Hadice
Thu 20 January 2011, 04:05 pm GMT +0200
PROFESÖR HOŞEL DİYORKİ:
“İlmin çemberi genişledikçe Ezeli, Ebedi kudretinin sınırı ve sonu olmayan Yaratıcının varlığını gösteren mukni deliller artmaktadır. Jeologlar, matematikçiler, kozmologlar ve fizikçiler ilim binasını kurmada birbirlerine yardım ediyorlar; aslında kurmağa çalıştıkları bina eşi ve benzeri olmayan Yüce Allah’ın azamet binasıdır”.
Herbet Sepencer de “Terbiye” hakkında yazdığı bir risalesinde aynı manada şöle diyor:
“İlim hurafeye ters düşer; dine değil. Tabii ilimlerin birçoğunda imansızlık ruhu yaygın ise de, sathi (yüzeysel) malumatı aşıp gerçeğin derinliklerine nüfuz eden doğru ilim bu ruhtan uzaktır. Tabiat ilimleri dinle çatışmaz. Bu ilimlerle uğraşmak sessiz ibadettir; zahmetini çektiğimiz ve araştırdığımız şeyleri enfesliğini, sonra daYaratan’ın kudretini sessiz itiraftır. Bu uğraşı dudakla ifade edilen bir tesbih değil; tatbiki bir tesbihtir. Yapmacık bir saygı değil; vakit, fikir ve emek fedakarlığının doğurduğu bir saygıdır. Bu ilim insanın, ilk sebebi “Allah’ı” anlamasının imkanız olduğunu anlatmak için baskı yoluna gitmez; lakin daha açık bir yol izler; bizi tutar geçilmesi mümkün olmayan bütün bınırlara iletir; sonra da yavaşça o sonuç noktasında durdurur. En sonuda da bize -anlayamayacağımız bir tarzda- bu aşkın varlık karşısında insan aklının küçüklüğünü gösterir...”