selsebil
Fri 26 June 2009, 01:30 pm GMT +0200
Said Nursi dağdan odun toplar ve...
Son Şahitler'den Satı Yılmaz Bediüzzaman Said Nursi'nin karşılıksız hediye kabul etmemesini bakın hangi örnekle anlatıyor
Son Şahitler'den Satı Yılmaz anlatıyor:
"Benim tanıdığım Üstad Bediüzzaman katiyen karşılıksız bir hediye kabul etmiyordu. Bazı zamanlar Kastamonu'nun Hacı İbrahim Dağı'ndan kuru odun toplar, bunları fırıncıya getirir ve fırından buna mukabil ekmek alırdı.
"Fırıncılar her seferinde, 'Hocam, siz neden zahmet ediyorsunuz, biz ve fırınımız sizin emrinizdeyiz. Siz kabul edin, değil odun mukabilinde ekmek, sizin gibi bir âlime canımızı dahi fedâ ederiz' derlerdi.
"Bediüzzaman ise, 'Hayır kardeşim, hayır, Allah sizlerden razı olsun, ben ancak bu odunların mukabilinde ekmek alırım' diyordu.
"Ben ve ailem Kastamonu'dan gelip de İstanbul'a yerleştikten sonra, zannediyorum, l950 yıllarının başlarındaydı. Yine birgün Bediüzzaman Hazretleri'nin İstanbul'a teşrif ettiklerini, akrabamız olan Tatlıcı Hacı Şükrü Efendi'nin Üsküdar Bağlarbaşı'ndaki evine misafir olarak geldiğini duymuştum.
"Hemen o akşam Bediüzzaman Hazretlerinin ziyaretlerine gitmiştim. Mübarek ellerini öptükten sonra oturdum. Nurlu sohbetlerini dinliyordum. İkindi namazından sonra Bediüzzaman Hazretlerinin Haydarpaşa'dan trenle Isparta'ya gideceklerini öğrendim. Çok üzüldüm. Akşamleyin Hacı Şükrü ve Bediüzzaman Hazretleri duymuşlardı Bediüzzaman'ın gideceğini bu kadar kalabalık?
"O kalabalığın içinden bazıları, 'Hocam biletinizi kestim, şu hediyemi kabul edin, şu parayı alın' diyorlardı.
"Bediüzzaman Hazretleri bunları kabul etmiyordu. Bu mübarek halinden, yıllar önceki ekmek hadiseleri gibi meseleleri hatırladım. Eski kaidesini hiç bozmamıştı. Trenin geç saatte gitmesine rağmen topluluk azalmamış, aksine gelenler çoğalmıştı.
Son Şahitler'den Satı Yılmaz Bediüzzaman Said Nursi'nin karşılıksız hediye kabul etmemesini bakın hangi örnekle anlatıyor
Son Şahitler'den Satı Yılmaz anlatıyor:
"Benim tanıdığım Üstad Bediüzzaman katiyen karşılıksız bir hediye kabul etmiyordu. Bazı zamanlar Kastamonu'nun Hacı İbrahim Dağı'ndan kuru odun toplar, bunları fırıncıya getirir ve fırından buna mukabil ekmek alırdı.
"Fırıncılar her seferinde, 'Hocam, siz neden zahmet ediyorsunuz, biz ve fırınımız sizin emrinizdeyiz. Siz kabul edin, değil odun mukabilinde ekmek, sizin gibi bir âlime canımızı dahi fedâ ederiz' derlerdi.
"Bediüzzaman ise, 'Hayır kardeşim, hayır, Allah sizlerden razı olsun, ben ancak bu odunların mukabilinde ekmek alırım' diyordu.
"Ben ve ailem Kastamonu'dan gelip de İstanbul'a yerleştikten sonra, zannediyorum, l950 yıllarının başlarındaydı. Yine birgün Bediüzzaman Hazretleri'nin İstanbul'a teşrif ettiklerini, akrabamız olan Tatlıcı Hacı Şükrü Efendi'nin Üsküdar Bağlarbaşı'ndaki evine misafir olarak geldiğini duymuştum.
"Hemen o akşam Bediüzzaman Hazretlerinin ziyaretlerine gitmiştim. Mübarek ellerini öptükten sonra oturdum. Nurlu sohbetlerini dinliyordum. İkindi namazından sonra Bediüzzaman Hazretlerinin Haydarpaşa'dan trenle Isparta'ya gideceklerini öğrendim. Çok üzüldüm. Akşamleyin Hacı Şükrü ve Bediüzzaman Hazretleri duymuşlardı Bediüzzaman'ın gideceğini bu kadar kalabalık?
"O kalabalığın içinden bazıları, 'Hocam biletinizi kestim, şu hediyemi kabul edin, şu parayı alın' diyorlardı.
"Bediüzzaman Hazretleri bunları kabul etmiyordu. Bu mübarek halinden, yıllar önceki ekmek hadiseleri gibi meseleleri hatırladım. Eski kaidesini hiç bozmamıştı. Trenin geç saatte gitmesine rağmen topluluk azalmamış, aksine gelenler çoğalmıştı.