ezzehraveyn
Sat 21 November 2009, 01:14 pm GMT +0200
Gavs k.s. hazretleri bir sohbetinde,işaret buyurdular.
Hak talibi sofi tavus kuşu gibi olmalıdır,karga gibi olmamalıdır.Tavus kuşu,vücudunun onca güzelliğine değil, ayaklarının siyahlığına bakar`,boynunu büker.Sofi bu düşünce ve hal üzere olmalı,sahip olduğu güzel hallere değil,nefsinin kusurlarına bakmalıdır. Çünkü insanın iyi hallerine bakması kendisinde kibir ve gurura sebeb olur.Tavus kuşu o kadar güzel renkli olmasına rağmen siyah bacağından dolayı mahcuptur.Karga ise, iki renkli olduğu, ağzı her pisliğe değdiği halde,sanki kendisinden başka kuş yokmuş en güzel kuş kendisiymiş gibi avaz avaz bağırır.
İşte aradaki fark.Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu.Mümin müminin aynasıdır.
Bu hadise göre insan,mümin kardeşinde gördüğü hata ve noksanlığı kendisinde görmediği müddetçe kemalata ermesi mümkün değildir.
Gavs k.s. bir sohbetinde buyurduki, insan azamet-i ilahiye karşısında nefsini tezek gibi basit ve değersiz görmedikçe su üstünde kalamaz ve maneviyatta yol alamaz.
Kendisinde bir değer ve ağırlık gören kimse taş gibi suyun içine batar, kimseye faydası olmaz.Mahlukattaki bütün kemalat Allah c.c.kemalatının bir tezahürüdür.İnsanın kemalatı kendinden bilmesi boş bir iddia ve büyük bir kusurdur
Hak talibi sofi tavus kuşu gibi olmalıdır,karga gibi olmamalıdır.Tavus kuşu,vücudunun onca güzelliğine değil, ayaklarının siyahlığına bakar`,boynunu büker.Sofi bu düşünce ve hal üzere olmalı,sahip olduğu güzel hallere değil,nefsinin kusurlarına bakmalıdır. Çünkü insanın iyi hallerine bakması kendisinde kibir ve gurura sebeb olur.Tavus kuşu o kadar güzel renkli olmasına rağmen siyah bacağından dolayı mahcuptur.Karga ise, iki renkli olduğu, ağzı her pisliğe değdiği halde,sanki kendisinden başka kuş yokmuş en güzel kuş kendisiymiş gibi avaz avaz bağırır.
İşte aradaki fark.Peygamberimiz (s.a.v.) buyurdu.Mümin müminin aynasıdır.
Bu hadise göre insan,mümin kardeşinde gördüğü hata ve noksanlığı kendisinde görmediği müddetçe kemalata ermesi mümkün değildir.
Gavs k.s. bir sohbetinde buyurduki, insan azamet-i ilahiye karşısında nefsini tezek gibi basit ve değersiz görmedikçe su üstünde kalamaz ve maneviyatta yol alamaz.
Kendisinde bir değer ve ağırlık gören kimse taş gibi suyun içine batar, kimseye faydası olmaz.Mahlukattaki bütün kemalat Allah c.c.kemalatının bir tezahürüdür.İnsanın kemalatı kendinden bilmesi boş bir iddia ve büyük bir kusurdur