sumeyye
Mon 31 January 2011, 03:59 pm GMT +0200
SEHİV (YANILMA) SECDESİ
Sehiv Secdesi Sünnettir:
Rasûlullah (s.a.), insanın namazında bir kusuru bulunması halinde, eksiğini telafi edebilmesi için iki secde yapmasını sünnet kılmıştır. Bu, bir bakıma kazaya, bir bakıma da keffârete benzemektedir. [117]
Sehiv Secdesi Yapılacak Yerler:
Nass ile belirlenen sehiv secdesi yapılacak yerler dörttür:
1. Rasûlullah (s.a.) şöyle buyurmuştur:
"Sizden biri namazında şüphe eder ve üç mü ya da dört mü kıldığını bilemezse, şüpheyi atsın ve hangisi kesin ise onun üzerine bina etsin, sonra da selâm vermeden önce iki secde yapsın. Eğer beş rekat kılmış ise, bu iki secde ile onu çiftlemiş olur, eğer dört rekatı tamamlamış olmak için kıldıysa, bu iki secde şeytanı çatlatmak için yapılmış olur.[118]Yani ziyade bir hayır olur.
Rükû ve secde hakkında meydana gelen şüpheler de bunun gibidir.
2. Rasûlullah (s.a.), birinde Öğle namazını beş rekat kılmış ve selâm verdikten sonra iki secde yapmıştır. [119]
Rükünlerde ziyade yapmak, rekat sayısındaki ziyadelik gibidir.
3. Rasûlullah (s.a.), iki rekatta selâm vermiş, durum kendisine söylenince kalkmış ve kalanını kılmış, sonra da iki secde yapmıştır. Daha bir rekat varken selâm verdiği de rivayet edilmiştir. [120]
Kasden yapılması halinde, namazı bozacak olan şeylerin sehven yapılması bu hükümdedir.
4. Rasûlullah (s.a.) ikinci rekat sonunda oturmamış, kalkmıştı. Bu durumda iken namazı tamamlamış ve selâm vermeden önce iki secde yapmıştı.
Oturuşta, teşehhüdün terki de bu manadadır.
Rasûlullah (s.a.) şöyle buyurmuştur:
"İmam, iki rekat sonunda kalkarsa, eğer tam doğrulmadan önce hatırlarsa, otursun. Tam doğrulmuşsa, oturmasın ve sehiv secdesi yapsın.[121]
Perim ki: Bu böyledir, çünkü kalktığında, artık oturma zamanı geçinir. Dönmesi halinde namazının bâtıl olacağına hükmetmem. Hacub, Sorulmaya yakın halde bulunan, fakat henüz doğrulmayan kimsenin öğünlüğün görüşü aksine oturması gerektiğine dair delildir. [122]
[117] Şah Veliyyullah Dihlevî, Hüccetullâhi’l-Bâliğa İslâm Düşüncesinin İlkeleri, İz Yayınları: 2/37.
[118] Müslim, Mesâcid, 88.
[119] bkz. Müslim, Mesâcid, 91.
[120] bkz. Müslim, Mesâcid, 97.
[121] Beyhakî, 2/343.
[122] Şah Veliyyullah Dihlevî, Hüccetullâhi’l-Bâliğa İslâm Düşüncesinin İlkeleri, İz Yayınları: 2/37-38.