ezelinur
Sat 2 October 2010, 02:00 pm GMT +0200
Ruhumla kılamadığım namazım
Huşu ile alınmış bir abdestten sonra kıbleye doğru çevirdiğim seccademin üstündeki Kâbe figürleri ilgimi çeker ilkin. Ardından sessiz bulduğum odamdan sesli bir niyet ederim. Herkes hissetmiştir o sesi odada: Saatim, defterim, kalemim, bilgisayarım, dolabım… Bir tek ruhum hissetmemiştir o an. Ve ellerimi bir vinç edasıyla birlikte kulaklarıma kaldırırken hüzünlü bir ses kaçırırım ağzımdan:
ALLAHü Ekber !
Ardından ellerimin birbirine kapanması; sırasıyla Subhaneke duası, Fatiha suresi ve Zamlı sure… İşte o an dudaklarım basınç yaparken her harfte, ben orada değildim. Nerede miydim? Borç verip de paramı tekrar alamadığım arkadaşımın kapısının önünde, ağabeyimin vurdumduymaz haline sinirlendiğim memleketimde, babamın vefat ettiği hastanenin önünde öldüğünü duyduğum anki çöküşümde, annemi teselli ederken İnna Lillahi ve İnna İleyhi Raciun ayetini söylediğimde, vizesinden tavan yapıp, finalinden taban yaptığım sınavımda, belki de bir plakçının önünde Kazım Koyuncu’nun hastane önünde “İncir Ağacı” türküsünü dinlerken herkesin bana alaycı bakışlarında…
Ve namaz kıldığımı hatırlayarak kendimi secde halinde bulurum. Hızlı hızlı Subhane Rabbiyel A’la diyerek doğrulurum eğri düşüncelerimle. Bu seferde Ettehiyyatü, Salli- Barik, Rabbena dualarını okuduğunu hisseder dudaklarım. Ama kaç rekât kılmıştım ki ben… 3 rekât mı hayır hayır, 4 rekât oldu yok yok ben yanlış kıldım namazı en iyisi mi Sehiv secdesi yapayım… Ve karar almışımdır fazla namaz göz çıkarmaz diye. Sehiv secdesini de yapmışımdır artık. Selamımı vermeyecek mazeretim yoktur diyerek boynumu kütledercesine çeviririm sağa sola. Esselamüaleyküm Verahmetullah, Esselamüaleyküm Verahmetullah…
Derken manasını bir türlü ezberleyemediğim o uzun sözcükler ardın sıra çıkar. Kısacası başladığı yerden başladığı yerde bitiririm. Yani boğazımdan aşağıya inmez o sözcükler. 33 kere Subhanallah, Elhamdülillah, ALLAHü Ekber sırasıyla dua tabi ki… – Vinç tekrar devreye girmiştir bu sırada – ALLAH’ım kıldığım namazı sen kabul eyle!!! inşALLAH eyler, inşALLAH eyler, katında kabul eylersin Rabbim!!!
Fatih Kayabaşı
Huşu ile alınmış bir abdestten sonra kıbleye doğru çevirdiğim seccademin üstündeki Kâbe figürleri ilgimi çeker ilkin. Ardından sessiz bulduğum odamdan sesli bir niyet ederim. Herkes hissetmiştir o sesi odada: Saatim, defterim, kalemim, bilgisayarım, dolabım… Bir tek ruhum hissetmemiştir o an. Ve ellerimi bir vinç edasıyla birlikte kulaklarıma kaldırırken hüzünlü bir ses kaçırırım ağzımdan:
ALLAHü Ekber !
Ardından ellerimin birbirine kapanması; sırasıyla Subhaneke duası, Fatiha suresi ve Zamlı sure… İşte o an dudaklarım basınç yaparken her harfte, ben orada değildim. Nerede miydim? Borç verip de paramı tekrar alamadığım arkadaşımın kapısının önünde, ağabeyimin vurdumduymaz haline sinirlendiğim memleketimde, babamın vefat ettiği hastanenin önünde öldüğünü duyduğum anki çöküşümde, annemi teselli ederken İnna Lillahi ve İnna İleyhi Raciun ayetini söylediğimde, vizesinden tavan yapıp, finalinden taban yaptığım sınavımda, belki de bir plakçının önünde Kazım Koyuncu’nun hastane önünde “İncir Ağacı” türküsünü dinlerken herkesin bana alaycı bakışlarında…
Ve namaz kıldığımı hatırlayarak kendimi secde halinde bulurum. Hızlı hızlı Subhane Rabbiyel A’la diyerek doğrulurum eğri düşüncelerimle. Bu seferde Ettehiyyatü, Salli- Barik, Rabbena dualarını okuduğunu hisseder dudaklarım. Ama kaç rekât kılmıştım ki ben… 3 rekât mı hayır hayır, 4 rekât oldu yok yok ben yanlış kıldım namazı en iyisi mi Sehiv secdesi yapayım… Ve karar almışımdır fazla namaz göz çıkarmaz diye. Sehiv secdesini de yapmışımdır artık. Selamımı vermeyecek mazeretim yoktur diyerek boynumu kütledercesine çeviririm sağa sola. Esselamüaleyküm Verahmetullah, Esselamüaleyküm Verahmetullah…
Derken manasını bir türlü ezberleyemediğim o uzun sözcükler ardın sıra çıkar. Kısacası başladığı yerden başladığı yerde bitiririm. Yani boğazımdan aşağıya inmez o sözcükler. 33 kere Subhanallah, Elhamdülillah, ALLAHü Ekber sırasıyla dua tabi ki… – Vinç tekrar devreye girmiştir bu sırada – ALLAH’ım kıldığım namazı sen kabul eyle!!! inşALLAH eyler, inşALLAH eyler, katında kabul eylersin Rabbim!!!
Fatih Kayabaşı