Salihalp
Fri 18 June 2010, 12:34 pm GMT +0200
Rabb'in sana küsmedi ...!
Rabbin Sana Küsmedi...!!
Rabbinin seni sevmesi için
Bir yüzün olması gerekmedi.
Rabbinin seni sevmesi için
Bir yüreğinin olması gerekmedi.
Rabbinin seni sevmesi için
O’nu hatırlaman gerekmedi.
Rabbin seni hiç koşulsuz sevdi.
Ve hala seviyor…
Farkında mısın?
Sen O’nu unutsan da
O seni unutmuyor.
Sen O’na isyan etsen de
O senden umut kesmiyor.
Seni yaradan senin cinsinden biri değil ki
En küçük bir sorunla yıkılsın,
Beklentileri gerçekleşmezse umutsuzluğa düşsün?
Umudun kaynağı olan, umudu yaradan nasıl umudunu keser?
Senin göklerde yazılı olan adın umuttur, bilesin…
Bilmem
farkında mısın, sen sık sık umutsuzluğa düşüyorsun… Umudunu yitirip
güneşin kavurucu sıcağında başın öne düşüp enseyi kararttığın zamanlar
hiç de az olmadı, olmuyor. Peki neden? İsteklerinin senin arzularına
göre, istediğin zamanda, istediğin şekilde, istediğin yerde
gerçekleşmemesi… Haşa, sanki seni yaradan senin itaatkâr bir hizmetçin.
Senin her istediğini her an hazır edecek.
Yani sen nereye dönersen
güneş de oraya dönecek öyle mi? Sen ne yönden istersen rüzgar o yönden
esecek, öyle mi?
Senin planlarına, kurgularına, hesaplamalarına göre
hayat denilen hakikat biçim alacak, öyle mi?
Saçların
karışmasın diye rüzgar sana göre bir saat sonra esmeli, yeni kıyafetin
ıslanmasın diye yağmur akşam yağmalı, bir anda çok paraya kavuşacağın
iş hemen kapına gelmeli, sevdiğin kız veya oğlan hemen sana varmalı
sana göre… Umutsuzluklarının sebebini bir düşün… Her şey sana göre
şekillensin istiyorsun, geleceğe ilişkin kimi kurgularda bulunuyor,
bunları başaramayınca çöküyorsun…
Ya tüm benzetmelerden yüce olan seni
Yaradan, o karlı havada yavrusunu yitiren kalbi merhametli bir annenin
gözlerindeki umut gibi, senden asla umudunu kesmiyor, hep O’na dönmeni
bekliyor…
Senai Demirci & Yusuf Özkan Özburun
Rabbin Sana Küsmedi...!!
Rabbinin seni sevmesi için
Bir yüzün olması gerekmedi.
Rabbinin seni sevmesi için
Bir yüreğinin olması gerekmedi.
Rabbinin seni sevmesi için
O’nu hatırlaman gerekmedi.
Rabbin seni hiç koşulsuz sevdi.
Ve hala seviyor…
Farkında mısın?
Sen O’nu unutsan da
O seni unutmuyor.
Sen O’na isyan etsen de
O senden umut kesmiyor.
Seni yaradan senin cinsinden biri değil ki
En küçük bir sorunla yıkılsın,
Beklentileri gerçekleşmezse umutsuzluğa düşsün?
Umudun kaynağı olan, umudu yaradan nasıl umudunu keser?
Senin göklerde yazılı olan adın umuttur, bilesin…
Bilmem
farkında mısın, sen sık sık umutsuzluğa düşüyorsun… Umudunu yitirip
güneşin kavurucu sıcağında başın öne düşüp enseyi kararttığın zamanlar
hiç de az olmadı, olmuyor. Peki neden? İsteklerinin senin arzularına
göre, istediğin zamanda, istediğin şekilde, istediğin yerde
gerçekleşmemesi… Haşa, sanki seni yaradan senin itaatkâr bir hizmetçin.
Senin her istediğini her an hazır edecek.
Yani sen nereye dönersen
güneş de oraya dönecek öyle mi? Sen ne yönden istersen rüzgar o yönden
esecek, öyle mi?
Senin planlarına, kurgularına, hesaplamalarına göre
hayat denilen hakikat biçim alacak, öyle mi?
Saçların
karışmasın diye rüzgar sana göre bir saat sonra esmeli, yeni kıyafetin
ıslanmasın diye yağmur akşam yağmalı, bir anda çok paraya kavuşacağın
iş hemen kapına gelmeli, sevdiğin kız veya oğlan hemen sana varmalı
sana göre… Umutsuzluklarının sebebini bir düşün… Her şey sana göre
şekillensin istiyorsun, geleceğe ilişkin kimi kurgularda bulunuyor,
bunları başaramayınca çöküyorsun…
Ya tüm benzetmelerden yüce olan seni
Yaradan, o karlı havada yavrusunu yitiren kalbi merhametli bir annenin
gözlerindeki umut gibi, senden asla umudunu kesmiyor, hep O’na dönmeni
bekliyor…
Senai Demirci & Yusuf Özkan Özburun