rabia
Wed 17 March 2010, 05:01 pm GMT +0200
Şehadet
Şehadet, şahit olmak manasına gelir. Bir de din uğrunda şehit olmak manası vardır ki, Kudreti Sonsuzun varlığı ve birliği uğrunda bu dünyada canını feda etme gibi bir fikri tablolaştırır gözler önünde..
Şehadet, Nebiler Nebisinin kutlu beyanını ufuktan ufuğa taşırken bir noktada bitip tükenmektir. Dille mani olunamadığı yerde kalbi buğuzun dahi bir cihad sayıldığı sonsuzluk sembolü dinimizde şehadet mum gibi erimeyi gerektirir. Ve bu uğurda, canı yavaş yavaş feda etme manasına da gelir.
Yoksa bir anda çıkan can belki kolay verilir. Çünkü ölüm bazen insanı hiç ummadığı bir anda bulabilir. Fakat o yavaş yavaş eriyiş yok mu, Onun tek olduğunu hakikatin bir olduğunu, solmaz, pörsümez yeniye giden yolun, insanı ve insanlığın en büyük kurtuluşu olduğunu her an ve her dakika içte duya duya bunu hay- kırarak ölüme gitme şehadetlerin en mübeccelli ve şereflisidir...
Hergün binlerce yılan-misal dillerden ve akrep iğnesi misüllü sözlerden ok yiye yiye, adeta ruhu kan revan olmuş kişiler, yavaş yavaş zafere giden yolda kutlu beyanı bayraklaştırma uğrunda ecel şerbetini tadıyorlarsa, bundan daha üstün bir ölüm gösterilebilir mi cihanda?..
Köy köy, kasaba kasaba hakkı anlatayım diye bütün gönül arzularını dahi unutan, ahde vefa edeyim derken bir gül gibi solan, her türlü dünyevi makamlara elinin tersiyle rest çeken ve kendi iç dünyasını buutlaştırmak için hamle üstüne hamle yapan, insanın hakikati görmesi için her türlü zorluğu göğüsleyen, diğergamlığını gösteren duyuş ve düşünceleri ile onlara yeni yeni duygu ve düşünce ufku açan bir kişinin şehadeti elbette üstündür, yücedir ve cihan tarihinde kayda değer bir hadisedir.
İşte bu gün, böyle bir nesl-i cedidin neşvü nemasını görmekteyiz. Hak uğrunda canı cananı fedaya hazır, sonsuzun aşıkı ölümsüzlüğün bülbülü ve yalnız Onun türküsünü söyleyen, çevik, çalak, yılmaz ebed yolunun bekçileridir bunlar...
Herbiri Ulubatlı Hasan gibi surlara dikmiş gözünü ve hedefe vasıl olarak, bayrağı kulenin bendine dikip, fethi görmeden kalbe bir gurur gelir diye oracıkta ecel şerbetini içiverip şehit olma sevdasındadır.
Semih TÜRK
Şehadet, şahit olmak manasına gelir. Bir de din uğrunda şehit olmak manası vardır ki, Kudreti Sonsuzun varlığı ve birliği uğrunda bu dünyada canını feda etme gibi bir fikri tablolaştırır gözler önünde..
Şehadet, Nebiler Nebisinin kutlu beyanını ufuktan ufuğa taşırken bir noktada bitip tükenmektir. Dille mani olunamadığı yerde kalbi buğuzun dahi bir cihad sayıldığı sonsuzluk sembolü dinimizde şehadet mum gibi erimeyi gerektirir. Ve bu uğurda, canı yavaş yavaş feda etme manasına da gelir.
Yoksa bir anda çıkan can belki kolay verilir. Çünkü ölüm bazen insanı hiç ummadığı bir anda bulabilir. Fakat o yavaş yavaş eriyiş yok mu, Onun tek olduğunu hakikatin bir olduğunu, solmaz, pörsümez yeniye giden yolun, insanı ve insanlığın en büyük kurtuluşu olduğunu her an ve her dakika içte duya duya bunu hay- kırarak ölüme gitme şehadetlerin en mübeccelli ve şereflisidir...
Hergün binlerce yılan-misal dillerden ve akrep iğnesi misüllü sözlerden ok yiye yiye, adeta ruhu kan revan olmuş kişiler, yavaş yavaş zafere giden yolda kutlu beyanı bayraklaştırma uğrunda ecel şerbetini tadıyorlarsa, bundan daha üstün bir ölüm gösterilebilir mi cihanda?..
Köy köy, kasaba kasaba hakkı anlatayım diye bütün gönül arzularını dahi unutan, ahde vefa edeyim derken bir gül gibi solan, her türlü dünyevi makamlara elinin tersiyle rest çeken ve kendi iç dünyasını buutlaştırmak için hamle üstüne hamle yapan, insanın hakikati görmesi için her türlü zorluğu göğüsleyen, diğergamlığını gösteren duyuş ve düşünceleri ile onlara yeni yeni duygu ve düşünce ufku açan bir kişinin şehadeti elbette üstündür, yücedir ve cihan tarihinde kayda değer bir hadisedir.
İşte bu gün, böyle bir nesl-i cedidin neşvü nemasını görmekteyiz. Hak uğrunda canı cananı fedaya hazır, sonsuzun aşıkı ölümsüzlüğün bülbülü ve yalnız Onun türküsünü söyleyen, çevik, çalak, yılmaz ebed yolunun bekçileridir bunlar...
Herbiri Ulubatlı Hasan gibi surlara dikmiş gözünü ve hedefe vasıl olarak, bayrağı kulenin bendine dikip, fethi görmeden kalbe bir gurur gelir diye oracıkta ecel şerbetini içiverip şehit olma sevdasındadır.
Semih TÜRK