Sevdacık
Mon 30 August 2010, 09:32 pm GMT +0200
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
İmtihan için geldin bu fani dünyaya dediler
Sözlerine emir yasaklarına zehir dediler
Ve bana hep Sen’i sevdirip Resulüne aşık ettiler
İhsan buyurdun bana sevmeyi öğrettiler
Yalnız Allah için seveceksin O’ndan başkası asla dediler
Yalan söylersen dilin hıyanet edersen kafan kopar dediler
Derken beni San’a sevdalı yüreğimde esir ettiler
Ben yandım; yaram kanadı, bana Allah dedirttiler
Gözlerim kan akıtıp yüreğim can kusarken;
Bunda da vardır bir hikmet, Allah bilir dediler
Ben durup durup isyan ettim bana Sen’i içirdiler…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Yüreğim çırpınırken kutucuğunda ya Rab dedim ölürcesine
İçine düştüm ki toplumun yoluna canım vermişçesine
Acı çektim sabır dedim Allah dedim delicesine
Dertler dinmedi bir türlü bir imtihan edercesine
Ben ağladıkça iblis güldü sanki beni yenercesine
Nefsim istedi; ben reddettim, hesap korkuma direnircesine
Bir şeyler koparken yüreğimden sabrettim bedel ödercesine
Bir gün mutlaka güleceğim diye rüyalar büyüttüm içimde
Sanki inadına hayal kurdum uçsuz ufku delercesine
Hep çalıştım dünya için sanki ebeden gelmişçesine…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Hep mutluluk istedim sınavda olduğumu bilmez gibi
İsteğim olmadı isyan ettim güvenmedim sana gafil gibi
Bana kalsa mücadele ettim sana canım vermiş gibi
Neyi nerde diyeceğimi şaşırıp uçtum deryaya sarhoş gibi
Öyle zamanlar oldu kelebek olup nice çiçeklere kondum
Akşam olunca öldüğümü gördüm korktum mahşeri yaşar gibi
Gün oldu ben sana erdim yalvardım can verir gibi
Bağışlanamaz hatalar ettim af diledim haklı gibi
Sonunda şükür anladım ki yok dünyada sevmek gibi
Yine sana açtım elim içimde umutlar yeşerir gibi…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Derdime devayı senden umdum;
Devayı bulunca sözümü unuttum
Çaresiz kaldım sana yalvardım;
Günüme gün doğdu hülyaya daldım
Beni acıyla imtihan ettin;
Ben isyan deyip feryat ettim
Kulluğunu bilip şükret dedin;
Ben beni unutup boş ver dedim…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Bir kez dahi olsa şükür demeden
Kararmış kalbime rahmetinle renk gelmeden
Kupkuru yüreğime senin sevgin yerleşmeden
Bir kez olsun günahlarıma pişman oldum diyemeden
Hesap sormak ne haddime hesabım kesilmeden
Aciz bedenimi yoluna sermeden
Ne Resulüne layık bir ümmet;
Ne de Sana layık bir kul oldum, ama:
“Sana layık bir kul olmaya çalıştım Allah’ım
Al beni huzuruna, hazırım! ” diyemeden
Mizanda sağ yanım soldan ağır gelmeden
Müddet ihsan et, koru narından Allah’ım
Acizliğimi yalnız sana sundum ve yalnız sana yalvarıyorum:
“Ey yüceler yücesi, yerin ve göğün tek sahibi,
Umman misali rahmetine;
Ve bol ellerinle kuluna sunduğun affına sığınarak
Karanlığı korkutan kapkara yüzümle huzuruna geldim
Affet beni Allah’ım!
Affet beni Allah’ım!
Affet beni Allah’ım! …”
İmtihan için geldin bu fani dünyaya dediler
Sözlerine emir yasaklarına zehir dediler
Ve bana hep Sen’i sevdirip Resulüne aşık ettiler
İhsan buyurdun bana sevmeyi öğrettiler
Yalnız Allah için seveceksin O’ndan başkası asla dediler
Yalan söylersen dilin hıyanet edersen kafan kopar dediler
Derken beni San’a sevdalı yüreğimde esir ettiler
Ben yandım; yaram kanadı, bana Allah dedirttiler
Gözlerim kan akıtıp yüreğim can kusarken;
Bunda da vardır bir hikmet, Allah bilir dediler
Ben durup durup isyan ettim bana Sen’i içirdiler…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Yüreğim çırpınırken kutucuğunda ya Rab dedim ölürcesine
İçine düştüm ki toplumun yoluna canım vermişçesine
Acı çektim sabır dedim Allah dedim delicesine
Dertler dinmedi bir türlü bir imtihan edercesine
Ben ağladıkça iblis güldü sanki beni yenercesine
Nefsim istedi; ben reddettim, hesap korkuma direnircesine
Bir şeyler koparken yüreğimden sabrettim bedel ödercesine
Bir gün mutlaka güleceğim diye rüyalar büyüttüm içimde
Sanki inadına hayal kurdum uçsuz ufku delercesine
Hep çalıştım dünya için sanki ebeden gelmişçesine…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Hep mutluluk istedim sınavda olduğumu bilmez gibi
İsteğim olmadı isyan ettim güvenmedim sana gafil gibi
Bana kalsa mücadele ettim sana canım vermiş gibi
Neyi nerde diyeceğimi şaşırıp uçtum deryaya sarhoş gibi
Öyle zamanlar oldu kelebek olup nice çiçeklere kondum
Akşam olunca öldüğümü gördüm korktum mahşeri yaşar gibi
Gün oldu ben sana erdim yalvardım can verir gibi
Bağışlanamaz hatalar ettim af diledim haklı gibi
Sonunda şükür anladım ki yok dünyada sevmek gibi
Yine sana açtım elim içimde umutlar yeşerir gibi…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Derdime devayı senden umdum;
Devayı bulunca sözümü unuttum
Çaresiz kaldım sana yalvardım;
Günüme gün doğdu hülyaya daldım
Beni acıyla imtihan ettin;
Ben isyan deyip feryat ettim
Kulluğunu bilip şükret dedin;
Ben beni unutup boş ver dedim…
Sana layık bir kul olamadım Allah’ım
Bir kez dahi olsa şükür demeden
Kararmış kalbime rahmetinle renk gelmeden
Kupkuru yüreğime senin sevgin yerleşmeden
Bir kez olsun günahlarıma pişman oldum diyemeden
Hesap sormak ne haddime hesabım kesilmeden
Aciz bedenimi yoluna sermeden
Ne Resulüne layık bir ümmet;
Ne de Sana layık bir kul oldum, ama:
“Sana layık bir kul olmaya çalıştım Allah’ım
Al beni huzuruna, hazırım! ” diyemeden
Mizanda sağ yanım soldan ağır gelmeden
Müddet ihsan et, koru narından Allah’ım
Acizliğimi yalnız sana sundum ve yalnız sana yalvarıyorum:
“Ey yüceler yücesi, yerin ve göğün tek sahibi,
Umman misali rahmetine;
Ve bol ellerinle kuluna sunduğun affına sığınarak
Karanlığı korkutan kapkara yüzümle huzuruna geldim
Affet beni Allah’ım!
Affet beni Allah’ım!
Affet beni Allah’ım! …”