hafiza aise
Tue 28 August 2012, 05:10 pm GMT +0200
Peygamberimizle dünya yeni yönetim örneği gördü
Yazımıza başlık olarak aldığımız bu sorunun cevabı mühimdir. Çünkü İslam'ın doğduğu devrelerde dünyadaki iki büyük devletin halkına karşı uyguladığı yönetim anlayışı korkunçtu. İslam gelince bu yönetim anlayışına karşı halka hesap veren bir yönetim örneği verdi.
Kutlu Doğum Haftası'nda Efendimizi (sas) tanıtmak gayesiyle hazırladığımız 'Peygamberimizle Yaşamak ' kitabından vereceğim bu yeni yönetim örneğini. Bu örnekle net bir mukayese imkanı da bulabiliriz böylece
O günkü dünyanın iki büyük devletinden biri olan İran'ın ateşperest hükümdarı, koyduğu vergileri anlatmak için halkı topladığı meydanda konuşurken, fakirin birinin feryadına muhatap olur:
- Efendimiz, susuz arazinden de vergi alacağım, diyorsunuz. Benim gibi hep kurak arazide yaşayan bir fakir, yağmursuz mevsimde mahsul vermeyen araziden nasıl vergi verecek?
Halkın içinde yönetimine hakaret edip isyan teşvikçiliği yaptığı gerekçesiyle İran'ın ateşperest hükümdarı, zavallı fakiri kalabalığın gözleri önünde ateşe attırarak yaktırmaktan çekinmez, kimse de bu yönetime karşı çıkma cesaretini kendinde göremez.
Bir de o günkü Şarki Roma İmparatorluğu'nun merkezi olan Bizans'a yani İstanbul'a göz atalım. Bakalım orada yönetimin halka karşı tavrı ne dehşette?
İmparator, Süleyman Aleyhisselam'ı geçmek iddiasıyla inşasına başlattığı Ayasofya kilisesinde ülkenin dört bir yanından toplattığı esirlerle birlikte halkı karın tokluğuna çalıştırıyordu. Bu cebri çalışmaya katılmak istemeyenler ise Sultanahmet Meydanı'ndaki o günkü hipodromda yağız atların kuyruğuna bağlanarak paramparça ettiriliyor, karın tokluğuna çalışmak istemeyenlere böylece gözdağı verilmiş oluyordu.
O günkü dünyanın iki büyük devletindeki yönetimin halka karşı muamelesi bu dehşette idi...
Şimdi bir de 'kutlu doğum' sahibi (sas) Medine'de yönettiği halkına nasıl hesap veriyor, dünyaya nasıl bir yönetim örneği sunuyordu onu görelim.
Efendimiz (sas), mescidinde toplanmış olan halkına yaptığı konuşmasında şöyle sesleniyordu:
- Ey insanlar! Yönetiminizde bulunduğum süre içinde kimin sırtına bir kamçı vurmuşsam işte sırtım, gelsin o da bana vursun!.. Kimin kalbini kıracak bir söz söylemişsem işte kalbim, gelsin o da bana aynı sözü söylesin!.. Kimin hakkını almışsam işte malım gelsin o da benden hakkını alsın!..
Sakın içinizden biriniz demesin ki hakkımı isteyecektim; ama Resulullah'ın darılacağından korktum da isteyemedim. Şunu iyi bilin ki benim inancımda hakkını isteyene darılmak yoktur.
Tam aksine benim en çok sevdiğim kimse, benden hakkını alan yahut da helal eden kimsedir. Ancak bu suretle Rabb'imin huzuruna yönettiğim insanların hakkını yüklenmeden çıkabilirim!..
Bu sözleri dinleyenlerden biri ayağa kalkarak:
-Ya Resulallah der, öyle ise benim zatınızda üç dirhem alacağım var, onu istiyorum!
Bu isteğinden dolayı yanındakiler onu ayıplamadıkları gibi kendisi de hiçbir korku ve endişe hissetmeden ifade eder isteğini. Halbuki diğer yönetimlerde halkın içinde böyle bir isteğin cezası ya ateşe atılmak yahut da halkın gözleri önünde at kuyruğuna bağlanarak dere tepe sürükletip paramparça ettirilmek iken Allahın Resulü bakınız ne diyor bu isteğin sahibine:
- Bu alacağın nereden kaldığını da anlatır mısın?
Adam cevap veriyor:
- Hani size çölden gelen bir fakir yardım istemişti de sizde bulunmadığından ben vermiştim, onu talep ediyorum.
Bu açıklamadan sonra Resulullah'ın (sas) cevabı aynen şöyle oluyor:
- Amcamın oğlu Fazlı! Yoksula yardım eden zatın parasını hemen öde. İkimizi de rahata kavuştur!
Evet... Dünyadaki diğer yönetimler halkına öyle zulüm örnekleri yaşatırken kutlu doğumun sahibi Medine'de insanlara böyle hesap veriyor, dünyaya böyle yönetim örneği sunuyordu!..
Anlaşılan dünya, halen halkına hesap veren bu yönetim örneğini arıyor. Varabilirse bu anlayışa varacak, halkıyla helalleşen yönetimle mutlu olacak...
AHMET ŞAHİN