- Peygamberimiz as ın Mute de Kumandanları

Adsense kodları


Peygamberimiz as ın Mute de Kumandanları

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
sumeyye
Mon 8 March 2010, 03:03 pm GMT +0200
Peygamberimiz Aleyhisselamın Mu´te´de Kumandanların Nasıl Şehit Olduklarını Medine´de Müslümanlara Bildirişi


İslâm kumandanlarının Mu´te´de şehit oldukları saatte Peygamberimiz Aleyhisselama haber gelmiş, bu da kendilerini son derecede üzmüş bulunuyordu.[131]

Ashab-ı Kiram, Peygamberimiz Aleyhisselamı üzgün görünce:

"Ey Allah´ın Peygamberi! Sende olan üzüntüyü gördüğümüzden beri duyduğumuz üzüntünün dere cesini ancak Allah bilir!?" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Bende görmüş olduğunuz, beni hüzün içinde bırakan şey, ashabımın şehit düşmeleri idi.

Bu hal, onları Cennette karşılıklı tahtlar üzerinde oturmuş kardeşler olarak görünceye kadar sürdü!" buyurdu.[132]

Peygamberimiz Aleyhisselam, minbere çıkıp oturdu. Namaz için toplanılmak üzere seslenilmesini, ezan okunmasını emir buyurdu.[133]

Şam´la aradaki uzaklıklar, engeller kalkmıştı: Peygamberimiz Aleyhisselam, Mute savaş meydanı na bakıyordun.[134] Müslümanlar Mescidde toplanınca,[135] Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Allah´tan, onlara hayır ve sevab kapısının açılmasını dilerim![136]

Allah´tan, onlara hayır ve sevab kapısının açılmasını dilerim!

Allah´tan, onlara hayır ve sevab kapısının açılmasını dilerim![137]

Şu gazaya çıkan ordunuzdan size haber vereyim[138]

Onlar gittiler, düşmanla karşılaştılar.[139]

Zeyd b. Harise bayrağı eline aldı. Şeytan, hemen onun yanına geldi. Ona hayatı ve dünyayı sevdirmek, ölümü çirkin ve sevimsiz göstermek istedi.

Zeyd ise:

´Bu an, mü´minlerin kalblerinde imanı berkiştirecekzamandır!

Sen ise bana dünyayı sevdirmek istiyorsun!?´ dedi ve ilerledi.[140]

Çarpıştı ve nihayet şehit olarak öldürüldü![141] Onun için, Allah´tan mağfiret dileyiniz!" buyurdu.[142]

Müslümanlar, ona Allahtan mağfiret dilediler.[143]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"O şimdi Cennete girdi. Orada koşup duruyordun[144]

"Sonra, bayrağı Cafer b. Ebu Talib aldı.[145] Şeytan hemen onun yanına vardı. Ona da hayatı ve dünyayı sevdirmek ve ölümü çirkin ve sevimsiz göstermek istedi.

Cafer ise:

´Bu an, mü´minlerin kalblerinde imanı berkiştirmek zamanıdır!´ dedi ve ilerledi,[146] çarpıştı ve nihayet şehit olarak öldürüldü.[147]

Kardeşiniz için, Allah´tan mağfiret dileyiniz![148]

O, şehit olarak Cennete girdi. Şimdi o Cennette yakuttan iki kanadıyla dilediği gibi uçup duruyor-dur.[149]

Cafer´i Cennette meleklerle birlikte iki kanadıyla uçuyor gördüm!" buyurdu.[150]

Müslümanlar, onun için de Allahtan mağfiret dilediler. [151]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Cafer´den sonra, bayrağı Abdullah b. Revâha aldı!" buyurdu.[152]

Peygamberimiz Aleyhisselam, bir müddet sustu.

Ensarın (Medineli Müslümanların) yüzleri değişti, sarardı. Abdullah b. Revâha´nın, hoşlarına git meyen bazı işler yaptığını sandılar.[153]

Peygamberimiz Aleyhisselam, sözlerine şöyle devam etti:

"Abdullah b. Revâha iki ayağını berkiştirdi.[154] Elinde bayrak olduğu halde düşmanlarla çarpıştı, şehit olarak öldürüldü.[155]

Tereddütlü olarak Cennete girdi.[156]

Onun için de, Allah´tan mağfiret dileyiniz!" buyurdu.[157]

Abdullah b. Revâha´nın Cennete tereddütlü olarak girişi, Ensarın ağırlarına gitti.[158]

"Yâ Rasûlallah! Onun tereddüdü ne idi?" diye sordular.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Kendisi, yaralandığı zaman, düşmanla çarpışmaktan çekindi. Sonra nefsini kınadı. Cesaretlendi ve şehit oldu.[159] Cennete girdi" buyurunca, Ensar sevindiler.[160]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Onlar, Cennette altın tahtlar üzerinde oturur oldukları halde bana gösterildi!

Abdullah b. Revâha´nın tahtının arkadaşlarınınkinden engin ve eğri olduğunu gördüm.

´Bununki neden böyledir?1 diye sordum.

´Abdullah çarpışmaya giderken bazı tereddütler geçirmiş, sonra da, çarpışmaya gitmiştir!´ denil di.[161]

Rüyada Cennete girdiğimde, Cafer´i kana boyanmış iki kanatlı, Zeyd´i de onun karşısında gördüm. Revâha´nın oğlu da onların yanında bulunuyordu. Kendisinin, onlardan yüz çevirir gibi bir hali vardı.

Bunun sebebini de, size haber vereyim:

Cafer, savaş meydanına ilerlediği ve ölümü gördüğü zaman, ondan hiç çekinmedi ve yüz çevirme di.

Zeyd de öyle yaptı.

Revâha´nın oğlu ise, ölümden çekingen davrandı.[162]

Kendisinin kılıçtan hoşlanmıyor gibi bir hali vardı" buyurdu.[163]