Hadice
Wed 25 May 2011, 07:56 am GMT +0200
Rasulullah'ın Konuşması Ve Lafızları
792) Enes şöyle demiştir:
"Rasulullah (s.a.v.) sözü üç defa tekrarlardı." [9]
793) Yine Enes şunu söyledi:
"Rasulullah (s.a.v.), bir söz söylediğinde onu üç defa tekrarlardı. Bir kavme uğradığında onlara üç defa selam verirdi."
794) Hz. Aişe şunu söyledi:
"Rasulullah (s.a.v.) sizin konuştuğunuz gibi konuşmazdı. O, açık açık ve tane tane konuşurdu. Öyle ki onu işiten ezberlerdi." [10]
Başka bir rivayette Hz. Aişe şöyle demiştir: "Rasulullah (s.a.v.) konuştuğunda, birisi sözünü saymak isterse sayardı."
795) el-Hasen îbn Ali şöyle demiştir: Dayım Hind'e:
-Bana Rasulullah'ın (s.a.v.) konuşmasını tarif et, dedim. O da şunları söyledi:
"-Rasulullah (s.a.v.) icap etmedikçe konuşmazdı, çok sükût e-derdi, söze avurtlarıyla başlar ve onlarla bitirirdi (bütün ağzını kullanırdı, bu Araplarca makbul olan birşeydi). Cevami-i kelimle konuşurdu. Sözleri hak ve doğruydu. Onlarda ne fazlalık ne de eksiklik vardı." [11]
796) Ummu Ma"bed şöyle demiştir:
"Rasulullah (s.a.v.) sustuğunda, kendisinde bir vakar ve ağırbaşlılık vardı. Sözleri, sanki dizilmiş birer inci gibi ağzından tatlı tatlı dökülmekteydi. Sözü, ne acizlik sayılacak derecede az, ne de boş ve gereksiz sayılacak derecede çoktu."
797) İbn Abbas şunu söyledi: "Rasulullah konuştuğunda, dişleri nur gibi görünürdü." [12]
[12] Heysemî, Mecmau'z-Zevaid, VIII/279; Suyutî, Menahilu'z-Za'f, 6.