buyurur: Şüphesiz Allah çok tövbe edenleri de sever, çok temizlenenleri de sever" (el-Bakara, 2/222). Yani Allah, vaki olacak kusurlardan dolayı çok çok tövbe edenleri sever (Ahmed Abdülcevâd, Esmâ-i Hüsnâ, 211-213).