ehlidunya
Wed 22 August 2012, 07:04 pm GMT +0200
Seyr-i Sülûk-i Nursî
“Her ağaç, çocuklarını emzirmededir. Hepsi Meryem gibi gizli bir padişahtan gebe kalmıştır." (Mesnevi)
Meryem annemizin ilahi telkihini anlamada güçlük çekiyor iken Mevlana'nın asırlar öncesinden bu sözü karşıma çıkmıştı. Olduğum yerde dona kalmıştım. “Her ağaç, çocuklarını emzirmededir. Hepsi Meryem gibi gizli bir padişahtan gebe kalmıştır." Evet, aşk yolunun nazlı ve nazdar sultanı Mevlana, marifet peteğinden bir parmak bal tattırıyordu ağzımıza.
Daha sonra Allah yolunun Andelib-i zişan'ının (aleyhisselam) kutlu bir temsilcisi ile bizlere hediye olarak gönderdiği Risale-i Nur'larda ki "Bak, başında çok süt konserveleri taşıyan hindistan cevizi ve incir gibi meyvedar ağaçlar, rahmet hazinesinden lisan-ı hal ile süt gibi en güzel bir gıdayı ister, alır, meyvelerine yedirir, kendi bir çamur yer. Nar ağacı sâfi bir şarabı hazine-i rahmetten alıp meyvesine yedirir, kendisi çamurlu ve bulanık bir suya kanaat eder." ifadeleri karşıma çıktı.
Mevlana ile Bediüzzaman aynı kaynaktan besleniyordu. Tek farkları vardı. Mevlana, şems-i sermede Şems-i Tebrizi kanalıyla dolaylı muhatap olurken Bediüzzaman, tevhid-i kıble ederek Kur'ân ummanında buharlaşan bir reşha gibiydi. Ve reşhalaşarak şems-i sermede uruc ediyordu.
Kur'ân'a muhatabiyetinde ve O'nun dellalığında herkese ''Fefirrû İlallah- Allah'a firar ediniz'' diyordu. Çünkü '' .... ancak Onun kudretiyle, iradesiyle her müşkül hallolur ve kapalı kapılar açılır. Ve Onun zikriyle kalbler mutmain olurlar. Binaenaleyh, necat ve halâs ancak Allah'a ilticayla olur. (Mesnevi Nuriye, Katre, 51) diyerek bize aslında iltica edilecek yerin ve firar edilecek kapının adresini gösteriyordu.
'Seyr-i sulük-î Nursî 6'da hak dostlarının ve bilhassa Bediüzzaman'ın yalnızlığından merdümgirizliğinden bahsetmiştik. Mevlana anlamamızı kolaylaştıracak şekilde izah etmiş durumu. ''Yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyeceğim kimse olmadığından yalnızım ben.'' ifadeleri Üstad Bediüzzaman'ın da çilesini özetlemiyor mu?
Mesnev-i Şerif ile Mesnev-i Nuriye sahiplerinin yolları aynı, tarzları farklı olsada bizler için aynı şeyleri zamana göre ifade etmişlerdi:
''Ey özden habersiz gafil! Sen hala kabukla öğünüyorsun!''
''İslâmiyetin mağz ve lübbünü (içini) terk ederek kışrına ve zahirine vakf-ı nazar ettik ve aldandık.''
"Hepiniz Allah'a koşun." Zariyat Sûresi: 51:50.
risale haber
“Her ağaç, çocuklarını emzirmededir. Hepsi Meryem gibi gizli bir padişahtan gebe kalmıştır." (Mesnevi)
Meryem annemizin ilahi telkihini anlamada güçlük çekiyor iken Mevlana'nın asırlar öncesinden bu sözü karşıma çıkmıştı. Olduğum yerde dona kalmıştım. “Her ağaç, çocuklarını emzirmededir. Hepsi Meryem gibi gizli bir padişahtan gebe kalmıştır." Evet, aşk yolunun nazlı ve nazdar sultanı Mevlana, marifet peteğinden bir parmak bal tattırıyordu ağzımıza.
Daha sonra Allah yolunun Andelib-i zişan'ının (aleyhisselam) kutlu bir temsilcisi ile bizlere hediye olarak gönderdiği Risale-i Nur'larda ki "Bak, başında çok süt konserveleri taşıyan hindistan cevizi ve incir gibi meyvedar ağaçlar, rahmet hazinesinden lisan-ı hal ile süt gibi en güzel bir gıdayı ister, alır, meyvelerine yedirir, kendi bir çamur yer. Nar ağacı sâfi bir şarabı hazine-i rahmetten alıp meyvesine yedirir, kendisi çamurlu ve bulanık bir suya kanaat eder." ifadeleri karşıma çıktı.
Mevlana ile Bediüzzaman aynı kaynaktan besleniyordu. Tek farkları vardı. Mevlana, şems-i sermede Şems-i Tebrizi kanalıyla dolaylı muhatap olurken Bediüzzaman, tevhid-i kıble ederek Kur'ân ummanında buharlaşan bir reşha gibiydi. Ve reşhalaşarak şems-i sermede uruc ediyordu.
Kur'ân'a muhatabiyetinde ve O'nun dellalığında herkese ''Fefirrû İlallah- Allah'a firar ediniz'' diyordu. Çünkü '' .... ancak Onun kudretiyle, iradesiyle her müşkül hallolur ve kapalı kapılar açılır. Ve Onun zikriyle kalbler mutmain olurlar. Binaenaleyh, necat ve halâs ancak Allah'a ilticayla olur. (Mesnevi Nuriye, Katre, 51) diyerek bize aslında iltica edilecek yerin ve firar edilecek kapının adresini gösteriyordu.
'Seyr-i sulük-î Nursî 6'da hak dostlarının ve bilhassa Bediüzzaman'ın yalnızlığından merdümgirizliğinden bahsetmiştik. Mevlana anlamamızı kolaylaştıracak şekilde izah etmiş durumu. ''Yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyeceğim kimse olmadığından yalnızım ben.'' ifadeleri Üstad Bediüzzaman'ın da çilesini özetlemiyor mu?
Mesnev-i Şerif ile Mesnev-i Nuriye sahiplerinin yolları aynı, tarzları farklı olsada bizler için aynı şeyleri zamana göre ifade etmişlerdi:
''Ey özden habersiz gafil! Sen hala kabukla öğünüyorsun!''
''İslâmiyetin mağz ve lübbünü (içini) terk ederek kışrına ve zahirine vakf-ı nazar ettik ve aldandık.''
"Hepiniz Allah'a koşun." Zariyat Sûresi: 51:50.
risale haber