hafiza aise
Thu 6 September 2012, 02:48 pm GMT +0200
TESTİYİ KIRAN ATLININ BAŞINA GELENLER
Erzurum’un büyük velîsi İbrahim Hakkı Hazretleri’ni çocukken İsmail Fakirullah Hazretleri’ne teslim ederler. İyi bir terbiye alması için çocukluğunun mühim bir devresini Fakirullah’ın yanında geçiren İbrahim Hakkı, bir gün eline aldığı bir testiyi çeşmeye götürür, doldururken oraya gelen bir atlı:
– Çekil bakayım önümden be çocuk! diye İbrahim Hakkı’yı azarlayarak atını çeşmeye sürer.
Çocuk İbrahim, testisini alıp bir kenara çekilmeye uğraşırken atını mahmuzlayan adam, İbrahim Hakkı’yı bir köşeye sıkıştırır. Kendini kurtarmak zorunda kalan çocuk da testisini bırakıp, canını kurtarmak isterken at üzerine basıp testiyi kırar.
Ağlayarak hocasının huzuruna gelen İbrahim Hakkı:
– Çeşmeden su alırken atını koşturarak gelen biri, atını üzerime sürdü, can havliyle kendimi kurtarmaya çalışırken testimi de atına tepeletip kırdı, der.
Hocası sorar:
– Testini kıran atlıya sen birşey söylemedin mi?
– Hayır, hiçbir şey söylemedim!
– Çabuk git ve o adama bir fena söz söyle, der.
İbrahim Hakkı gider, çeşmenin başında atını tımar etmeye başlayan adamın yanına varıp bekler. Fakat bir türlü terbiyesini bozup da:
– Benim testimi niye kırdın zâlim adam, diyemez!
Dönüp geldiğinde Hocası Fakirullah sorar:
– Ona fena bir söz söyledin mi?
– Söyleyemedim efendim, niyetlendim, fakat bir türlü dilimi çevirip de edeb dışı bir söz sarfedemedim!
Hocası bağırır:
– Sana diyorum, çabuk git ve o adama bir çirkin söz söyleyerek mukabele et! Yoksa felâket olur.
İbrahim Hakkı bu defa kararlı olarak koşup çeşmenin başına gelir. Bir de bakar ki, testisini kıran adamı, atı, attığı çiftelerle çeşmenin gölüne yuvarlamış. Küp kırıklarının arasında ölüsü yatmaktadır!
Koşarak gelip, hocası İsmail Fakirullah’a durumu anlatır. Hocası bu hale üzülür:
– Vah vah! Bir testiye bir adam! Üzüldüm buna doğrusu! der.
Huzurundakiler bu sözden birşey anlamadıklarını söylerler. Büyük velî bu işin sırrını şöyle izah eder:
– O atlı adam, İbrahim Hakkı’ya zulmetti. Zulme uğrayan da tek kelimeyle olsun mukabelede bulunmadı, zâlimi Allah’a havale etti. Allah’ın ise gayretine dokunup zâlimi cezalandırdı. Şayet İbrahim Hakkı da onun zulmüne karşılık verip, ona hakaret etseydi, ödeşeceklerdi. Fakat İbrahim bütünüyle mazlum oldu. Ben ödeştirmek için uğraşıyordum, ne yazık ki, başarılı olamadım!
Ahmet Şahin