sumeyye
Sat 11 September 2010, 03:24 pm GMT +0200
Secdede
Biliyorum, bir gün gelecek, ölüm beni de yakalayacak.
Biliyorum, hiçbir şeyin bana fayda vermeyeceğini.
Her ne kadar nefis istemese de gelecek ölüm.
Biliyorum, yüksek kalelerde bile olsam,
Azrail’in beni alıp götüreceğini.
Alıp verdiğim her nefes beni ona yaklaştırmakta.
Her doğan güneş ve kararan her gün…
Saç sakal ağardı, yaş kırkı geçti.
Çocukluğum, gençliğim,…sanki daha dün!
İsterim ki; Azrail canımı namazda, secdede alsın.
Acı duymam bilirim, secde miracım.
Dünya üstüme gelse ne olur, ben ona yönelmişken?
Hastayım, secdede ölmektir ilacım.
Secdede vücudum katılaşsa da, çözemeseler.
Bozmasalar secdemi, elbisemi kesseler.
Yusalar, yıkasalar, kefenim giydirseler.
Yönüm kabeye dönük, secdede defnetseler.
Kıyamazsın o hâlime merhametin var.
Yakamazsın, böyle ölmüş, böyle gömülmüş abdini.
Hâl lisanım der ki; noksanlıktan münezzehsin yar…
Senin gadabını geçmiş merhametin var.
Ben yârime dönmüşken münker, nekir, ne sorar?
Ben dostuma gidiyorken elem bende ne arar?
Kıyameti secdede görsem, haşre secdede uyansam!
İlahi! Ne olur huzuruna da secdede varsam?
Ufuk Abdülkerim ÇAVUŞ