sumeyye
Thu 9 September 2010, 08:51 pm GMT +0200
Risâle-i Nur’da Başarının Formülleri
(BÖLÜM 1: BİR FORMÜL ARAYIŞI)
Başarının formülünü ortaya koyduklarını iddia eden bu kitaplar Allah, kader, nefis, şeytan, duâ, inayet gibi kavramları hesaba katmadığı için bence tam olarak gerçekleri yansıtmıyordu. Her şeyi elinde bulunduran ve insanın yaratıcısı olan Yüce Allah’ı hesaba katmadan ortaya konan formül nasıl başarılı olabilirdi ki? Kısacası batıda dikilmiş olan elbise bize dar geliyordu.
Bundan yaklaşık 10 yıl önceydi. Yani 98’li yıllardı. Üniversite sınavına dolu dizgin hazırlanıyor bir yandan deliler gibi kitap okuyordum. Türk-dünya klasikleri ile kişisel gelişim kitapları daha çok ilgimi çekiyordu. O zamanlar başarının formülünü ortaya koymaya çalışan kişisel gelişim kitapları Türkiye’de yeni yeni revaç buluyordu. Ve piyasaya çıkan kişisel gelişim kitapları çok büyük oranda çeviri kitaplardı.
Türk yazarlar kişisel gelişim konusuna henüz ağırlıklı olarak eğilmemişti. İlk hızlı okuma kitabı piyasaya çıkalı 3 yıl olmuştu. Üzerinde göz resmi olan o ilk kitabı sanırım görmüşsünüzdür. Mümin Sekman ve Adil Maviş gibi kişisel gelişim uzmanlarının hocalarından olan ve bahsettiğim ilk hızlı okuma kitabının yazarı Mustafa Ruşen o yıllarda hayattaydı. Kişisel gelişim alanının pirlerinden sayılan Mümin Sekman’ın ilk kitabı Ya Bir Yol Bul, Ya Bir Yol Aç, Ya da Yoldan Çekil o yıllarda yeni yayınlamıştı. NLP uzmanı Oğuz Saygın’ın Negatif Limanlardan Pozitif Sulara kitabı ilk baskısını yine 1998 yılında yapmıştı. Kişisel gelişim ilkelerini İslami değerler çerçevesinde ele alan Muhammed Bozdağ’ın ilk kitabının yayınlamasına daha bir sene vardı. Adil Maviş hızlı okumaya dair olan ilk kitabını 2 yıl sonra yazacaktı. Akademik dünyaya kişisel gelişim kavramını taşıyan Prof. Dr. Üstün Dökmen de kitap yazmaya henüz başlamamıştı.
98’li yıllar aynı zamanda Nur Risâleleri ile tanıştığım yıllardı. Bir yandan Risâleleri diğer yandan kişisel gelişim kitaplarını okuyordum. O yıllarda aklımda hayal meyal de olsa şu soru yeşermeye başlamıştı: Acaba Üstad Bedîüzzaman Hazretleri’nin ve Risâle-i Nur’un bir başarı formülü var mıydı? Varsa bu formül neydi?
Bu formülü bulmak benim/bizim için önemliydi çünkü ilk kişisel gelişim kitapları çeviri olduğu ya da yabancı kaynaklar esas alınarak yazıldığı için bizim kültürümüze uymuyordu. Bu formüller başarıyı tamamen insanın omzuna yüklüyordu. Başarının formülünü ortaya koyduklarını iddia eden bu kitaplar Allah, kader, nefis, şeytan, duâ, inayet gibi kavramları hesaba katmadığı için bence tam olarak gerçekleri yansıtmıyordu. Her şeyi elinde bulunduran ve insanın yaratıcısı olan Yüce Allah’ı hesaba katmadan ortaya konan formül nasıl başarılı olabilirdi ki? Kısacası batıda dikilmiş olan elbise bize dar geliyordu.
Bu dünyada, geçmişte ve gelecekte dostun ve düşmanın ittifakıyla en başarılı insan şüphesiz Efendimiz Hz. Muhammed’di (asm). Acaba Efendimiz’in (asm) binlerce yıla yayılan başarısı formülüze edilebilir miydi? Onun başarılı kılan faktörleri bulup kendi hayatımıza uygulayarak hedeflerimize daha çabuk ulaşabilir miydik? Ve Efendimiz’i (asm) başarılı kılan formülleri Nur Risâleleri içinde bulabilir miydik?
Ben tüm kalbimle böyle bir formülü bulabileceğimize inanıyordum ve hâlâ inanıyorum. Üstad’ın böyle önemli bir noktaya değinmiş olduğuna kesin kanaatim var. Ve böyle bir formüle şu zamanda başarıya muhtaç olan bizlerin oldukça ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.
Risâleler arasında ‘İslâmî Başarı Formülü’nü ararken yine Risâle-i Nur’dan istifade eden Muhammed Bozdağ kitaplarını yayınlamaya başlamıştı. Yazar Düşün ve Başar, Ruhsal Zeka ve İstemenin Esrarı adlı kitapları ile İslam temelli başarı formülünü oluşturmaya çalışıyordu. Ve kanaatimce bunda başarılı da oluyordu. Ama o bunu yaparken var olan başarı kriterlerini İslami usuller çerçevesinde yeniden şekillendiriyordu. Yeri geldiğine eklemeler ve çıkarmalar yapıyordu. Ben ise tamamen Risâle-i Nur merkezli bir başarı formülü arıyordum.
Kafamda bu soru ile Risâleleri okudukça zihin cebimde başarının formülü yavaş yavaş oluşmaya başladı. Ve aradan on yıl geçtikten sonra elde ettiğim formülün parçalarını paylaşmaya karar verdim. Çünkü biliyordum ki tek başıma benim gayretim bu formülün tüm bileşenlerini bulmaya yetmez. Bulduğum formülü anlattıkça daha bilgili ve bakış açısı farklı ağabey ve kardeşlerimin bu formüle katkıları olacağına inanıyorum.
Şimdi bunca sözden sonra “Artık şu formülü açıkla da bir görelim!” dediğinizi duyar gibiyim. Açıklayacağım ama bir başka yazıda. Eminim içinizde bu konuda zihin jimnastiği yapmış olan aağabey ve kardeşlerim vardır. Sizlerden küçük bir dileğim var: Aklınızda bu konu ile var olan küçük ya da büyük tüm bilgi parçalarını e-posta hesabıma göndermeniz. “Çorbada tuzunuz olsun!” demiyorum, “Gelin bu çorbayı beraber yapalım!” diyorum.
M. TEBER