Hadice
Wed 25 May 2011, 08:02 am GMT +0200
Rasulullah'ın Misal Getirdiği Şiirler
806) el-Bera şöyle anlattı:
Rasulullah'ın (s.a.v.) Hendek günü toprak taşıdığını ve toprağın onun koltuk altlarının beyazlığını örttüğünü gördüm. Bu arada Rasulullah (s.a.v.) şu şiiri okuyordu:
"Allah'ım sen olmasan, hidayet yolunu bulamaz, sadaka vermez, namaz kılmazdık.
Üzerimize bir huzur indir! Karşılaştığımız zaman ayaklarımızı sabit kıl!
Düşmanlar bize karşı saldırıya geçtiler. Onlar fitne çıkarmak istediklerinde biz çekindik katılmadık.
807) Yine el-Bera, Rasulullah'ın (s.a.v.) Huneyn günü şöyle dediğini söylemiştir:
"Ben Peygamberim, yalan yok. Ben Abduhnuttalib'in oğluyum."
808- Cundub îbn Sufyan el-Becelî şunu anlattı:
Rasulullah'ın (s.a.v.) parmağına bir taş dokunmuş ve parmağı kanamıştı. Bunun üzerine Rasululîah (s.a.v.):
"Sen nihayet kanayan bir parmak değil misin? Başına gelen de Allah yolunda gelmiştir" demiştir.
809) Hz. Aişe'ye (r.a.) Rasulullah'm (s.a.v.) şiirden misal getirdiği olur muydu? diye soruldu. O da şöyle cevap verdi:
-îbn Revaha'nın şiirini ve şu sözünü misal olarak getirirdi: Kendisine azık vermediğin kimse sana haber getirir.[25]
810- Ebu Hureyre şunu anlattı: Rasulullah (s.a.v.):
"Lebid'in: Dikkat et! Allah'tan başka, var olan her şey batıldır (fanidir), sözü, şairin söylediği en doğru sözdür" demiştir. [26]
Umeyye Ibn Ebi's-Salt'ın şiiri az kalsın müslüman olacakmış, demiştir.[27]
[25] Aslında bu şiir Ibn Revaha'nın değil, Tarafe İbnu'l-Abd'in'dir. Rivayette bir yanlışlık vardır. (Mütercimin notu).
[26] Müslim, Sahih, kitabu'ş-şiir, hadis: 6; Ebu Nuaym, Hılyetu'l-Evliya, VIII/217; Tir-mizî, Şemail, 123, 125; İbn Akasir, Tarih, 111/123. Bakınız: el-Bidaye ve'n-Nihaye, II/228; Ta-rihu Isbehan, I/270.
[27] Abdurrahman İbnü’l-Cevzi, Ashâbın Dilinden Peygamberimizin Hayatı, Uysal Kitabevi: 386-387.