Taif te şehîd olanlar

İbni İshak derki: Resûlullah (s.a.v.)'le beraber Taife gidipte şehit olanlar şunlardır:

1- Saîd b. Saîd b. el-Âs b. Ümeyye,

2- Urruta b. Hubâb,

3- Abdullah b. Ebî Bekr es-Sıddîk, orada okla vurulup Medine'ye yaralı olarak geldi ve yara iyileşemeden babasının hilafetinde vefat et­ti.

4- Ümmü Seleme annemizin kardeşi Abdullah b. Ebû Ümeyye b. el-Muğîra b. Abdullah b. Amr b. Manzum el-Mahzûmî. Annesi Efen­dimizin halası Atike binti Abdü'l Muttalibdir. Asıl adı Huzeyfe olup "Zâdü'r-Rakib" denirdi. Önceleri Abdullah Müslümanlar üzerine çok saldırırdı. İşte Kurân'da geçtiği gibi (İsra Sûresi ayet 90) "Yerden pı­narlar fışkırtmadıkça sana asla îman etmeyeceğiz" diyen o idi. Sonra Mekke fethinden az önce Müslüman oldu ve çok iyi bir Müslüman ol­du. İşte o, hunsa herif, Hît'in: "Yâ Abdullah! Allah size Taifi fethi nasib ederse ben sana öaylan'ın kızını göstereceğim" dediği kimse idi.

5- Abdullah b. Âmir b. Rabîa

6- Es-Sâib b. el-Hâris,

7- Kardeşi Abdullah b. el-Haris,

8- Cüleyha b. Abdillah.

Ensar'ın şehitleri şunlardır:

9- Sabit b. el-Ceza,

10- Haris b. Sehl b. Ebî Sa'saa,

11- Münzir b. Abdillah,

12- Rukaym b. Sabit, işte bunlar oniki kişiydi, Allah onlardan razı olsun.[519]

Rivayete göre Nebi (s.a.v.), Taif halkı hakkında Nevfel b. Muâviye ed-Deylî ile istişare etmiş ve "Ya Nefvel! ne yapalım dersin?" buyur­muştu. O da: "bunlar deliğindeki tilki gibi, beklersen yakalarsın, bıra­kıp gidersen de sana zararları olmaz" dedi.[520]



[519] İbni Hişâm 4/151; Vâkidî 3/938; Tarih-i Halife sayfa 90.

[520] Vâkidî Meğazî 3/937

İmam Zehebi, Tarihü’l İslam Meğazi 4/294

Esselamü aleyküm Rabbim paylaşım için razı olsun

Aleyküm Selam. Rabb'im ilmimizi artırsın inşaAllah. Bilgiler için Allah razı olsun kardeşim