sumeyye
Sun 28 February 2010, 09:43 pm GMT +0200
Peygamberimiz Aleyhisselamın Mektubunun Okutturuluşu
Kayser´in yıldızlara bakarak tasalandığı sırada, Dıhye gelip, Peygamberimiz Aleyhisselamin mek tubunu Kayser´in üzerinde oturup dinlendiği minberlerden birisinin üzerine bırakmıştı.
Kayser mektubu getirtti. Mektubun Arap dili ve yazısıyla yazıldığını görünce, Arapça yazıyı okumayı bilen bir tercüman çağırttı.
Mektuba:
"Allah´ın kulu ve resûlü Muhammed´den Rumların sahibi, büyüğü Herakliyus´a!" diye başlandığını görünce, Herakliyus´un kardeşinin oğlu kızdı, tercümanın göğsüne şiddetli biryumruk indirip adamı yere oturttu ve mektubu da elinden çekip aldı.
Herakliyus, ona:
"Sana ne oluyor ki, mektubu çalıp kaçıyorsun?!" dedi.
Yennek:
"Adamın mektubunu görmüyor musun?! Mektubuna hem senin isminden önce kendi ismiyle başlamış; hem de senin hükümdar olduğunu anmayarak ´Rumların sahibi, büyüğü Hrakl´a1 demiş!?
Neden ´Rumların Hükümdan!´ diye yazmamış ve senin isminle başlamamış!
Onun mektubu bugün okunamaz!" dedi.
Herakliyus:
"Vallahi, sen ya küçük bir akılsızsın ya da büyük bir delisin!
Ben senin böyle olduğunu bilmiyordum.
Ben daha adamın mektubunun içindekine bakmadan, onu yırtıp atmak mı istiyorsun?!
Hayatıma yemin ederim ki; eğer o dediği gibi gerçekten Resûlullah ise, mektubuna benim ismim den önce kendi ismiyle başlamakta ve beni ´Rumların büyüğü ve sahibi´ diye anmakta haklıdır.[65]
Ben ancak onların (Rumların) sahibiyimdir, hükümdarları değilimdir.
Fakat, Allah onları bana uysal kılmıştır.
Allah dileseydi Farsların Kisrâ üzerine yürüyüp onu öldürdükleri gibi, onları da benim üzerime yürütürdü!" dedi.[66]
Kardeşinin oğlu hakkında da:
"Dışarı çıkarınız bunu!" diye emretti.
Uskufu yanına çağırttı.
Uskuf; görüşü alınır, sözü dinlenir danışman kişi idi.[67]
Hıristiyan bilginlerinin ve Hıristiyanların başkanı idi .[68]
Peygamberimiz Aleyhisselamın mektubu okunduğu zaman, uskuf Herakliyus´a:
"Vallahi, o, Musa ve İsa´nın bize geleceğini müjdelemiş olduğu peygamberdir. Zaten biz onun gelmesini bekleyip duruyorduk!" dedi.
Herakliyus:
"Sen bana bu yolda ne yapmamı tavsiye edersin?" diye sordu.
Uskuf:
"Benim görüşüm, ona tâbi olmanızdır!" dedi.
Herakliyus:
"Ben senin dediğin şeyi yapmanın gerekliliğini çok iyi biliyorum!
Fakat, ben ona tâbi olmaya güç yetinemeyeceğim!
Çünkü, hem hükümdarlığım elden gider, hem de Rumlar beni öldürürler!" dedi.[69]
[65] Muhyiddin b. Arabf, Muhâdarâtu´l-ebrâr, c. 2, s. 130, Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 32, Halebî, İnşânu´l-uyûn, c. 3, s. 288, 289, Zürkânf, Mevâhib Şerhi, c. 3, s. 339.
[66] Muhyiddin b.Arabf, M uhâdarâtu´l-ebrâr, c. 2, s. 130.
[67] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 347.
[68] İbn Esîr, Nihâye, c. 2, s. 279.
[69] Ebu Nuaym, Delâil, c. 2, s. 347, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 267, Heysemî, Meonau´z-ZBvâid, c. 5, s. 306,
Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 2, s. 123.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/387-388.