zera
Sun 19 July 2009, 01:49 am GMT +0200
Sevmenin alâmetleri:
Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki: “İhsan eden, iyilik eden sevilir. Hadis-i şerifte, “İhsan sahibini sevmek, insanların yaratılışında vardır” buyuruldu. Bütün iyilikleri yaratan, insana can, mal, sıhhat veren, zararlardan, korkulardan koruyan ALLAHü teâlâyı sevmek, insanlık icabıdır. Sevmenin üç alameti vardır:
1- Onu sevenleri sevmek,
2- Ona itaat etmek,
3- Onu, dil ile, beden ile övmek.
Bir âlim, çarşıdan geçerken, çocuğun birinin bir ihtiyarın yüzüne tokat vurduğunu görür. Fakat ihtiyar, hiç ses çıkarmaz. Âlim, hayret edip sebebini sorar. İhtiyar der ki:
- Ben buna, hatta daha fazlasına layığım.
- Niçin?
- Çocuktan sor!
- Evladım ihtiyara niçin tokat attın!
- Amca bu ihtiyar, bizi sevdiğini söylüyor. Fakat iki gündür, bizi görmeye gelmedi. Ya seviyorum iddiasında bulunmasın! Yahut sevginin icabını yapsın!
Âlim, ağlayarak der ki: “Bir mahluku sevdiğini söyleyip de, sevgisinin gereğini yapmayan tokat yerse, ya Halık’ı sevdiğini söyleyip sevginin hakkını vermeyenin hâli nice olur? Elbette Rabbinden uzaklaşmak elemine maruz kalır.”
ALLAHü teâlâyı ve Onun Peygamberini sevmek, emirlerini yapıp, yasak ettiklerinden kaçmak demektir. ALLAHü teâlâyı sevmenin alameti, dostlarını sevmek, düşmanlarına düşmanlık etmektir. Hadis-i şerifte, “İbadetin efdali, Müslümanı Müslüman olduğu için sevmek, kâfiri kâfir olduğu için sevmemektir” buyuruldu. ALLAHü teâlânın düşmanını, mesela Ebu Cehil’i sevenin, “ALLAH’ı da seviyorum” demesi yalan olur. ALLAH’ın sevdiğini sevmeyen de, ALLAHü teâlâyı sevmiş olamaz. Mesela Hıristiyanlar, Peygamber efendimizi sevmedikleri için, “ALLAH’ı ve Hz. İsa’yı seviyoruz” deseler de, faydası olmaz. Yahudiler de, Hz. İsa’yı sevmedikleri için, “Hz. Musa’yı seviyoruz” deseler de, kıymetsizdir.
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Kalb, sevgi yeridir. Sevgi bulunmayan Kalb ölmüş demektir. Kalbde, ya dünya sevgisi veya ALLAH sevgisi bulunur. ALLAH’ı anarak, ibadet yaparak, kalbden dünya sevgisi çıkarılınca, kalb temiz olur.
__________________
Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki: “İhsan eden, iyilik eden sevilir. Hadis-i şerifte, “İhsan sahibini sevmek, insanların yaratılışında vardır” buyuruldu. Bütün iyilikleri yaratan, insana can, mal, sıhhat veren, zararlardan, korkulardan koruyan ALLAHü teâlâyı sevmek, insanlık icabıdır. Sevmenin üç alameti vardır:
1- Onu sevenleri sevmek,
2- Ona itaat etmek,
3- Onu, dil ile, beden ile övmek.
Bir âlim, çarşıdan geçerken, çocuğun birinin bir ihtiyarın yüzüne tokat vurduğunu görür. Fakat ihtiyar, hiç ses çıkarmaz. Âlim, hayret edip sebebini sorar. İhtiyar der ki:
- Ben buna, hatta daha fazlasına layığım.
- Niçin?
- Çocuktan sor!
- Evladım ihtiyara niçin tokat attın!
- Amca bu ihtiyar, bizi sevdiğini söylüyor. Fakat iki gündür, bizi görmeye gelmedi. Ya seviyorum iddiasında bulunmasın! Yahut sevginin icabını yapsın!
Âlim, ağlayarak der ki: “Bir mahluku sevdiğini söyleyip de, sevgisinin gereğini yapmayan tokat yerse, ya Halık’ı sevdiğini söyleyip sevginin hakkını vermeyenin hâli nice olur? Elbette Rabbinden uzaklaşmak elemine maruz kalır.”
ALLAHü teâlâyı ve Onun Peygamberini sevmek, emirlerini yapıp, yasak ettiklerinden kaçmak demektir. ALLAHü teâlâyı sevmenin alameti, dostlarını sevmek, düşmanlarına düşmanlık etmektir. Hadis-i şerifte, “İbadetin efdali, Müslümanı Müslüman olduğu için sevmek, kâfiri kâfir olduğu için sevmemektir” buyuruldu. ALLAHü teâlânın düşmanını, mesela Ebu Cehil’i sevenin, “ALLAH’ı da seviyorum” demesi yalan olur. ALLAH’ın sevdiğini sevmeyen de, ALLAHü teâlâyı sevmiş olamaz. Mesela Hıristiyanlar, Peygamber efendimizi sevmedikleri için, “ALLAH’ı ve Hz. İsa’yı seviyoruz” deseler de, faydası olmaz. Yahudiler de, Hz. İsa’yı sevmedikleri için, “Hz. Musa’yı seviyoruz” deseler de, kıymetsizdir.
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Kalb, sevgi yeridir. Sevgi bulunmayan Kalb ölmüş demektir. Kalbde, ya dünya sevgisi veya ALLAH sevgisi bulunur. ALLAH’ı anarak, ibadet yaparak, kalbden dünya sevgisi çıkarılınca, kalb temiz olur.
__________________