- Şûra Sûresindeki Ayetler

Adsense kodları


Şûra Sûresindeki Ayetler

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
müzzemmil
Sat 17 September 2011, 11:40 am GMT +0200
19- Şûra Sûresi'ndeki Ayetler

Tefsir usulü ve Kur'ân ilimleriyle ilgili kitaplarda Şura Sûresi'nde ona yakın ayetin mensuh olduğu rivayet edilir. Bu ayetleri aşağıdaki şekilde sıralayabiliriz.
Mensuh Ayetler                                                         Nâsih Ayetler
Şûra Sûresi       40.                                                    Tövbe Sûresi     5.
   ‘’      ‘’           41.                                                     Şûra Sûresi        43.
Tefsir kitaplarında bu İki ayetin neshi hakkında bilgi bulunmakta­dır. Bunların dışında kalan, 5, 6,15. 20, 23, 47 ve 48. ayetlerinin neshi ileri sürülse de,[614] yaptığımız araştırmada böyle olmadığı kana­atine varılmıştır. İncelemeye aldığımız ilk ve son devir müfessirlerin eserlerinde ayetlerin neshine dair önemli bilgi bulunamamıştır. Dola­yısıyla, ayetlerle ilgiii rivayetleri, nesih hakkında yazılan kitapların dı­şındaki kaynaklarda bulabilmiş değiliz. Bunların dışında kalan, 40 ve 41. ayetlerle ilgili zayıfta olsa nakil bulunmaktadır. Onların ihtiva ettiği anlamlara ve gelen nakillere yer vererek bir değerlendirme yapmaya çalışacağız.
"Kötülüğün cezası, yine onun gibi bir kötülüktür. Kim affeder, barışırsa onun mükafatı Allah'a aittir. Doğrusu O, zalimleri sev­mez. Kim zulme uğradıktan sonra kendini savunursa, böyle hare­ket edenlerin aleyhine bir yol yoktur"[615]
İbn Zeyd, anlamını verdiğimiz ayetlerin, Tevbe Sûresi 5. ayet ta­rafından nesih edildiğini ileri sürmektedir.[616] Taberi'de yer alan bu bilgilere, başta Taberi kendisi olmak üzere, diğer müfessirlerin itibar etmediği gözlenir.[617]
Tevbe Sûresi beşinci ayetle, mensuh kabul edilen ayetleri karşılaş­tırdığımızda, ayetler arasında neshi gerektirecek bir durumun olmadı­ğı görülür. Ayrıca, ayetlerin ihtiva ettiği anlamlar, zalimleri konu edin­mektedir. Bunların neshi halinde, zalimlerin yaptıkları meşru kılına­caktır. Bu ise, İslâm'ın yaratılanlara tanıdığı adalet ve eşitlik prensibi­ne aykırıdır. İslâm, insanlar arasında adaletin uygulanmasını, haksızlık ve zulüm önlenmesini, aşırı gidenlerin, benzer bir ceza ile cezalandı­rılmasını emretmektedir. İşte, neshe konu olan ayetler, adaleti tesis ederek, yaratılanlar arasında haksızlığın Önlenmesini emreden hü­kümleri içermişlerdir. Bununla birlikte, nefse karşı yapılanların affedil­mesini, güzel bir davranış olarak hatırlatılır. Böyle güzel hasletleri içe­ren ayetlerin mensuh kabul edilmesi, neshin şartlarına uymamaktadır. Zira nesih, iki benzer hükmün beraber uygulanma imkanı olmadığı za­man düşünülmektedir.[618]


[614] Bk. Hibetullah. Vrk. 38ab; İbn Hazm. s. 192: Zeyd. s. 899.
[615] Kuram Kerim, Şûra, 42/40-41
[616] Bk. Taberi. Tefsir. XXV/38-39.
[617] Konuyla ilgili bk. Taberî. XXV/38-39; İbn Kesir, IV/118-120; Alûsî, XXV/48: Kasımı, XIV/5250.
[618] Doç. Dr. Remzi Kaya, Kur'ân-ı Kerim'de Nesih, ISBN : 975-97468-1-6, Bursa Nisan 2001: 110-111.