sumeyye
Tue 5 January 2010, 10:07 pm GMT +0200
Peygamberimizin Bir Hususiyeti De, Ümmetinin Kur'an'da "Ey İman Edenler"
Diye Çağrılmasıdır. Halbuki Diğer Ümmetler "Ey Miskinler" Diye Çağrılırdı
Diye Çağrılmasıdır. Halbuki Diğer Ümmetler "Ey Miskinler" Diye Çağrılırdı
Yine O´nun bir hususiyeti olarak ümmetinin okuduğu ezanları ve getirdiği telbiyeleri gökte melekler dinler. O´nun ümmeti her hâl ü kârda Allah´a hamdeder. Her tepeyi aşışta "Allahü Ekber" her inişte de "Süb-hanellah" diyerek Allah´ı tekbir ve teşbihte bulunurlar. Bir iş yapacak ları zaman "inşâallah" diyerek Allah´ın izin ve iradesine olan bağlılıklarını ifade ederler. Gadablandıkları zaman "lâ ilahe illallah" derler, birbiriyle çekiştiklerinde de "fesübhanâllah!" derler. Mushafları göğüsle- rinede (ezberlerinde) dir. Öne geçenleri, gerçekten de öne geç miştir! Orta halli olanları kurtulmuş, kendisine yazık edenleri de ba ğışlanmış bir ümmettir. Bir istisnası olmaksızın, hepsine merhamet edilmiştir. Onlar, aynı zamanda cennet ehlinin elbisesi olan beyaz renkli elbiseleri tercih ederler. Namaz vakti gelmiş midir, diye güneş´e dikkat ederler.
Peygamberleri sayesinde bu ümmet, gerçekten bir "ümmet-i vasat" ve bir "ümmet-i adTdir! Yâni tam merkezde bulunan bir orta ümmettir! Adaleti temsil eden bir ümmettir! Allah´ın tezkiyesi ile, bunun böyle ol duğu sabittir. Bu ümmet, düşmanları ile bir savaşa girdikleri zaman, onların bu savaşına melekler de gelip hazır olurlar. (Onlara yardım e-derler.) Kendilerine, peygamberlere farz kılman şeyler farz kılınmıştır. Yâni: Abdest, gusül, hacc ve cihad. Aynı zamanda kendilerine, peygamberlerin nafile ibadetleri de verilmiştir. Bu nafilelere de ehil ve layık kılınmışlardır. (Bunların pek çoğu, Peygamberimiz´in adının Tevrat ve İncil´de geçtiğine dair olan Önceki bölümlerde, bâzı eserlerin zikredil-mesiyle geçmiş bulunmaktadır. O bölümlerde; peygamberimiz´in ve ümmetinin bu özelliklerinden pek çoğu anlatılmış idi.)
Bu bölümde zikri geçen özelliklerden bazılarıyla ilgili rivayetlerden birinde ki, bunu îbni Ebu Hatim, Hayseme´den nakletmiştir, şöyle de nilmiştir: "Siz Kur´an´da, kendinize: "Ey mü´minler!" diye hitab edil mekte olduğunu görüyorsunuz! Halbuki Önceki ümmetlere olan hitâblarda: "Ey miskinler!" deniliyordu."
Yine îbni Ebû Hatim, îbni Abbas´tan şöyle nakleder: "Yüce Allah, Kitabında: "Sonra Kitabı kullarımız arasından seçtiklerimize miras verdik" buyuruyor. [217] Bu âyetle bu ümmetin Özelliğini bildiriyor. Allah bu ümmeti, indirdiği her kitaba vâris kılmış, kendilerine yazık e-denleri bağışlamış, orta halli gidenlerin hesablarmı kolay kılmış, öne geçenlere hesaba çekilmeksizin cennetini lütfetmiştir." [218]
Saîd bin Mansûr Ömer Îbnü´l-Hattab´tan naklederek şöyle der: "Ömer, herhangi bir hususta nizâa düşüp de delil getirmek durumunda kaldığı zaman, yukarıda geçen Fatır Sûresinin 32. ayetini okur ve delil getirirdi. Sonra derdi ki: "işte bu âyet gereği, bu ümmetin öne geçenleri doğrudan cennete girecekler, orta halli olanları da yakayı kurtaracaklar, iyi amelle kötü ameli birbirine karıştırıp nefislerine yazık edenler de bağışlanacaklardır! Bizim ümmetimizin üç sınıfının akıbetleri böyle o-lacaktır."
duydum
(Bunu bu şekilde Ömer´den, "ben bunu Peygamber Efendimizden um" diyerek merfuân, îbni Lâl da rivayet etmiştir.) [219]
[217] Fatır suresi, 32
[218] Ayetin tefsirinde iki vecıhten bin ve en kuvvetlisi budur. Nefsine yazık edenden maksat da, iyi amelle kötü ameli karıştırandır
[219] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 2/419-420.