sidretül münteha
Tue 13 March 2012, 09:50 am GMT +0200
62- SAYMADAN VERMEK
2502- Sehl b. Huneyf (r.a)’ten rivâyete göre, şöyle demiştir: Bir gün mescidde Ensar ve Muhacirlerle birlikte otururken Hz Aişe ile görüşmek üzere izin alması için bir adamı gönderdik. Bizler yanına girince şöyle dedi: Bir defasında bana bir dilenci geldi. Yanımda da Rasûlullah (s.a.v) vardı bir şey verilmesini emrettim ve verilecek şeyi getirttim ve ona baktım. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Evine senin haberin olmadan hiçbir şeyin girip çıkmasını istemiyor musun?” Ben de: “Evet” dedim. Bu sefer şöyle buyurdu: “Ey Aişe dur! Bu kadar hesapçı olma, sayarak verme! Allah’ta sana sayarak verir.” (Ebû Davud, Zekat: 46; Müslim, Zekat: 28)
2503- Esma binti Ebu Bekir (r.anha)’dan rivâyete göre, Peygamber (s.a.v) kendisine şöyle buyurdu: “(Sadaka verirken) sayma, hesaplayarak verme! Allah’ta sana hesaplayarak verir.” (Ebû Davud, Zekat: 46; Müslim, Zekat: 28)
2504- Esma binti Ebî Bekir (r.anha) Peygamber (s.a.v)’e gelerek şöyle dedi: “Ey Allah’ın Peygamberi! Zübeyr’in getirdiğinden başka hiçbir şeyim yok. Onun bu getirdiklerinden sadaka versem bana günah olur mu?” Peygamber (s.a.v)’de: “Gücün yettiği kadar ver. Kesenin ağzını bağlama Allah’ta sana kısarak verir.” (Ebû Davud, Zekat: 46; Müslim, Zekat: 28)