sumeyye
Tue 6 July 2010, 01:11 pm GMT +0200
sevgi çiçeği göz yaşı ister
Günlük mesgalelerin dalginliginda dostlarimizi, ailemizi, hatta kendimizi dahi unutabiliyoruz; hatta ve hatta kutsal degerlerimizi Saatler, günler, haftalar geçiyor, hiç hatira bile gelmiyor Allah ve Rasûlü Para'nin dinden daha önemli görüldügü talihsiz bir zaman diliminde, bâtil bir mekan cografyasinda ma'kul gibi gelebilir insana bu hal-i pürmelal ilk anda Fakat bizi ve bütün evrenleri sevgisiyle mayalayarak yaratan Mevlâ'mizi unutmak, her zerre, her nesne ve her hadise Onu bildirirken Ondan habersiz yasamakbu kadar gafleti, zerre kadar imani, iz'ani ve insafi olan hiçbir kalp kabul edemez
En büyük ihsanlara mazhar olmasi hasebiyle, Allah'i herseyden ve herkesten çok sevmesi gereken insan, bu sevgisini hayatindaki isabetli tercihleriyle ispat etmelidir Kalp kiblesi daima semavî hosnutlugu göstermeli Insan, iliklerine kadar duyurak "Ey sevgili, en sevgili!" diyebilmeli Allah'a ve derken de, bu kavlî ilan-i muhabbetini, hâliyle ve fiilleriyle ispat etmelidir; Onun emirlerine itaatle ve yasaklarindan da kaçinmakla temellendirmelidir ki samimiyeti anlasilabilsin, dogrulugu gözüksün ve tutarliligi belirginlessin
Malum, iman olmadan cennete girilmez, Allah sevilmeden de iman edilmis olmaz Allah'i herseyden daha çok seven kisi, imanin tadini tatmistir diyor Peygamberimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) Hangi dilden veya dinden olursa olsun ve hangi ismi verirse versin, herkes: "Biz Allah'i seviyoruz" diyor "Seviyorum!" Bir söz hepsi Günümüz asik edebiyatinin en bayagilastirilmis ifadesi, fakat hala en kutsal kelimesi Oysa özden baglilik, hatta küliyyen bagimlilik gerek Zira seven sevdigine baglanir, daima onunla baglanti halinde olmak ister Neden insanlar internette chat odalarında yazisa yazisa, konusa konusa sabahlarlar, neden mail kutuları dolar dolar bosalir, niçin cep telefonları mesaj mesaj üstüne en çok asiklar arasinda gece-gündüz demeden kullanilir Çünkü sevgi bu, daima on-line olmak ister, top-one kalmak ister Allah asiki evliya kadinlardan Rabiatü'l-Adeviye'nin ifadesiyle: "Seven sevdigini çok anar" ve çok arar
Su ölümlü dünyada bütün sevimliler ve sevgililer bizi birakip gitmezden önce, hani o çok sevdigimizi söyledigimiz Allah'imiz tarafindan sevilir hale gelebilmeliyiz ve sevgili bir kul olarak rahmetine yürüyebilmeliyiz; tâ ki Onun tarafindan sevinçle ve güleryüzle karsilanabilelim Bunun için de Allah'i ya aklen, ya kalben ya da hissen hiç unutmamak, daima hatirda tutmak; her ânda Onu aramak ve her yerde Onu anmak Ona sevgimizi kuru bir sözden ibaret görmemek; belki ona vuslat yolunda sorumluluklarimizi yerine getirmek ve bazi mesakkatlere katlanmak lazimdir
Bir tarafta gülünceye kadar aglayanlar var, diger tarafta ise aglayincaya kadar gülenler Sevgi, güldürünceye kadar aglatir; aglatirsa, daha dogrusu ugruna aglanirsa güldürür insanı sevgi Madem kaderimizi -bir anlamda- gözyaslarimiz belirliyor Kalbimizdeki Allah sevgisi de bir çiçektir, onu kuru sözlerimizle degil, gözyaslarimizla sularsak yasatabilir ve onun bire bin veren semeresini devsirebiliriz Allah'i için için yanarak, sizim sizim sizlayarak ve erim erim eriyerek sevmekle mümkün yani bu Kisacasi ve açikcasi, gönlümüzdeki ilahî sevgi çiçeginin çekirdegini, ibadet topragi üzerine dikip sürekli marifet suyu ile sulamaliyiz ki rıza-i ilahi meyvelerini derebilelim ve neticede firdevs cennetlerinde sonsuz ve sinirsiz saadetlere erebilelim
ALINTI