ezelinur
Sun 7 February 2010, 03:52 pm GMT +0200
Rehin´in Tanımı
Rehin in lügat mânâsı, sübût ve devamdır. Örneğin "mâ-ün rahin" denildiğinde, durgun su anlaşılır. "Nimetün rahinetün" denildiğinde de, devamlı nimet anlamı kasdedilir. Bazıları derler ki, rehinin lügat mânâsı hapistir. Zîrâ Cenâb-ı Allah buyurmuştur ki:
"Her nefis, kazandığına karşılık bir rehinedir (mahpustur).[5]
Peygamber (s.a.v.) efendimiz de şöyle buyurmuşlardır:
"Mü´minin nefsi, borcuna karşı rehinedir. Borcu ödeninceye kadar rehinde kalır.[6]
Burada "rehinedir"den kasıt, mü´minin, borcu ödeninceye kadar kabrinde hapsedilmesidir. İkinci mânâ, birinci mânânın gereğidir. Zîrâ hapis, bir yerde sabit kalıp oradan ayrılmamayı gerektirir.
Rehin´in şer´î ıstılahtaki mânâsına gelince; şöyle denilebilir: Rehin, şerîat nazarında mâlî değeri olan bir aynı, bir borç için güvence kılmaktır ki, borcun tamamı veya bir kısmı o ayından alınabilsin. nin mânâsı, kendisine güvenilip bağlanılan şeydir. Vesika, "zarü-fe" gibi "vesüka" fiilinden alınmıştır. Vesîk, muhkem (sağlamlık) manasınadır. İşte rehine konulan bu ayın sebebiyle borç, saglamlaşmış olur. "Şerîat nazarında mâlî değeri olan" kaydını koy akla, necis ve necasetle pislenmiş olup, üzerindeki pisliğin gide mumkün olmayan ayinlar kapsam dışına çıkarılmış oldu. anların borç için vesîka kılınmaları uygun olmaz. Temiz olup da satış tanımında geçen ölçülere göre bir değer taşımayan şeyler de bunun gibi olup borç için vesîka olamazlar.