sumeyye
Tue 8 February 2011, 02:42 pm GMT +0200
Tahrif Sebepleri:
1. İhmal ve lakaytlık:
Dinlerin tahrif olmasının sebeplerinden biri ihmal ve umursamazlıktır. Bu şöyle olur: Peygamberin havarilerinden (ashab) sonra bir nesil gelir ve onların yerini alırlar. Bunlar namazı terkederler ve şehvetlerinin peşlerinden giderler. Öğrenmek, öğretmek ve yaşamak yollarıyla dinin yayılmasına önem vermezler, iyiliği emredip, kötülüklere engel olmazlar. Çok sürmez, dinin hilafına bazı uygulamalar ortaya çıkar. Şeriatların istekleriyle, insanların mizaçlarının istekleri ayrı ayrı olmaya başlar. Bunların arkasından bir nesil daha gelir, bunlar daha bir lakayt davranır, ihmallerini daha da artırırlar ve bunun sonucunda din namına ne varsa çoğu unutulur gider.
Kavmin ileri gelenlerinin ve büyüklerinin ihmal ve lakayt tavrı, topluma daha bir zararlı olur ve bozulmayı hızlandırır. Bu sebep yüzündendir ki Nûh ve İbrahim (s.a.) peygamberlerin dinleri zayi olup gitmiştir. Yeryüzünde, onların ümmetinden olupta, dinlerinin nasıl olduğunu bilen hemen hemen hiçbir kimse geriye kalmamıştır. İhmal ve lakayt tavrın da tabii ki birçok sebebi vardır. Bunları şu şekilde sıralayabiliriz:
İ. Rivayete Önem Vermeme:
Bundan maksat, dinin kurucusu peygamberden gelen rivayetlere önem vermeyip, onların doğrultusunda yaşamayı ter-ketmektir. Rasûlullah’ın (s.a.) şu hadisleri bu manayı işlemektedir:
“Dikkat edin! Çok sürmez adam tok olarak koltuğuna kurulur ve şöyle der; ‘Siz bu Kur’ân’a bakın; onda helâlden ne bulursanız, onu helâl kılın, haramdan ne bulursanız, onu haram kılın!’ Oysaki Allah’ın rasûlünün haram kıldığı şey de, Allah’ın haram kıldığı gibidir.” [598]
“Allah, ilmi, insanlar arasından bir çırpıda çekip çıkartarak almaz. O, ilmi, ulemayı almak suretiyle alır. Sonunda hiçbir âlim bırakmayınca insanlar, cahil başlar edinirler. Kendilerine sorular sorulur, onlar da bilgisizce fetva verirler. Böylece hem sapar, hem de saptırırlar.” [599]
[598] Ebû Dâvûd, Sünnet, 5; Ahmed, 4/131.
[599] Buhârî, İ'tisâm, 7, İlim, 34; Müslim, İlim, 13.