sumeyye
Tue 5 January 2010, 10:01 pm GMT +0200
Peygamberimizin Özelliklerinden Bazıları Da Şunlardır
O´nun ümmeti açıktan helak olmaz, gark olmaz; önceki ümmetle rin uğradığı azâblara uğratılmaz. Kendilerinden başka köklerini kazı yacak bir düşmanın tasallutu altında bırakılmaz. Sapıklık üzerine toplanıp ittifak etmez... îşte bundan dolayıdır ki, Ümmet-i Muham med´in ittifakı kesin bir hüccet ve delîl olmuştur! ittifak edemeyip ih tilâflara düşmeleri de yine onlar için bir kolaylık ve ruhsat olmuştur. Halbuki önceki ümmetlerin ihtilâfı, onların azâb ve helak sebebi idi.
Müslim Sevbân´dan şöyle rivayet etmektedir: Resûlüllah (s.a.v.) buyurdu: "Yeryüzü benim için dürüldü de ben onun doğusunu ve batısını gördüm. Ümmetimin mülkü de, bana dürülen yerlere kadar uzanacak tır!... Yeryüzünün hazînelerine (altınına ve gümüşüne) vâris olacaktır. Aynı zamanda ben Rabbime dua edip ümmetimi umûmî bir kıtlıkla helak etmemesini istedim! Rabbim de benim bu istek ve duamı kabul buyurdu. Kendilerinden başka kendilerim ezecek düşmanları olmama sını da istedim, bu duam da Rabbim tarafından kabul edildi."
îbni Ebû Şeybe´nin Sa´d´dan olan rivayeti de şöyledir: "Ben Rab-bim´e dua edip ümmetimi umûmî bir kıtlıkla helak etmemesini ve onları gark etmemesini istedim. Rabbim de benim bu isteğimi kabul etti... Yine Rabbim´e dua edip ümmetimin birbirlerine zulmetmemesini, birbirle rinden azâb görmemelerini istedimse de, Rabbim bu duamı kabul etme-di.[208].
Dârimî, îbni Asâkîr, Amr bin Kays´tan şöyle rivayet eder: Peygam ber (s.a.v.) buyurdu: "...Yüce Allah bana, ümmetimi şu üç şeyden koru yacağını va´d buyurdu: Onlara umûmî bir kıtlık vermeyeğine, düşmanlarının kendilerini yok etmesine fırsat vermeyeceğine, delâlet üzerine birleşmelerine imkân vermeyeceğine..." [209]
Hâkim´in îbni Ömer´den rivayet ettiği hadîs de aynen şöyledir: "Allah, bu ümmeti ebediyen sapıklık üzerinde toplamayacaktır!"
Yine Hâkim´in îbni Abbas´tan bu mealde de bir rivayeti bulun maktadır. Bir de Şeyh Nasr el-Makdist´nin Kitâbü´l-Hucce adlı eserinde birisinden naklettiği bir rivayet bulunmaktadır. O da şu mealdedir: Resûlüllah (s.a.v.) buyurdu: "Ümmetimin ihtilâfı rahmettir." [210]
Hafib de Ruvâtü Mâlık´te İsmail bin Ebu´l-Mücâlid´den şöyle nak letmektedir: "Birgün Hârûn el-Râşid, İmâm-ı Mâlik´e hitaben dedi ki: "Yâ imam, senin bu kitaplarını yazdırıp bütün islâm beldelerine dağıttırmak istiyorum! Herkesin senin yazdığın kitaplarla amel etmesini istiyece-ğim!" Imâm´ın ona cevâbı ise şöyle olmuştur: "Yâ emîra´l-mü´minîn, sakın böyle yapmayınız! Zira şu ümmetin âlimlerinin (teferruata âit mesele lerde) ihtilâf etmeleri, haddi zâtmda bu ümmet için Allah´ın bir rahme tidir. Herkes kendince sahih ve sabît olana uymaktadır. Hepsi hidâyet üzeredirler. Hepsi de Allah´ın rızâsını aramaktadırlar."[211]
Buhârî, Tirmizî ve Nesâi Ömer bin el-Hattâb´dan şöyle rivayet e-derler: Resûlüllah (s.a.v.) buyurdu: "Müslümanlardan herhangi bir kimse için dört müslümün hayırla şahitlikte bulunursa, o müslümanı Allah cennete kor!" Bunun üzerine denilmiştir ki: "Ey Allah´ın Resulü, eğer bir kimsenin hayır ve iyiliği için üç kişi şahitlikte bulunursa, o kimse de cennetlik midir?" Peygamberimiz: "Evet" buyurdu. Yine sor dular: "Peki iki kişi şahitlikte bulunursa, yine böyle midir?" Peygambe rimiz yine "evet" buyurdular. Bunun üzerine biz, "bir kişi şahitlikte bulunsa dahi böyle midir?" diye sormadık." [212]
[208] Bu hadîs, sahîh pek çok tarîkten rivayet edilmiş bulunmaktadır ve pek çok sahâbî bunu rivayet etmiştir: Câbir bin Abdullah, Câbir bin Üteyk, Huzeyfe, Enes, Nâfi bin Hâlİd, Câbır bin Semura, Habbâb, îbni Abbas, Ebû Hûreyre ve Sa´d bin Ebû Vakkâs bunlardandır. Allah cümlesinden râzî olsun´ (Amîn.)
[209] Tirmizî´nin rivayetinde: "Allah bu ümmeti dalâlet üzerinde toplamaz! Allah´ın eli, cemâat üzerindedir. Ayrılan, cehenneme ayrılmış olur" buyurulmuştur.
[210] Bu, peygamberimizin sözü değil, seleften bâzı zâtların sözüdür. O zatlar da bunu, bâzı teferruat itibariyle söylemişlerdir
[211] Aslında Imâm-ı Mâlik´in sözü: "Böyle yapma, zira onlardan her biri, kendilerine ashâbtan rivayet edilen şey üzeredir. Onları bulundukları hâl üzere bırak!" şeklindedir.
[212] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 2/416-417.