hafiza aise
Thu 2 June 2011, 01:43 pm GMT +0200
h) Savaşa Bilfiil Katılmayanlara Ganimetten Pay Ayırması:
Talha b. Ubeydullah ile Saîd b. Zeyd (r.a.), Şam'da bulunuyorlardı ve Bedir'e iştirak edememişlerdi. Hz. Peygamber (s.a.) onların da paylarım ayırdı. Onlar: "Ya Rasûlallah, ya sevabımız?" dediler. Hz. Peygamber (s.at): "Sevabınız da." buyurdu.
îbn Hişâm ve İbn Habib zikrederler: Ebu Lübâbe, Haris b. Hâtıb ve Âsim b. Adiy Hz. Peygamber'le beraber çıkmışlardı. Rasûlullah (s.a.) onları geri çevirdi. Ebu Lübâbe'yi 'Medine'ye emîr tayin etti. İbn ümmi Mektûm'u da namaz kıldırmakla görevlendirdi ve onlara ganimetten pay ayırdı. ,
Haris b. Sımme'nin Rahvâ'da (bir yeri) kırılmıştı. Hz. Peygaml onun da payını ayırdı.
İbn Hişâm: Rasûlullah'm (s.a.) Havvât b. Cübeyr'e "payını ayırdığını söyler.
Hiçbir kimse, Peygamberimizin kızı Rukiyye hasta olduğu için hanımının yanında kalıp Bedir'e iştirak edemeyen Hz. Osman'a Rasûlullah'm (s.a.) pay ayırdığında ihtilâf etmemiştir. Hz. Osman: "Ya Rasûlallah, ya sevabım?" demiş, Hz. Peygamber de: "Sevabın da." buyurmuştur[509]
İbn Habib, bu uygulamanın Hz. Peygamber'e (s.a.) has olduğunu ve harbe iştirak etmeyene ganimetten pay ayrılmayacağına dair icmâm bulunduğunu söyler.
Ben derim ki: îmam Ahmed, Mâlik ve selef ile haleften birçok âlim, devlet başkam eğer bir kimseyi ordu menfaati için bir yere gönderirse onun ganimetten payı vardır, demişlerdir.
İbn Habib şöyle der: "Hz. Peygamber (s.a.), kadınlar, çocuklar ve köleler için bir pay ayırmazdı. Ancak onlara bir şeyler de verirdi."[510]
Hz. Peygamber (s.a.), ganimet taksiminde on koyunu bir deveye denk tutmuştur [511] Bu, değerlendirme açısından ve müşterek malın taksimindedir. Kurban konusunda ise, Câbir şöyle demiştir: "Hz. Peygamber'le (s.a.) Hu-deybiye senesinde bir deveyi yedi kişi adına kurban ettik. Sığırı da yedi kişi adına kestik."[512] Bu Hudeybiye'de olmuştu. Veda haccında ise yine Câbir: "Hz. Peygamber (s.a.), bizden her yedi kişinin bir deve ya da sığıra ortak olarak kurban etmesini emretti." demiştir[513] Her iki hadis de Sahih'teâir.
Sünen'de ise İbn Abbas'tan şöyle rivayet edilir: Bir adam Hz. Peygamber'e geldi ve: "Ya Rasûlallah; bir deve kurban etme borcum var. Halim de müsait. Fakat bulamıyorum ki satın alayım." dedi. Hz. Peygamber (s.a.) ona, yedi koyun almasını ve boğazlamasını emretti[514]
[509] Bk, Ebu Davud, 2726.
[510] Bk. Ebu Davud, 2727, 2728, 2730; Müslim, 1812; Tirmizî, 1556.
[511] Buharı, 56/186; Müslim, 1968.
[512] Müslim, 1318; Muvatta, 2/486; Ahmed, 3/363; Ebu Davud, 2809; Nesâî, 7/222; Dârimî, 2/78.
[513] Müslim, 1318 (351).
[514] İbn Mâce, 3136; Ahmed, 1/311, 312. Senedinde İbn Cüreyc'in tedlisi vardır. Atâ el-Horasanî, İbn Abbas'tan işitmemiştir.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/183-184.
Talha b. Ubeydullah ile Saîd b. Zeyd (r.a.), Şam'da bulunuyorlardı ve Bedir'e iştirak edememişlerdi. Hz. Peygamber (s.a.) onların da paylarım ayırdı. Onlar: "Ya Rasûlallah, ya sevabımız?" dediler. Hz. Peygamber (s.at): "Sevabınız da." buyurdu.
îbn Hişâm ve İbn Habib zikrederler: Ebu Lübâbe, Haris b. Hâtıb ve Âsim b. Adiy Hz. Peygamber'le beraber çıkmışlardı. Rasûlullah (s.a.) onları geri çevirdi. Ebu Lübâbe'yi 'Medine'ye emîr tayin etti. İbn ümmi Mektûm'u da namaz kıldırmakla görevlendirdi ve onlara ganimetten pay ayırdı. ,
Haris b. Sımme'nin Rahvâ'da (bir yeri) kırılmıştı. Hz. Peygaml onun da payını ayırdı.
İbn Hişâm: Rasûlullah'm (s.a.) Havvât b. Cübeyr'e "payını ayırdığını söyler.
Hiçbir kimse, Peygamberimizin kızı Rukiyye hasta olduğu için hanımının yanında kalıp Bedir'e iştirak edemeyen Hz. Osman'a Rasûlullah'm (s.a.) pay ayırdığında ihtilâf etmemiştir. Hz. Osman: "Ya Rasûlallah, ya sevabım?" demiş, Hz. Peygamber de: "Sevabın da." buyurmuştur[509]
İbn Habib, bu uygulamanın Hz. Peygamber'e (s.a.) has olduğunu ve harbe iştirak etmeyene ganimetten pay ayrılmayacağına dair icmâm bulunduğunu söyler.
Ben derim ki: îmam Ahmed, Mâlik ve selef ile haleften birçok âlim, devlet başkam eğer bir kimseyi ordu menfaati için bir yere gönderirse onun ganimetten payı vardır, demişlerdir.
İbn Habib şöyle der: "Hz. Peygamber (s.a.), kadınlar, çocuklar ve köleler için bir pay ayırmazdı. Ancak onlara bir şeyler de verirdi."[510]
Hz. Peygamber (s.a.), ganimet taksiminde on koyunu bir deveye denk tutmuştur [511] Bu, değerlendirme açısından ve müşterek malın taksimindedir. Kurban konusunda ise, Câbir şöyle demiştir: "Hz. Peygamber'le (s.a.) Hu-deybiye senesinde bir deveyi yedi kişi adına kurban ettik. Sığırı da yedi kişi adına kestik."[512] Bu Hudeybiye'de olmuştu. Veda haccında ise yine Câbir: "Hz. Peygamber (s.a.), bizden her yedi kişinin bir deve ya da sığıra ortak olarak kurban etmesini emretti." demiştir[513] Her iki hadis de Sahih'teâir.
Sünen'de ise İbn Abbas'tan şöyle rivayet edilir: Bir adam Hz. Peygamber'e geldi ve: "Ya Rasûlallah; bir deve kurban etme borcum var. Halim de müsait. Fakat bulamıyorum ki satın alayım." dedi. Hz. Peygamber (s.a.) ona, yedi koyun almasını ve boğazlamasını emretti[514]
[509] Bk, Ebu Davud, 2726.
[510] Bk. Ebu Davud, 2727, 2728, 2730; Müslim, 1812; Tirmizî, 1556.
[511] Buharı, 56/186; Müslim, 1968.
[512] Müslim, 1318; Muvatta, 2/486; Ahmed, 3/363; Ebu Davud, 2809; Nesâî, 7/222; Dârimî, 2/78.
[513] Müslim, 1318 (351).
[514] İbn Mâce, 3136; Ahmed, 1/311, 312. Senedinde İbn Cüreyc'in tedlisi vardır. Atâ el-Horasanî, İbn Abbas'tan işitmemiştir.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/183-184.