reyyan
Thu 28 October 2010, 12:35 pm GMT +0200
Sen Gibi Senin Gibi
Bir gül kokladım Hira Yolunda
Taptaze...
Buram buram Sen kokan.
Nefes nefes doldu yüreğime,
Sıcaklığını hissettim,
Misk deryasında...
Kayalar arasından içime süzülen.
Bir gül kokladım Mina tepelerinde,
Dikenler arasındaydı çepeçevre,
Ulaşamadım, uzanamadım.
Yetmedi takatım...
İçime çektim tâ uzaktan,
Bir gül kokladım dün,
Sen gibi, Sen’in gibi.
Dün yine yürüdüm Mekke sokaklarında
Adım adım.
Topuk topuk ayak izlerinden,
Sen yürüyordun önümden, önümüzden
Kelime kelime, hece hece, çınar gibi.
Bugün de sokaklardaydım dün gibi,
Dün gibi, Mekke sokaklarında.
Ayak izlerine bastım birer, birer.
Cesaretimi bağışla...
Yürüdüm izinde dün gibi, dünküler gibi.
Arafat’ta aradım, dünyalara bedel sevgini
Gelir diye
Ilık rüzgarlarla.
Kollarımı açtım olabildiğince.
Çadırımın Nemire Mescidi’ne bakan,
Yırtık perdelerinden.
Yine geçtim,
Doğduğun evin önünden dün;
Dün gibi...
Dünküler gibi geçtim.
Ömer’in, Osman’ın, Ali’n gibi.
Ne kadar isterdim olmayı,
Kapının dibinde,
Göz mesafende
Ebû Bekir’in gibi.
Dün Mekke sokaklarındaydım,
Ya Nebî!
Mekke sokaklarında.
Yudum yudum çektim içime sevgini...
Yudum yudum doyasıya.
Medine’ye düştü yolum
Nur şehri Medine’ne.
Işık ışık, nur üstüne nur.
Dün Sen’in yanındaydım yine.
Dünküler gibi...
Saf, saf.
Gönül gönül girdim Ravza’na...
Islak ıslak seccadem,
Kesildi dermanı dizlerimin.
Dün bir gül kokladım
Uhud Dağı’nda...
Kan kırmızı.
Yüreği gibi Hamza’nın
Yüreği gibi.
Dağılıverdi avuçlarımdan yaprak, yaprak.
Karıştı Uhud’un kumlarına,
Yüreği gibi Hamza’nın
Kuba Mescidi’ndeydim dün,
Dün gibi, dünküler gibi...
Yorgun terini kokladım,
Hurma bahçelerinde...
Kum kerpiçler arasında süzülen.
Sevgini paylaştık, gönül dolusu,
Gönüller dolusu sevgini.
Dün gibi, dünküler gibi...
Bitmeyen sevgini Ya Nebî!
Bitmeyen sevgini.
Dün bir gül kokladım,
Çok uzaklarda...
Sen gibi, Sen’in gibi.
Gönül dünyam serinledi,
Şelâle, şelâle, ışık, ışık.
Yıldız yıldız oldu yüreğim!
Dün bir gül kokladım Ya Nebî!
Bir gül.
Sen gibi, Sen’in gibi...
Tahsin Atak
Bir gül kokladım Hira Yolunda
Taptaze...
Buram buram Sen kokan.
Nefes nefes doldu yüreğime,
Sıcaklığını hissettim,
Misk deryasında...
Kayalar arasından içime süzülen.
Bir gül kokladım Mina tepelerinde,
Dikenler arasındaydı çepeçevre,
Ulaşamadım, uzanamadım.
Yetmedi takatım...
İçime çektim tâ uzaktan,
Bir gül kokladım dün,
Sen gibi, Sen’in gibi.
Dün yine yürüdüm Mekke sokaklarında
Adım adım.
Topuk topuk ayak izlerinden,
Sen yürüyordun önümden, önümüzden
Kelime kelime, hece hece, çınar gibi.
Bugün de sokaklardaydım dün gibi,
Dün gibi, Mekke sokaklarında.
Ayak izlerine bastım birer, birer.
Cesaretimi bağışla...
Yürüdüm izinde dün gibi, dünküler gibi.
Arafat’ta aradım, dünyalara bedel sevgini
Gelir diye
Ilık rüzgarlarla.
Kollarımı açtım olabildiğince.
Çadırımın Nemire Mescidi’ne bakan,
Yırtık perdelerinden.
Yine geçtim,
Doğduğun evin önünden dün;
Dün gibi...
Dünküler gibi geçtim.
Ömer’in, Osman’ın, Ali’n gibi.
Ne kadar isterdim olmayı,
Kapının dibinde,
Göz mesafende
Ebû Bekir’in gibi.
Dün Mekke sokaklarındaydım,
Ya Nebî!
Mekke sokaklarında.
Yudum yudum çektim içime sevgini...
Yudum yudum doyasıya.
Medine’ye düştü yolum
Nur şehri Medine’ne.
Işık ışık, nur üstüne nur.
Dün Sen’in yanındaydım yine.
Dünküler gibi...
Saf, saf.
Gönül gönül girdim Ravza’na...
Islak ıslak seccadem,
Kesildi dermanı dizlerimin.
Dün bir gül kokladım
Uhud Dağı’nda...
Kan kırmızı.
Yüreği gibi Hamza’nın
Yüreği gibi.
Dağılıverdi avuçlarımdan yaprak, yaprak.
Karıştı Uhud’un kumlarına,
Yüreği gibi Hamza’nın
Kuba Mescidi’ndeydim dün,
Dün gibi, dünküler gibi...
Yorgun terini kokladım,
Hurma bahçelerinde...
Kum kerpiçler arasında süzülen.
Sevgini paylaştık, gönül dolusu,
Gönüller dolusu sevgini.
Dün gibi, dünküler gibi...
Bitmeyen sevgini Ya Nebî!
Bitmeyen sevgini.
Dün bir gül kokladım,
Çok uzaklarda...
Sen gibi, Sen’in gibi.
Gönül dünyam serinledi,
Şelâle, şelâle, ışık, ışık.
Yıldız yıldız oldu yüreğim!
Dün bir gül kokladım Ya Nebî!
Bir gül.
Sen gibi, Sen’in gibi...
Tahsin Atak